Bakteryjne zapalenie pochwy jest zespołem klinicznym,co nie dotyczy infekcji (odnoszących się do tych, które są przenoszone wyłącznie seksualnie). Zespół charakteryzuje się optymalną mikroflorą pochwy, która składa się z pałeczek kwasu mlekowego i jest zastępowana przez bakterie beztlenowe.
Najczęstszą przyczyną nieprzyjemnego zapachu iwydzielina z pochwy to bakteryjne zapalenie pochwy. Wskazane jest rozpoczęcie leczenia tej choroby przy pierwszych objawach. Jednak połowa wszystkich kobiet, które mają kliniczne kryteria rozpoznania schorzenia, nie wykazuje objawów. Sam powód zmian mikroflory nie jest w pełni zrozumiały. Chociaż ta choroba nie jest związana z aktywnością seksualną, często wiąże się z obecnością dużej liczby partnerów seksualnych i jest dość rzadka u kobiet, które nie żyją seksualnie. Jednak nie jest uważany za prawdziwy, prawdziwy STD.
Przyczyny zmiany mikroflory (ekologicznej)pochwa nie jest w pełni zrozumiała. Udowodniono częściowo, że bakteryjne zapalenie pochwy (leczenie jest proste) nie jest przenoszone drogą płciową, pomimo faktu, że częstość jego występowania jest często związana z liczbą partnerów i aktywnością seksualną.
Czynniki ryzyka
Zaburzenia hormonalne, stosowanie dowolnej antybiotykoterapii, częste procesy zapalne narządów miednicy, leki immunosupresyjne, cukrzyca (nieskompensowane).
Objawy
Głównymi objawami bakachozy są dolegliwościnieprzyjemny obfity leucorrhoea o nieprzyjemnym zapachu. Początkowi choroby towarzyszą płynne białka, białe lub z szarawym odcieniem. Jeśli choroba trwa długo, nabierają żółtawo-zielonego koloru, stają się grubsze, często przypominają ziarnistą masę twarogową, nie mają najprzyjemniejszej właściwości pienienia, lepkości, lekko lepkości, równomiernie rozmieszczone na ścianach pochwy. Niektóre kobiety zgłaszają nieznośny dyskomfort, dyspareunię, pieczenie i swędzenie sromu. Cechą bakteryjnego zapalenia pochwy jest brak jakichkolwiek oznak stanu zapalnego (przekrwienie, obrzęk) ścian pochwy. Wewnątrz wszystko (błona śluzowa) zwykle wygląda - jest różowe. A zwykły obraz kolposkopowy można scharakteryzować przez obecność tylko zmian dystroficznych.
Pochwy Jak leczyć
Standardowa procedura dla lekarza ginekologa z rozpoznaniem „bakteryjnego zapalenia pochwy” (leczenie jest zalecane po zakończeniu wszystkich punktów):
- komunikat o diagnozie pacjenta;
- udzielanie jej informacji o zachowaniach seksualnych podczas leczenia;
- zbieranie (obowiązkowe) historii seksualnej;
- dyskusja z pacjentem na temat potrzeby i możliwości testowania innych chorób przenoszonych drogą płciową. Zalecane szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (nie jest wymagane);
- identyfikacja różnych czynników predysponujących i możliwość ich wyeliminowania;
Jeśli nie ma wyników leczenia, należy rozważyć następujące możliwe przyczyny:
- nieodpowiednia terapia, nieprzestrzeganie schematu leczenia;
- fałszywie dodatnie wyniki badania;
- obecność innych czynników wspierających i predysponujących.
Stosowana jest dwustopniowa metoda stopniowa.leczenie, w którym podstawową zasadą jest stworzenie najbardziej optymalnych warunków (fizjologicznych) środowiska pochwy i całkowite przywrócenie mikrobiocenozy. Pierwszy etap obejmuje miejscową antybiotykoterapię (klindamycyna, chloramfenikol, metronidazol), terapię laserową, każdy kwas mlekowy jest przepisywany w celu obniżenia pH, zgodnie ze wskazaniami, inhibitory prostaglandyn, immunokorekty i leki przeciwhistaminowe, estrogeny. W przypadku bólu, swędzenia, pieczenia stosuje się miejscowe środki znieczulające. W drugim etapie stosuje się bakteryjne preparaty biologiczne: laktobakterynę, bifidynę, bifidumbakterynę, acylakt (miejscowo), aby całkowicie przywrócić niedoskonałą mikroflorę pochwy.
Głównym celem takiej terapii jestznacznie w eliminowaniu oznak i objawów pochwy. W rezultacie prawie wszystkie kobiety z objawami wymagają leczenia. Bakwaginoza, której leczenie w czasie ciąży jest błędnie uważane za niepożądane, w rzeczywistości wywołuje przedwczesne porody.
Bakteryjne zapalenie pochwy, leczenie kobiet niebędących w ciąży:
1) Metronidazol 500 mg przyjmowany doustnie 2 r / dzień - 7 dni.
2) Krem klindamycyny, 2%, 5 g (1 pełny aplikator) na noc dopochwowo - 7 dni.
3) Żel metronidazolowy, 0,75%, 5 g (1 pełny aplikator) dopochwowo 1-2 r / dzień - 5 dni.
Przy odpowiedniej terapii bakteryjne zapalenie pochwy (leczenie opisane powyżej) ma korzystne rokowanie.
