Serologia to dziedzina immunologii, która bada odpowiedź antygenów na przeciwciała w surowicy.
Testy serologiczne są technikąbadanie niektórych przeciwciał lub antygenów w surowicy krwi pacjentów. Opierają się na odpowiedziach immunologicznych. Badania te są szeroko stosowane w procesie diagnozowania różnych chorób zakaźnych i określania rodzaju krwi osoby.
Analiza serologiczna jest zalecana pacjentom zpodejrzewana choroba zakaźna. Ta analiza w sytuacjach konfliktowych z diagnozą pomoże ustalić przyczynę choroby. Dalsze leczenie zależy również w dużej mierze od wyników badań serologicznych, ponieważ określenie konkretnego mikroorganizmu przyczynia się do wyznaczenia konkretnego leczenia.
Badania serologiczne obejmują pobranie materiału biologicznego od pacjenta w postaci:
- surowica krwi;
- ślina;
- masy kałowe.
Materiał powinien być jak najszybciej w laboratorium. W przeciwnym razie można go przechowywać w lodówce w temperaturze +4 lub dodając środek konserwujący.
W szczególności do zbierania danych analitycznychprzygotowanie pacjenta nie jest konieczne. Badania są bezpieczne. Badanie krwi wykonuje się rano na czczo, zarówno z żyły łokciowej, jak i palca serdecznego. Po pobraniu krwi krew należy umieścić w jałowej, zamkniętej probówce.
Ludzka krew działa w cielewiele funkcji i ma bardzo szerokie pole działania, dlatego istnieje wiele opcji badań krwi. Jednym z nich są serologiczne badania krwi. Jest to podstawowa analiza przeprowadzona w celu rozpoznania niektórych drobnoustrojów, wirusów i infekcji, a także etapu rozwoju procesu zakaźnego. Serologiczne badania krwi służą do:
- określenie liczby przeciwciał przeciwko wirusom idrobnoustroje w ciele. W tym celu antygen patogenu jest dodawany do surowicy krwi, po czym ocenia się trwającą reakcję chemiczną;
- oznaczanie antygenu poprzez wprowadzenie przeciwciał do krwi;
- definicje grup krwi.
Serologiczne badania krwi są zawszemianowany dwukrotnie - w celu określenia dynamiki choroby. Pojedyncze określenie interakcji antygenów i przeciwciał wskazuje tylko na fakt infekcji. Aby odzwierciedlić pełny obraz, w którym można zaobserwować wzrost liczby wiązań między immunoglobulinami i antygenami, konieczne jest drugie badanie.
Wzrost liczby kompleksów antygen-przeciwciałow ciele wskazuje na obecność infekcji w ciele pacjenta. Prowadzenie określonych reakcji chemicznych wraz ze wzrostem tych wskaźników we krwi przyczynia się do ustalenia choroby i jej stadium.
Jeśli wynik analizy wykazuje brakprzeciwciała przeciwko patogenom, wskazuje to na brak infekcji organizmu. Jednak zdarza się to rzadko, ponieważ wyznaczenie analizy serologicznej już wskazuje na wykrycie objawów konkretnej infekcji.
Należy zachować ostrożność, aby monitorować warunki wktóry bierze krew. Nie można zapobiec przedostaniu się do krwi czegoś obcego. Dzień przed analizą nie należy przeciążać organizmu tłustymi potrawami, alkoholem i słodkimi napojami. Należy wykluczyć sytuacje stresowe i ograniczyć aktywność fizyczną. Materiał biologiczny należy dostarczyć do laboratorium tak szybko, jak to możliwe, ponieważ długotrwałe przechowywanie surowicy prowadzi do częściowej nieaktywności przeciwciał.
W praktyce laboratoryjnej serologiczne badania krwi uzupełniają badania bakteriologiczne. Przedstawiono główne metody:
1.Reakcja fluorescencyjna przeprowadzana w dwóch etapach. Po pierwsze, przeciwciała wykrywane są w krążącym kompleksie antygenowym. Następnie na próbkę kontrolną nakłada się surowicę odpornościową, a następnie inkubuje preparaty. RIF służy do szybkiego wykrywania czynnika wywołującego chorobę w badanym materiale. Wyniki reakcji ocenia się za pomocą mikroskopu luminescencyjnego. Charakter blasku, kształtu, wielkości obiektów jest szacowany.
2. Reakcja aglutynacji, która jest prostą reakcją sklejenia dyskretnych antygenów z przeciwciałami. Przeznaczyć:
- bezpośrednie reakcje stosowane do wykrywaniaprzeciwciała w surowicy krwi pacjenta. Pewna ilość martwych drobnoustrojów jest dodawana do surowicy i powoduje tworzenie się osadu w postaci płatków. Testy serologiczne na dur brzuszny sugerują bezpośrednią reakcję aglutynacji;
- oparte na pasywnych reakcjach hemaglutonacjina możliwość, że czerwone krwinki adsorbują antygen na swojej powierzchni i powodują adhezję w kontakcie z przeciwciałem oraz pojawienie się widocznego osadu. Jest stosowany w procesie diagnozowania chorób zakaźnych w celu identyfikacji nadwrażliwości na niektóre leki. Przy ocenie wyników brany jest pod uwagę wygląd osadu. Osad w kształcie pierścienia na dnie probówki wskazuje na reakcję negatywną. Koronkowy osad o nierównych krawędziach wskazuje na obecność konkretnej infekcji.
3)Test immunoenzymatyczny połączony z enzymem, który opiera się na zasadzie przyłączania znacznika enzymu do przeciwciał. Pozwala to zobaczyć wynik reakcji poprzez pojawienie się aktywności enzymu lub zmianę jego poziomu. Ta metoda badawcza ma kilka zalet:
- bardzo wrażliwy;
- stosowane odczynniki są uniwersalne i są stabilne przez sześć miesięcy;
- proces rejestrowania wyników analizy jest zautomatyzowany.
Wyżej wymienione metody serologicznebadania mają pewne zalety w stosunku do metody bakteriologicznej. Te metody pozwalają określić antygeny patogenów w ciągu kilku minut lub godzin. Ponadto badania te mogą wykryć antygeny patogenne nawet po leczeniu i śmierci bakterii, które je powodują.
Wyniki badań serologicznych sącenna metoda diagnostyczna, ale ma znaczenie pomocnicze. Podstawą diagnozy są nadal dane kliniczne. Przeprowadzane są badania serologiczne w celu potwierdzenia diagnozy, jeśli reakcje nie są sprzeczne z obrazem klinicznym. Słabo pozytywne reakcje badań serologicznych bez obrazu klinicznego potwierdzającego, że nie mogą stać się podstawą do postawienia diagnozy. Takie wyniki należy wziąć pod uwagę, gdy pacjent miał podobną chorobę w przeszłości i przeszedł odpowiednie leczenie.
Oznaczanie dziedzicznych oznak krwipotwierdzenie lub odrzucenie ojcostwa, badanie chorób dziedzicznych i autoimmunologicznych, ustalenie charakteru i źródła infekcji w epidemiach - wszystko to pomaga zidentyfikować serologiczne badania krwi. Odszyfrowanie wyników daje informacje o obecności określonych białek w zakażeniach, takich jak kiła, zapalenie wątroby, HIV, toksoplazmoza, różyczka, odra, dur brzuszny.
