Leki „Meronem” (instrukcje użytkowaniazawiera tę informację) jest aktywny w stosunku do większości tlenobetonów Gram-dodatnich, Gram-ujemnych i beztlenowców. Lek jest skuteczny zarówno w połączeniu z innymi lekami, jak i jako mono-lek. Lek jest wytwarzany w postaci proszku do wytwarzania roztworu do wstrzykiwań.
Spotkanie
Oznacza „Meronem” (potwierdzają recenzje lekarzyto) może być stosowany u pacjentów w wieku od trzech miesięcy. Lek jest wskazany w zakaźnych zmianach zapalnych wywołanych przez aktywność szczepów drobnoustrojów wrażliwych na lek. W szczególności jest przepisywany na infekcje dróg moczowych, jamy brzusznej, narządów miednicy (na przykład zapalenie błony śluzowej macicy). Wskazania obejmują zapalenie płuc (w tym niskie), posocznicę, zapalenie opon mózgowych.
Antybiotyk Meronem. Przeciwwskazania
Lek nie jest zalecany w przypadku ciężkichnietolerancja składników leku, anafilaktyczne i ciężkie reakcje skórne podczas leczenia dowolnym lekiem o strukturze beta-laktamowej (na cefalosporyny i penicyliny). Leku „Meronem” nie przepisuje się (potwierdza to instrukcja użycia) pacjentom w wieku poniżej trzech miesięcy. Ostrożność obserwuje się w połączeniu z lekami nefrotoksycznymi, z zaburzeniami przewodu żołądkowo-jelitowego (w szczególności w przypadku zapalenia okrężnicy). Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia. Jeśli leczenie jest konieczne w okresie laktacji, należy przerwać karmienie.
Lek "Meronem". Instrukcja użycia. Skutki uboczne
Jak pokazuje praktyka, lek jako całośćzadowalająco tolerowany przez pacjentów w różnym wieku. Rzadko dochodziło do niepożądanych konsekwencji, które wymagały przerwania leczenia. Na podstawie terapii może wystąpić niedokrwistość hemolityczna, bóle głowy, trombocytoza, nadpobudliwość, eozynofilia i lęk. Niektórzy pacjenci mają bezsenność, depresję, neutropenię, wymioty, trombocytopenię, agranulocytozę, drgawki (rzadko). Instrukcje użytkowania obejmują rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, zwiększoną aktywność aminotransferaz wątrobowych, pokrzywkę, zaparcia, parestezje i senność, a także niepożądane skutki terapii lekiem „Meronem”. U niektórych pacjentów pojawia się anafilaksja, nekroliza (toksyczny naskórek), rumień wielopostaciowy, niewydolność serca, zmiany ciśnienia (spadek lub wzrost). Rzadko może wystąpić duszność, zwiększone stężenie kreatyniny i mocznika, zator tętnicy płucnej, tachykardia, zatrzymanie akcji serca, bradykardia. Jako reakcje miejscowe może pojawić się bolesność w miejscu wstrzyknięcia, kandydoza błony śluzowej jamy ustnej i pochwy.
Schemat dawkowania
Oznacza instrukcje użytkowania „Meronem”zaleca osobiście przepisywanie zgodnie z tolerancją pacjenta, charakterem przebiegu i rodzajem patologii. Początkowa ilość leku wynosi 0,5 g dla dorosłych. Dawki dla niemowląt oblicza się wagowo. Zalecana ilość to 30-60 mg / kg / dzień. Całkowita dawka jest podzielona na kilka podań.
