Roztwór krystaliczny ma specyficzny charakterwłaściwości Jest aktywnie wykorzystywany do celów chirurgicznych i terapeutycznych. Ze względu na swój aktywny skład szybko przenika do tkanek, krwi, regulując metabolizm kwasowo-zasadowy i wodno-elektrolitowy.
Roztwory koloidalne i krystaloidowe są również nazywane substytutami krwi, ponieważ zastępują lub normalizują funkcje utraconej krwi. Muszą spełniać określone wymagania:
Substytuty krwi są podzielone na dwie grupy: roztwory koloidalne i krystoidalne. Pierwsze obejmują Lactosol, Disol, Acesol, a drugie obejmują Polyglukin, Reoglyuman, Volekam, Infuzol i inne.
Zastosowano roztwór krystalicznyuzupełnienie objętości krążącej krwi, jeśli szybkość krwawienia jest niewielka, a utrata krwi mniejsza niż piętnaście procent. W takim przypadku stosuje się roztwór Ringera. Krystaloidy są stosowane jako rozpuszczalniki leków. Najczęściej występują 5% glukoza, Sterofundin, czyli słabe roztwory hipertoniczne i izotoniczne. Krystaloidy są potrzebne, aby zrekompensować brak elektrolitów i energii, jako środek hemostatyczny.
Koloidy są zaprojektowane do zmianyciśnienie osmotyczne w naczyniu krwionośnym. To stabilizuje objętość krążącej krwi i hemodynamikę. Normalizują ciśnienie krwi i utrzymują go w normie. Koloidy obejmują Venozole, Gelofusin, Reftan, Stabizol, Voluven, Perftoran. Czasami w warunkach powolnego przepływu krwi stosuje się roztwory krystaloidowe w połączeniu z koloidalnym. Zmniejszają lepkość krwi, przywracają krążenie krwi, poprawiają hemodynamikę, odżywiają tkanki i narządy, przywracają hemoglobinę i utrzymują ją w normie.
Substancje infuzyjne mają działającą klasyfikację.Są one podzielone na preparaty składników krwi, roztworów krystaloidów i koloidów. Podstawa separacji należy do substancji i właściwości nieorganicznych i organicznych. Wszystkie roztwory muszą koniecznie być płynne, bezpieczne dla zdrowia, nietoksyczne, łatwe do dozowania, neutralne dla różnych leków, stabilne. Ich podstawą jest NaCl. Roztwory Ringer-Locka i elektrolity (hipertoniczne i hipotoniczne) są określane jako krystaloidy. Substytuty krwi są podzielone zgodnie z mechanizmem działania terapeutycznego:
Koloidy obejmują naturalne substytutyroztwory (osocze, albumina) i syntetyczne, do krystaloidów (soli) zamienniki krwi - roztwory hipotoniczne, hipertoniczne i izotoniczne. Koloidy wypełniają objętość płynu pozakomórkowego, wspierają go podczas operacji, leczą umiarkowaną hipowolemię.
Pomimo dobrej tolerancji krystaloidówludzkie ciało, mają przeciwwskazania w zależności od składu. Izotoniczny roztwór chlorku sodu, zawiera dziewięć gramów substancji podstawowej. W stosunku do osocza krwi jest hipertoniczny, reakcja jest słabo kwaśna. Jeśli wprowadzisz dużą ilość chlorku sodu, możesz wywołać kwasicę metaboliczną. Roztwór Ringera z mleczanem ma skład fizjologiczny. Lek jest łączony, ma szeroki zakres, szczególnie w przypadku urazów o niezrozumiałej etiologii. Jony K + w roztworze mogą niekorzystnie wpływać na nadnercza i nerki, jeśli pacjent ma zaburzenia czynności tych narządów.
Rozwiązanie „Normasol” w porównaniu do poprzedniegoma bardziej wyraźne właściwości terapeutyczne. Lek jest znany z działania rozszerzającego naczynia krwionośne, ale może zapobiec wystąpieniu skurczu naczyń, który utrzymuje prawidłowe ciśnienie krwi przeciwko hipowolemii. Ponadto roztwór Ringera nie jest częściowo i względnie zgodny z takimi lekami, jak ampicylina, wibramycyna, minocyklina, amikacyna, ornid, anaprylina, urokinaza itp. Do podawania dożylnego roztwór glukozy. Wspiera poziom węglowodanów, zapewnia normalne funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego u pacjentów z zaburzeniami układu nerwowego. Jednak infuzje glukozy mogą powodować pojawienie się kwasu mlekowego w narządach dotkniętych chorobą wieńcową. Dotyczy to przede wszystkim ośrodkowego układu nerwowego.
