Kot otodektoza jest dośćpowszechna choroba pochodzenia pasożytniczego. Statystyki potwierdzają, że młode zwierzęta są bardziej podatne na choroby, chociaż prawdopodobieństwo rozwoju tak zwanych „świerzbu ucha” nie jest wykluczone u osoby dorosłej. Jakie są z tym związane objawy i jak niebezpieczne?
Kot otodektoza: przyczyny
Czynnikiem sprawczym choroby jest mały kleszczwielkości Otodectes cynotis, żyjących na skórze małżowiny usznej zwierzęcia. Ten pasożyt ma zaokrąglone, żółtawe ciało i rozwinięte kończyny. Jego wymiary nie przekraczają 0,3 mm.
Kleszcze wpływają na skórę małżowiny usznej, zewnętrznąmięsień słuchowy i często uszkadzają błonę bębenkową. Pasożyty żywią się złuszczonymi komórkami nabłonkowymi. Z reguły cykl rozwoju mikroorganizmów trwa nie dłużej niż 20-40 dni, w zależności od warunków środowiskowych.
Jedynym źródłem patogennych roztoczy jest zakażone zwierzę. Należy jednak zauważyć, że choroba ta występuje nie tylko u kotów, ale także u psów, lisów i innych zwierząt domowych i dzikich.
Takie pasożyty można nazwać „stałymi mieszkańcami”, ponieważ cały ich cykl reprodukcyjny odbywa się w tkankach skóry chorego zwierzęcia. Dlatego nie da się tu obejść bez leczenia.
Otodektoza: objawy
Oczywiście pasożyty uszkadzają skórę i wydzielają siętoksyny tkankowe - produkty ich własnej życiowej aktywności. Powoduje to silne swędzenie i pieczenie w małżowinie usznej, które mogą wpływać na zachowanie zwierzęcia.
Otodektoza u kotów zwykle zaczyna się dokładniez tymi objawami. Chore zwierzę często kręci głową, pociera ucho o twarde przedmioty, próbując złagodzić swędzenie. W takim przypadku można zaobserwować zwiększoną nerwowość zwierząt domowych, a czasem jakąś agresję. Często aktywność pasożytów prowadzi do pogorszenia apetytu i wzrostu temperatury ciała.
Ponadto możesz zauważyć nagromadzenie brązowawej wydzieliny w zewnętrznym przewodzie słuchowym, która jest mieszaniną wysięku i ropy.
Jeśli te objawy są obecne, zwierzęnależy pokazać lekarzowi weterynarii. Stopniowo pasożyty rozprzestrzeniają się w głąb przewodu słuchowego. Często w trakcie choroby dochodzi do zajęcia struktur ucha środkowego i wewnętrznego, w najcięższych przypadkach infekcja dochodzi do opon mózgowo-rdzeniowych.
Otodektoza u kotów: metody diagnostyczne
Aby podejrzewać chorobę, lekarzwystarczy zbadać ucho zewnętrzne i zauważyć obecność brązowawych strupów - to powód do dalszych badań. W takich przypadkach konieczne jest zeskrobanie skóry. Pod mikroskopem często można zobaczyć dorosłe patogeny, ich jaja lub larwy.
Otodektoza u kotów: leczenie
Współczesna medycyna weterynaryjna oferuje wiele narzędzileczeniu podobnej choroby. Z reguły lekarz najpierw dokładnie oczyszcza kanał słuchowy, usuwając z niego wydzieliny i strupy. Następnie do ucha regularnie wstrzykuje się krople przeciwpasożytnicze, na przykład leki „Amitrazyna” lub „Akromektyna”. Ponadto do pielęgnacji skóry o działaniu przeciw roztoczom stosowane są specjalne żele, w tym produkt Otodectin. W niektórych przypadkach wskazane jest stosowanie leków przeciwzapalnych. Jeśli otodekoza jest powikłana wtórną infekcją bakteryjną, mogą być potrzebne antybiotyki.
