Każdy może zostać nosicielem HIV, niezależnie oddo jakiej grupy społecznej należy. Wielu nawet tego nie podejrzewa, jakoś nie jest akceptowane w Rosji, a wielu również zaniedbuje chroniony seks. Epidemia HIV w Rosji stała się rzeczywistością. Ceny niezbędnych leków w kraju rosną. Jeśli nie zaczną spadać, a obywatele nie staną się bardziej ostrożni, liczba pacjentów do 2020 roku wzrośnie 3,5-krotnie.
Od ponad 30 lat Rosja rozwija sięEpidemia HIV. Rosja zbliża się teraz do trzeciego etapu, jak stwierdził akademik Vadim Pokrovsky. Chociaż epidemia jest pojęciem konwencjonalnym, nigdzie nie zniknęła z Rosji. Jeśli podzielimy ten okres na etapy, to w tym momencie wkraczamy w trzeci. W początkowej fazie epidemii rzadkie przypadki są sprowadzane z zagranicy, drugi etap jest skoncentrowany (zarejestrowaliśmy już 20% zarażonych narkomanów, 10% homoseksualistów). Etap uogólniony - jeśli 1% kobiet w ciąży zostanie nosicielami wirusa HIV. Epidemia HIV w Rosji zbliża się do tego etapu.
Wielu urzędników twierdzi, że epidemie wciąż trwająnie, ale jeśli nie zostało to jeszcze oficjalnie ogłoszone, nie oznacza to, że problem nie istnieje. Epidemia trwa od 30 lat. 1% dorosłej populacji jest już zarażonych w kraju, a to tylko według oficjalnych danych. Przypadki zakażenia wirusem w szpitalach stają się coraz częstsze, co budzi ogromny niepokój. Trzeba tylko zwiększyć czujność. Dziesięć rosyjskich regionów ma już krytyczny poziom rozprzestrzeniania się choroby.
Według statystyk Światowej OrganizacjiOpieka zdrowotna w 2015 r. z HIV żyło już 36,9 mln osób. W 2014 roku zarażonych było 2 mln, a 1,2 mln zmarło na AIDS Według WHO tylko 50% chorych wie o swojej chorobie, co oznacza, że w rzeczywistości liczby są znacznie gorsze, co najmniej dwukrotnie. Każdego roku od 1988 roku, 1 grudnia, cała planeta obchodzi Światowy Dzień AIDS. Celem jest zwrócenie uwagi obywateli wszystkich środowisk na ten globalny problem. Od 2011 roku głównym celem programu jest zmniejszenie liczby przypadków zakażenia wirusem HIV, zaprzestanie wszelkiego rodzaju dyskryminacji pacjentów oraz zmniejszenie liczby zgonów z powodu AIDS. Pytanie, czy Rosji grozi epidemia HIV, od dawna jest otwarte. Ale, jak uważają działacze ruchu AIDS, nasze państwo nie przykłada wystarczającej uwagi do tego problemu.
Powszechną wersją jest ta z lat XX wiekulat osoba mogła zarazić się wirusem od szympansa. Przede wszystkim chorowali afrykańscy myśliwi, którzy mordowali padliny zabitych chorych zwierząt lub spożywali ich mięso na pokarm.
W 1981 roku w Stanach Zjednoczonych zginęło pięć młodych osób zgrzybiczego zapalenia płuc, w tym samym roku zidentyfikowano kilka przypadków bardzo rzadkiego, agresywnego typu raka skóry Kaposiego. Choroby te występują tylko u osób z bardzo osłabioną odpornością. Do końca roku wirusa wykryto już u 270 gejów, z których 121 zmarło w ciągu roku.
W 1982 roku choroba otrzymała swoją nazwęAIDS (zespół nabytego niedoboru odporności). W 1983 roku dwóch niezależnych naukowców z Francji i Stanów Zjednoczonych odkryło retrowirusa, który był przyczyną choroby.
