Erysipelas jest zakaźnychoroba skóry o charakterze bakteryjnym wywołana przez paciorkowce grupy hemolitycznej A, której towarzyszy silne zatrucie i stan zapalny skóry.
Powoduje to czynnik sprawczy (paciorkowce hemolityczne)i inne choroby, takie jak zapalenie migdałków, ale nie u wszystkich osób z zapaleniem migdałków rozwija się różyczka. Przyczyną może być obniżona odporność, reakcje alergiczne na gronkowiec złocisty, predyspozycje do tej choroby i wiele innych czynników.
Zakażenie występuje częściej poprzez kontakt, poprzezniewielkie uszkodzenie skóry, otarcia, ponieważ patogen stale znajduje się na powierzchni skóry, ale nabywa właściwości patogenne tylko w sprzyjających warunkach.
Możliwe jest zakażenie z zewnątrz przez nieleczone instrumenty medyczne, a także szlak limfogenny (z nawracającymi różami).
Lokalizacja różycy może być różna: twarz, szyja, tułów, ale najczęściej dotyczy to kończyn dolnych (podudzi).
Erysipelas objawów nóg.
Okres inkubacji wynosi kilka dni.(zwykle 3-4 dni), chociaż objawy mogą rozwinąć się w ciągu kilku godzin. Nasilenie rozróżnia lekkie, średnie i ciężkie różyczki. Według lokalizacji: zlokalizowane, powszechne i przerzutowe. Z natury kursu: rumieniowaty, rumieniowo-pęcherzowy, rumieniowo-krwotoczny i pęcherzowy.
Pierwotna różyczka zaczyna się odwzrost temperatury ciała do 39-40 stopni, objawy zatrucia (ból głowy, osłabienie, ból mięśni). W ciężkich przypadkach można zaobserwować objawy, takie jak skurcze, uczucie pustki w głowie, nudności, wymioty itp.
Pod koniec pierwszego dnia, a czasem następnegoobjawy zapalenia skóry łączą się: zaczerwienienie, pieczenie i pękanie skóry, miejscowy wzrost temperatury (gorąca w dotyku kończyna), któremu towarzyszy obrzęk.
Jeśli infekcja jest zlokalizowana na skórze twarzy, wówczas obrzęk i zaczerwienienie znacznie zniekształcają wygląd, w wyniku czego choroba ma swoją nazwę.
Zapalony obszar skóry ma jasny czerwony kolor,wyraźnie zlokalizowane krawędzie z elewacjami (trzon zapalny) wzdłuż obwodu, często zapalenie porównuje się z płomieniami. Ostre różyczki trwają od pięciu do piętnastu dni, po których stan zapalny zaczyna ustępować i pojawia się złuszczanie skóry. Pigmentacja skóry pozostaje w miejscu uszkodzenia.
Przy cięższym przebiegu choroby możezłuszczają naskórek (górna warstwa skóry) i wypełniają surowiczą zawartością tworząc pęcherze (postać rumieniowato-pęcherzowa) lub treści krwotoczne (postać pęcherzowo-krwotoczna). Po przeniesieniu takich form zapalenia mogą pojawić się troficzne, długie, nieleczące się wrzody.
Jeśli nawrót różycy wystąpi po ostrej chorobie w ciągu dwóch lat, wtedy mówią o nawracających różach.
Jak leczyć różyczki nóg?
Następuje leczenie różycy stopypoczątek obniżenia temperatury ciała do leków przeciwgorączkowych. Dalsze leczenie różycy nóg odbywa się tylko pod nadzorem lekarza. Ponieważ zapalenie ma charakter bakteryjny, jest odpowiednio leczone antybiotykami. Leczenie prowadzi się na ogół z preparatów penicyliny (penicyliny, bicillin-5) w dużych dawkach, w ciągu 7-10 dni. W przypadku często powtarzających się róży leczenie róży za pomocą hormonów (prednizon) dodaje się do terapii przeciwbakteryjnej.
Również leczenie różowatego zapalenia nóg obejmuje miejscowe leczenie roztworami antyseptycznymi (roztwór furatsiliny).
