Nie tylko ludzie boją się łaskotania, ale także szczury imałpy Naukowcy wciąż nie mogą zrozumieć, dlaczego wpływ na powłokę skóry w niektórych miejscach powoduje, że dana osoba wzbudza podniecenie, pisk i śmiech, a także dlaczego te odczucia odruchowe nie zniknęły podczas ewolucji. Dziś z reguły ludzie łaskoczą się nawzajem jako żart i po to, by rozśmieszyć osobę. Ale okazuje się, że wszystko nie jest tak radosne.
Łaskotanie nóg - subtelne tortury
Психолог из США Кристина Харрис однажды провела badania Fotografowała ludzi w czasie łaskotania i znalazła na ich twarzach wyraz szczęścia, ale cierpienia. Na tej podstawie możemy stwierdzić, że łaskotana osoba, choć się śmieje, nie doświadcza przyjemności, ale męki. Potwierdzają to niektóre fakty historyczne. Tak więc wśród Rzymian w starożytności łaskotanie nóg było sposobem tortur. Kończyny ofiary były unieruchomione w stałej pozycji, a każda przechodząca osoba mogła podrapać się boso. Łaskotanie nóg wykonano również przy użyciu bardziej wyrafinowanych metod, na przykład stopy posypano solą, którą następnie polizały owce.
Dlaczego się śmieje?
Charles Darwin kiedyś zasugerowałłaskotanie nóg lub innych obszarów ciała wzmacnia więzi społeczne. Ale współcześni psychologowie skłaniają się ku wersji, w której generowane przez nią wrażenia są rodzajem odruchu mającego na celu ochronę wrażliwych obszarów ciała. Najbardziej wrażliwe miejsca na łaskotanie to stopy, pachy i talia. Takie działanie jest postrzegane przez ciało jako zewnętrzne podrażnienie, którego należy unikać. Dlatego odruchowo staramy się unikać, gdy jesteśmy dotykani najbardziej wrażliwych miejsc.
Wielu facetów myśli, że łaskotanie dziewczęcych stóplekkie pióro powoduje bardzo przyjemne uczucie, dlatego często jest praktykowane. Być może naprawdę możesz się w ten sposób zadowolić. Ale kiedy dana osoba jest narażona na silne łaskotanie, które wywołuje piski i śmiech, jest mało prawdopodobne, aby doświadczył przyjemnych emocji. Psychologowie uważają, że śmiech, który pojawia się podczas łaskotania, jest czystym odruchem. Inny punkt widzenia definiuje to jako rodzaj rozluźnienia ciała: na początku człowiek odczuwa strach i zdając sobie sprawę, że nie ma niebezpieczeństwa, zaczyna się śmiać. Darwin skojarzył tę reakcję z poczuciem humoru.
Ale dlaczego samo łaskotanie nie rodzi?śmiech? Arystoteles już zastanawiał się nad tym pytaniem. Doszedł do wniosku, że jakiekolwiek działanie pochodzące od samego człowieka nie stanowi dla niego zagrożenia, dlatego organizm po prostu go ignoruje. Przypuszczenie Arystotelesa potwierdzają również współcześni badacze. Jeden z eksperymentów przeprowadzony za pomocą skanera rezonansu magnetycznego wykazał, że mózgi osób łaskotanych przez osobę z zewnątrz były znacznie bardziej aktywne niż tych, którzy łaskotali się. Wiele zależy również od tego, kto konkretnie na Ciebie wpływa. Na przykład łaskotanie dzieci w stopy przez rodziców sprawia, że maluchy się śmieją. Ale ciało zaczyna opierać się i odrzucać wpływ tych samych manipulacji ludzi nieznanych lub nieprzyjemnych dla dzieci.
