Pod drzwiami chirurga w dowolnej klinicedość często widać dużą kolejkę. W tym biurze recepcja jest niespieszna i dokładna. Najczęściej pacjenci docierają tu w kierunku innych specjalistów, gdy niemożliwe jest wyeliminowanie problemu za pomocą zachowawczych metod leczenia. Kim więc jest chirurg? Co może zrobić, gdy inni specjaliści są bezsilni?
Хирургия – обширная область медицины, которая bada ostre i przewlekłe choroby, których leczenie wymaga operacji. Metoda ta polega na nacięciu lub przebiciu skóry i błon śluzowych w celu uzyskania dostępu chirurgicznego, wyeliminowania patologii narządu (leczenia) i przywrócenia integralności pociętych tkanek. Każda operacja jest trudnym i żmudnym zadaniem. Chirurg musi dokładnie znać cechy struktury i funkcjonowania narządu lub układu narządów, których leczenie jest zaangażowane.
Trudno powiedzieć, co popchnęło pierwszego uzdrowicielaweź nóż. Czy to była zwykła ciekawość, czy zaufanie do mojej wiedzy. Ale fakt pozostaje faktem: próby operacji chirurgicznych są odnotowane w starożytnych greckich traktatach, w historycznych źródłach Chin i Egiptu, datowanych na około I wpne. Zachowały się prace Hipokratesa i Awicenny dotyczące metod leczenia ran i ran.
W okresie od IX do XX w. W trakcie operacjipołożono solidne podstawy naukowe. Opracowano metody antyseptyczne, pojawiło się znieczulenie. Stopniowo chirurgia stała się złożoną nauką, z określonymi metodami i technikami wykonywania operacji.
Ciągły rozwój branży doprowadził do powstaniawyrafinowany ultraprecyzyjny sprzęt, który umożliwia wykonywanie operacji przy minimalnych konsekwencjach. Patrząc na laserowe skalpele i liczne monitory komputerowe, niektórzy zaczynają wątpić, kim jest dzisiaj chirurg - lekarzem czy operatorem sprzętu medycznego? Chociaż nie powinno być co do tego wątpliwości. Bez głębokiej i gruntownej wiedzy medycznej żadna technika nie pomoże chirurgowi wyleczyć pacjenta.
Branża stale się rozwija. Chirurg zdobywa podstawową wiedzę, czytając prace Paré, Simpsona, Roentgena i Pirogova, ale studiuje całe życie, aby nadążać za postępem i ratować życie pacjentów.
W rzeczywistości przeprowadzane są interwencje chirurgicznewe wszystkich dziedzinach medycyny. Ale po uzyskaniu podstawowego wykształcenia młody lekarz wybiera wąską dziedzinę chirurgii, w której będzie się specjalizować. Dlatego może być trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, kim jest chirurg ze względu na specjalizację:
Ponadto są specjaliści, którzy wykonują operacje na aparacie szczękowo-twarzowym i lekarze, którzy otwierają ropnie lub czyraki, to znaczy zajmują się ropną operacją i tak dalej.
Po obejrzeniu programów telewizyjnych na tematy medyczne zwykli ludziemyślę, że chirurg jest magiem. Codziennie rozwiązuje łamigłówki i wykonuje złożone, unikalne operacje. Oczywiście każda interwencja chirurgiczna wiąże się z pewnym ryzykiem. Ale wiele operacji jest wykonywanych tak często, że są one doprowadzane do automatyzmu. Na przykład zapalenie wyrostka robaczkowego i przepuklina. Dość często trafiają do chirurga z czyrakiem, wrzodami żołądka, hemoroidami, żylakami i łagodnymi formacjami. Zapalenie otrzewnej i onkologia są uważane za bardziej złożone przypadki. Ale w praktyce każdego chirurga zdarzały się operacje „na granicy faulu”, kiedy to od podjętej decyzji zależało życie pacjenta. Niestety, te decyzje nie zawsze są poprawne ...
Pacjenci często próbują się dostaćchwalony „luminarz” chirurgii. Należy jednak pamiętać, że opinie na temat chirurgów mogą być pozytywne lub negatywne, w zależności od tego, jak udana była ta lub inna operacja. Opinia innych oczywiście nie koliduje z decyzją o skontaktowaniu się z konkretnym lekarzem. Warto również zwrócić uwagę na doświadczenie zawodowe specjalisty. Lekarz musi umieć słuchać pacjenta, a także podejmować właściwą decyzję nawet w trudnych sytuacjach, ponieważ od tego zależy zdrowie, a nawet życie pacjenta.
Najczęściej przychodzą na wizytę u chirurgaskierowanie od innych specjalistów. Ale są przypadki, kiedy należy pilnie udać się na wizytę, może nawet nie do kliniki, ale karetką, natychmiast do szpitala. Takie przypadki obejmują na przykład nagły początek ostrego bólu brzucha i nasilające się krwawe wymioty. Nie wahaj się z takimi objawami, ponieważ może to być zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie trzustki lub wrzód żołądka. Nie możesz opóźnić odwołania się do chirurga w przypadku kontuzji.
Warto umówić się na umówioną wizytę jeśli jest na cielepojawiły się rany, które nie goiły się dłużej niż 2 tygodnie. Jeśli podczas badania palpacyjnego stwierdzono pieczęć w okolicy gruczołu mlekowego (nawet jeśli nie daje ona bolesnych wrażeń). Konieczne jest udanie się na wizytę do chirurga z zauważalnym zagęszczeniem węzłów chłonnych, zwłaszcza jeśli podczas badania palpacyjnego odczuwany jest ból.
Przychodzą do chirurga z wrastającymi ropniami na skórzepaznokcie, opuchnięte stawy, grube modzele. Pacjenci, którzy nie rozumieją, kim jest chirurg i czym się zajmuje, często sami są zaskoczeni, gdy w recepcji otrzymują bilet do tego konkretnego specjalisty.
W każdym, nawet najmniejszym prowincjonalnymW klinice chirurg przeprowadza wizytę wstępną według jednego scenariusza. Przede wszystkim przeprowadza wywiad z pacjentem i wysłuchuje jego skarg. Następnie przeprowadza badanie i przepisuje niezbędne badania (analizy, prześwietlenia, USG i inne). Pozwala to na podjęcie decyzji o celowości operacji.
Przy kontuzjach - przeprowadza leczenie, zakłada szwy, opatrunki z gazy lub gipsowe.
Wielu studentów medycyny chce byćchirurdzy, ale nie wszyscy osiągają swój cel. Od sześciu lat student „gryzie granit” na uczelni medycznej, ale po uzyskaniu dyplomu lekarza będzie mógł wykonywać praktykę ogólną w poliklinice lub szpitalu powiatowym. Aby zostać przyjętym na stół operacyjny, młody specjalista odbywa dwuletnią rezydencję i otrzymuje zaświadczenie potwierdzające. Następnie odbywają się studia podyplomowe, które trwają 3 lata. Ale nawet później młody lekarz pracuje pod okiem bardziej doświadczonego specjalisty. Aby zostać niezależnym praktykującym chirurgiem, młody specjalista kończy studia przez kolejne 5-10 lat.
Chirurg światowej klasy musi opanowaćjęzyki obce (przynajmniej angielski), uczęszczaj na konferencje o różnym poziomie zaawansowania, a nawet lepiej, wygłaszaj na nich prezentacje. Chirurg będzie musiał uczyć się przez całą swoją aktywność zawodową, w przeciwnym razie będzie beznadziejnie pozostawać w tyle za postępem medycznym.