Odpowiednie roztwory krystaliczne do infuzjiterapia i kompensacja utraty płynu pozakomórkowego. Najczęściej stosuje się je w przypadku dużej utraty krwi. Na przykład w przypadku wstrząsu krwotocznego roztwór podaje się w objętości 3 ml na każdy mililitr utraty krwi w stosunku 3: 1. W przypadku dorosłych pacjentów substancję wstrzykuje się w strumieniu jednego litra. Ilość roztworu jest dostosowywana z uwzględnieniem wieku, a także obecności chorób sercowo-naczyniowych. Aby uniknąć przedawkowania, konieczne jest monitorowanie inwazyjne.
W przypadku dzieci roztwór wstrzykuje się w dawce 20 ml / kg.Po wprowadzeniu każdej dawki leku ocenia się stan dziecka. Jeśli parametry hemodynamiczne są niestabilne po trzech dawkach, lekarz pilnie rozpoczyna transfuzję krwi. W przypadku podejrzenia krwawienia wewnętrznego pacjent zostaje wysłany na salę operacyjną.
Do tej grupy należy roztwór krystaloidówsubstytuty krwi. Obejmuje to środki do infuzji cukru i elektrolitów. Dzięki nim organizm przywraca równowagę wodno-elektrolitową i kwasową. Roztwory z tej grupy szybko przechodzą z naczyń do komórek, w zależności od składu. Są konwencjonalnie podzielone na kilka innych grup:
Krystaloidy zapewniają przejście cieczy doprzestrzeń pozakomórkowa, szybko wydalana przez nerki, ma ograniczony efekt i czas jej trwania, może wywołać niedotlenienie, obrzęk płuc i narządów wewnętrznych. Należy je stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami serca i nerek.
Krystaloidy przed podaniem dożylnymwprowadzenie musi zostać sprawdzone pod kątem zgodności z wymaganiami. Zwykle są łatwo tolerowane przez pacjentów, nie wpływają na odporność, narządy wewnętrzne (jeśli nie ma współistniejących chorób), utrzymują równowagę elektrolitową, ale mogą powodować obrzęki nadciśnieniowe ze względu na szybką redystrybucję z naczyń krwionośnych do komórek i konieczność podawania dużych dawek. W praktyce lekarskiej często stosuje się koloidy.
Najpopularniejsze są rozwiązaniaalbumina 25% i 5%, hetastarch 6% i dekstran-40. Jeśli dożylnie wstrzykuje się dużą ilość koloidów, można sprowokować rozwój koagulopatii rozcieńczeniowej i zakażenie wirusem zapalenia wątroby (w rzadkich przypadkach). Reakcje alergiczne czasami stają się efektem ubocznym. Roztwór Getastarch jest w stanie kilkakrotnie zwiększyć poziom amylazy we krwi. Ten stan utrzymuje się przez pięć dni, ale nie prowadzi do zapalenia trzustki. Podczas leczenia ważne jest monitorowanie stanu pacjenta.
Duża objętość rozwiązania nie powoduje problemówkrzepnięcie krwi. Roztwór dekstranu powoduje krwawienie, zmniejsza agregację płytek krwi i sprzyja fibrynolizie. Czasami pacjenci doświadczają reakcji anafilaktycznej. Przez okres stosowania lek może uniemożliwić określenie grupy krwi, wywołać niewydolność nerek. Roztwory krystaloidów nazwano ze względu na ich właściwości i skład, w którym znajduje się substancja czynna.
Roztwory koloidalne i krystaloidalne w medycyniesą często używane. Ich koszt zależy od nazwy produktu, producenta, objętości. Na przykład butelka roztworu Reopolyglyukin 10%, 400 ml kosztuje 119 rubli. Roztwory koloidalne są drogie dla pacjenta, a uzyskany pozytywny efekt nie zawsze jest uzasadniony.