W ZSRR pierwszy przypadek HIV został zarejestrowany w 1985 rokurok od studenta zagranicznego. Nikt wtedy nie przypuszczał, że pewnego dnia w Rosji zostanie ogłoszona epidemia HIV, problemu nie potraktowano poważnie. Już w 1987 roku wirus został wykryty u obywatela sowieckiego, a pod koniec roku u 25 osób, które miały z nim kontakt.
W 1992 roku AIDS stała się jedną z głównych przyczyn śmierci młodych ludzi w Stanach Zjednoczonych. W 1996 roku terapia HAART była już stosowana w praktyce.
W 2001 roku na świecie żyło już 10 milionów ludzi z HIV. Dziś, według różnych źródeł, AIDS zabiło już od 30 do 40 milionów ludzi.
Pod koniec 2015 roku Rosja zarejestrowałaokoło miliona ludzi żyje z HIV, w tym samym roku zarejestrowano 20 tysięcy zgonów. Od 1987 roku zginęło ponad 200 tysięcy osób, a co roku odsetek ten rośnie w porównaniu z poprzednim okresem. Czy to nie epidemia? Władze nie deklarują tego oficjalnie, ale od dawna istnieje na terenie naszego kraju. Tylko 25% osób, które tego potrzebują, otrzymuje terapię antyretrowirusową. Minister Zdrowia potwierdził, że jeśli sytuacja się nie zmieni, to do 2020 r. liczba zachorowań wzrośnie o 250%.
W którym mieście Rosji epidemia HIV jest najbardziej?pospolity? Zasięg miasta rozkłada się nierównomiernie. Spośród 85 regionów połowa zarażonych żyje w 20. Jaki jest powód? Najprawdopodobniej w miejscu, do którego narkotyki mogły przedostać się najłatwiej i w dużych ilościach w jednym czasie. W regionie Orenburg miał miejsce handel narkotykami, łatwiej było sprzedawać towary w regionach Irkucka, Kemerowa, Samary i Swierdłowska. Tutaj 1,5% populacji jest już zarażonych. Sytuacja nie jest lepsza w obwodach Uljanowsk, Leningrad, Czelabińsk, Orenburg, Tiumeń. Być może nie ma tu instytucji edukacyjnej, która nie zostałaby dotknięta wirusem HIV.
Aby zapobiec dalszemu rozwojowi epidemii, opracowywane są środki:
Jak rozszyfrować HIV?
Wirus osadza się w ciele, człowiek staje sięjego nosiciel i zaczyna chorować. Może minąć od 2 do 12 lat, zanim nastąpi całkowita klęska całego układu odpornościowego. Przez jakiś czas człowiek wygląda na całkowicie zdrowy, ale jest dystrybutorem wirusa, czasem nawet o tym nie wiedząc.
Jak rozszyfrować AIDS?
W trakcie infekcji organizmu rozwija się kilka stadiów choroby, z których ostatni to AIDS:
Tak więc epidemia HIV w Rosji pokazała już, że ta choroba jest bardzo straszna, podstępna, nie oszczędzająca ani dzieci, ani dorosłych.
Kliniczny rozwój HIV ma kilka etapów:
Liczne zgony pacjentów z AIDS odpowiedzą na pytanie, czy w Rosji panuje epidemia HIV. Najwyższy czas bić w dzwony, problem naprawdę się nasilił, zagrażając całej ludności naszego kraju.
Wszyscy już wiedzą, że główna droga zakażenia wirusem HIVto seks bez zabezpieczenia lub transmisja krwiopochodna. Należy pamiętać, że istnieje ryzyko infekcji, jeśli w płynach biologicznych (mocz, kał, łzy, ślina) znajduje się krew. Jeśli wcześniej uważano, że przyczyną epidemii HIV w Rosji są tylko uzależnienie od narkotyków i prostytucja, teraz stało się jasne, że wszyscy są zagrożeni. Zdarzają się nawet przypadki zakażenia wirusem w szpitalach.
Nie można zarazić się w następujących przypadkach:
