O funkcji migdałków naukowcykłócić się do dziś. Jednocześnie w ciągu ostatniego stulecia pojęcia ich znaczenia bardzo się zmieniły. Nie tak dawno temu wielu naukowców uważało, że migdałki są jakimś rodzajem gruczołów dokrewnych. Pod wieloma względami ułatwiała to szczególna struktura tego narządu.
Obecnie to ciało już wystarczydobrze przestudiowane. Jednocześnie naukowcy wciąż spierają się o to, jaką funkcję pełnią migdałki - ochronne lub przyczyniają się do mowy. W rzeczywistości oba te niewątpliwie ważne zadania można przypisać temu organowi. Jednocześnie ich główną funkcją jest ochrona ciała przed patogennymi mikroorganizmami. Ten problem rozwiązano przez utworzenie tak zwanego pierścienia Waldeyera. Składa się z migdałków podniebiennych, językowych i nosowo-gardłowych, a także mniejszych nagromadzeń tkanki limfatycznej. Pierścień Waldeyera stanowi dość silną barierę dla infekcji.
Warto zauważyć, że migdałki są aczkolwiekpotężny, ale niestabilny protektor ciała. Faktem jest, że infekcja często dotyka samego narządu. W takim przypadku trudno mówić o funkcji migdałków - ochronnej lub przeciwnie, negatywnej, będąc siedliskiem bakterii. Faktem jest, że ten narząd zapalny staje się niezdolny do utrzymania lokalnej odporności na wystarczająco wysokim poziomie. Bez leczenia etiologicznego stopniowo rośnie tam liczba patogennych mikroorganizmów, co ostatecznie może doprowadzić do ich rozprzestrzeniania się. Niebezpieczeństwo polega na tym, że bakterie rozwijające się na migdałkach mogą wpływać na serce, prowadząc do rozwoju poważnych chorób.
Funkcja migdałków nie jest ograniczona doochrona ciała przed wszelkiego rodzaju bakteriami. Mają jeszcze jedną ważną właściwość. Podobnie jak zęby, migdałki podniebienne zwężają światło jamy ustnej, która jest kanałem dla powietrza wydychanego z płuc i przechodzącego przez struny głosowe. W rezultacie przyczyniają się również do kształtowania mowy dokładnie tak, jak jest.
Bez względu na to, jak frywolni naukowcy są spokrewnienifunkcja odporności na migdałki, jednak ostatnie badania wykazały już, że aktywność tego ciała jest absolutnie wyjątkowa. Faktem jest, że są one w stanie nie tylko niszczyć patogenną mikroflorę. Być może główną funkcją migdałków jest rozpoznanie infekcji, rejestrowanie informacji na jej temat, a także przekazywanie zgromadzonych danych do innych narządów odpornościowych. Wszystko to jest konieczne, aby jak najszybciej usunąć osobę z penetrowanej patogennej flory.
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu lekarze tego nie zrobiliZnali funkcję migdałków, aw krajach najbardziej rozwiniętych ich profilaktyczne usuwanie było powszechne. Rezultatem takich działań była obniżona odporność, aw rezultacie częstsza i trudniejsza do leczenia patologia zakaźna.
Działania zapobiegawcze kontynuowano potego, jak lekarze dowiedzieli się, jaką funkcję pełnią migdałki. Wynika to z bardzo niedawnych założeń wielu naukowców, że ich znaczenie dla odporności organizmu nie jest tak duże, a ich zadania mogą z powodzeniem wykonywać inne akumulacje tkanek limfatycznych.
Głównym tego powodem jest przewlekłośćzapalenie migdałków. Ta choroba jest okresowo zaostrzającym procesem zapalnym, który atakuje migdałki. Po przeniknięciu do tego narządu infekcja zwykle utrzymuje się tutaj przez bardzo długi czas. Przyczynia się do tego specyficzna struktura migdałków. Faktem jest, że migdałki podniebienne zawierają w swojej strukturze tak zwane luki. Są wystarczająco głębokie i mogą stać się doskonałym schronieniem dla każdej patogennej mikroflory. Jaką funkcję pełnią migdałki, gdy są w stanie zapalnym? Prawie żaden. Wypadają z ogólnego kompleksu obrony przeciwbakteryjnej organizmu.
Warto zauważyć, że przez całe życie toorgan, nawet całkowicie zdrowy, funkcjonuje z różną intensywnością. Natychmiast po urodzeniu dziecko nie pracuje dla niego. Pierwsza tkanka limfatyczna zaczyna się tworzyć dopiero po 2-3 miesiącach. W tym okresie nadal praktycznie nie spełnia żadnej roli. Wystarczający poziom funkcjonowania ustala się tylko na 1 rok. Następnie tkanka limfatyczna stopniowo zwiększa objętość. Dzieje się tak z tego powodu, że od 1 roku do 6-7 lat dziecko ma do czynienia z dużą liczbą nowych mikroorganizmów, zarówno patogennych, jak i nie. W rezultacie w wieku szkolnym migdałki, zwłaszcza podniebienia, osiągają największy rozwój.
Następnie stopniowo się zmniejszailość tkanki limfatycznej w tym narządzie. Z czasem jest zastępowany tkanką łączną. W wieku 16-20 lat proces ten jest prawie zakończony, a komórki limfatyczne w migdałkach już nie pozostają. Od tego czasu zapalenie migdałków prawie już nie przeszkadza ludziom.
Spraw, aby ten organ działał jaknastępuje, nie takie trudne. Przede wszystkim należy odmówić usunięcia go w celach profilaktycznych, nawet jeśli zaleci to lekarz. Wyjątkiem są guzy migdałków, ich uszkodzenia mechaniczne, a także wzrost do tego stopnia, że zapobiegną przełykaniu i oddychaniu przez usta.
Ponadto bardzo ważne jest, aby zawsze wypełniaćleczyć zapalenie migdałków i zapalenie migdałków. Aby to zrobić, konieczne jest przeprowadzenie złożonej terapii, której jednym ze składników muszą koniecznie być leki przeciwbakteryjne. Należy je przyjmować minimum 7-10 dni w dawkach zalecanych przez specjalistę.
W przypadku rozwoju dławicy piersiowej i edukacji dalejpowierzchnia migdałków płytki nazębnej w żadnym wypadku nie powinna próbować jej usuwać samodzielnie. Nawet jeden niewielki nieprawidłowy ruch może poważnie uszkodzić tkankę limfatyczną, w wyniku czego funkcja migdałków ustąpi na zawsze.
