Nasze społeczeństwo jest raczej niejednoznacznetakie zjawisko jak kuchnie mleczarskie. Niektóre matki są oburzone tym, że nie podaje się im recept na nabiał, inne same odmawiają, wierząc, że wszystko jest za darmo - złej jakości i szkodliwe. Przyjrzyjmy się obiektywnie temu zjawisku, rozważając wszystkie za i przeciw.
W ZSRR pojawiła się mleczarnia dla dzieci -stan, który w miarę możliwości zadbał o młodsze pokolenie. Państwowa kontrola dała gwarancję jakości produktów przeznaczonych dla dzieci. Socjalistyczne społeczeństwo, które głosiło równość dla wszystkich, nie oceniało ludności, a każde dziecko miało dostęp do mleczarni. Ich głównym celem było dostarczenie dzieciom wysokiej jakości sfermentowanych produktów mlecznych niezbędnych do prawidłowego rozwoju i wzrostu, a ponadto odpowiednich w składzie dla organizmu dziecka.
Państwo i społeczeństwo się zmieniły,epoka kapitalizmu. Kuchnie mleczarskie również zmieniły swoje przeznaczenie, zmienił się też stosunek państwa do nich. Od czasu do czasu w mediach można przeczytać informacje o nowych ustawach przyjętych przez podmioty wchodzące w skład Federacji Rosyjskiej w zakresie pomocy społecznej dla ludności. Jest ustawiony mniej więcej tak: „Osiągnęliśmy to! Dzieci z rodzin o niskich dochodach dostaną „mleko” w wyspecjalizowanych ośrodkach! ” Nikt nie mówi, że te punkty są położone tak, że nie można się tam dostać, zwłaszcza z dzieckiem. Aby uzyskać prawo do bezpłatnych produktów mlecznych, należy zebrać dokumenty i „przejść” przez władze. Nie ma szczególnej gwarancji, że produkty będą najwyższej jakości - od czasu do czasu dochodzi do zatruć drobnych konsumentów.
Tak więc we współczesnym społeczeństwie nabiałkuchnie mają wyraźny charakter społeczny. Przeznaczone są przede wszystkim do wspierania rodzin o niskich dochodach. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, komu przysługuje prawo do kuchni mleczarskiej, ze względu na to, że na miejscu o niej decyduje się na różne sposoby. Następujące kategorie są mniej lub bardziej powszechne w całej Rosji:
- dzieci do 2-3 lat (w zależności od regionu) z rodzin, których dochód na mieszkańca jest poniżej minimum egzystencji;
- dzieci z chorobami przewlekłymi do 15 lat;
- niepełnosprawne dzieci poniżej 18 roku życia.
W związku z powyższym w ciasnej pozycjisą dzieci z rodzin o średnich dochodach. Ich rodzice kupują w sklepie sfermentowane przetwory mleczne, a także nie mają zaufania do jakości i akceptacji tych produktów dla dzieci. Matki, które mają czas, robią własny jogurt i twaróg dla swoich dzieci. W takim przypadku mogą być naprawdę pewni świeżości i jakości produktu. Ale nie każdy ma taką możliwość. Często młode matki „negocjują” z pediatrą i stają się konsumentkami mleczarni.
Tak więc z jednej strony kuchnie mleczne są konieczne,zwłaszcza w przypadku kategorii obywateli wychowujących dzieci żyjące w ubóstwie, z drugiej strony zapotrzebowanie na produkty mleczne przystosowane dla dzieci występuje również w rodzinach o średnich i wysokich dochodach. Płatna mleczarnia dla dzieci, wraz z bezpłatną (dla rodzin w trudnej sytuacji społecznej), może być dobrym rozwiązaniem. Państwo powinno zmienić swoje podejście do kontroli jakości produktów i odpowiedniego zapewnienia jednolitych ram prawnych dla całej Rosji, aby dziecko, którego rodzice są zarejestrowani w innym mieście lub regionie, nie zostało pozbawione.
