We współczesnym społeczeństwie nerwowyzaburzenia stały się powszechne, wpływając na ogólny stan pacjenta. Nerw to grupa funkcjonalnych, odwracalnych zaburzeń psychogennych, które są bardzo przewlekłe. Tej anomalii towarzyszy gwałtowny spadek zdolności do pracy i prowadzi do spadku aktywności umysłowej, co jest wysoce niepożądane. Niezwykle nieprzyjemna choroba nerwicy, której objawy można wyrazić histerią lub nieprzewidywalnym zachowaniem obsesyjnego „podtekstu”.
Jeśli weźmiemy pod uwagę patogenezę choroby, tonależy wyjaśnić, że postęp tej dolegliwości jest konsekwencją zaburzenia układu nerwowego, a pacjentka przeżyła dzień wcześniej ciężki szok emocjonalny lub stres. Jak pokazuje praktyka lekarska, nerwowość potęgują ciężkie stresujące sytuacje, które przytrafiły się pacjentowi klinicznemu, ponieważ to właśnie ten patologiczny proces, rodzaj „wstrząsu ciała”, zaburza tętno, a także wydajność żołądek i inne narządy.
Współcześni neuropatolodzy są o tym wyraźnie przekonanikażda manifestacja nerwicy jest złożoną postacią choroby, ściśle związaną z czynnikami psychogennymi. Udowodniono już wiarygodnie, że takie wewnętrzne konflikty skutkują poważnymi urazami psychicznymi.
Dziś jest to stosunkowo łatwe do zdiagnozowanianerw, którego objawy mówią same za siebie i są wyraźne. Spróbujmy więc wiarygodnie ustalić przyczynę takiej anomalii, jak zaburzenie obsesyjno-kompulsywne.
Od razu zauważam, że jest to podstawowy czynnik chorobotwórczyczynniki to fizyczne lub psychiczne przeciążenie, w tym długie okresy braku odpoczynku. Depresja, przeżycia wewnętrzne, problemy różnego pochodzenia - to też impulsy na drodze do załamania nerwowego. Połączenie tych wskaźników daje wzmocniony efekt rozwoju choroby nerwicy, której objawy wywołują u pacjenta wiele niepokoju.
Jeśli mówimy o chorobie, nerwach, objawachsą psychiczne i somatyczne. W pierwszym przypadku mówimy o stanie emocjonalnym, a raczej o jego braku równowagi. Nieprzewidziana stresująca sytuacja może pogrążyć człowieka w pewnego rodzaju szoku, wywołując naruszenie wewnętrznej harmonii. Takie nienormalne zjawisko może przyczynić się do rozwoju fobii, które wymagają natychmiastowej interwencji specjalisty. Pacjent staje się ospały, normalne tempo życia zostaje zaburzone, możliwe są nagłe skoki temperatury i szumy uszne. Ponadto obserwuje się nadmierną drażliwość, lekkie wahania nastroju i utratę apetytu.
Objawy somatyczne są bardziej widoczne.postać. Co oznaczało? Pacjent doświadcza nieoczekiwanych napadów migreny, nieprawidłowego rytmu serca, drżenia kończyn, osłabienia mięśni oraz częstego oddawania moczu i ciemnienia oczu. Takie objawy mogą stać się początkiem poważniejszych chorób i przynieść człowiekowi cierpienie i dyskomfort, dlatego w przypadku wykrycia nerwowości objawy należy natychmiast wyeliminować. Ponadto nerwowość podczas ciąży jest bardzo niebezpieczna.
Leczenie tej patologii powinno byćw odpowiednim czasie, w przeciwnym razie choroby współistniejące ze skłonnością do progresji mogą się pogorszyć. Celem leczenia produktywnego jest zatrzymanie w czasie zaburzeń nerwowych i zapobieganie nawrotom fobii, które zaburzają zwykły rytm życia. Aby rozwiązać ten problem, zaleca się ogólną terapię wzmacniającą, która łączy przyjmowanie nootropów i witamin, wyznaczenie fizjoterapii i akupunktury. Spośród leków psychotropowych najczęściej przepisywane są środki uspokajające, rzadziej przeciwdepresyjne (Pirazidol, Azafen, Inkazan) i umiarkowane leki przeciwpsychotyczne (Frenolone, Sonapax, Melleril).
Należy jednak rozumieć, że wybrana terapia ma charakter czysto indywidualny i jest skuteczna tylko wtedy, gdy jest przepisana przez specjalistę i ściśle przestrzegana.
