Rośliny owadożerne są organizmamiprzystosowany do połowów i trawienia (hydrolizy) małych zwierząt (głównie owadów). Większość z nich to wieloletnie zielne rośliny lądowe. Rośliny te występują w różnych regionach naszej planety (Borneo, Syberia, Australia Zachodnia).
Плотоядный цветок предпочитает бедные почвы.Dostaje składniki odżywcze, łapiąc owady. Główną bronią roślin owadożernych są zmodyfikowane liście, które są również nazywane narządami pułapkującymi. Główną ofiarą tych roślin są owady (osy, muchy lub rozwielitki mikroskopowe). Czasami rośliny owadożerne przystosowują się tylko do łapania mrówek i termitów. W sieci niektórych roślin mięsożernych występują żaby, a także małe ssaki.
Roślina owadożerna przyciąga owadyze słodkimi wydzielinami, jasnym kolorem i zapachem. Na powierzchni ich liści zlokalizowane są gruczoły wydzielające enzymy proteolityczne (pepsyna, trypsyna), a także kwasy karboksylowe (benzoesowy, mrówkowy itp.), które trawią ich ofiary, hydrolizując białka zwierzęce. W procesie takiego trawienia zewnątrzkomórkowego powstaje znaczna ilość aminokwasów, które są wchłaniane i przyswajane przez organizm roślinny.
Rozważana jest najszybsza roślina mięsożernaMuchołówka Wenus, która może trzaskać liśćmi w 1/10 sekundy. Przez długi czas naukowcy zastanawiali się, w jaki sposób roślina taka jak muchołówka, bez zakończeń nerwowych i mięśni, może wykonywać błyskawiczne ruchy. Nieco później okazało się, że roślina akumuluje w sobie energię.
W nowoczesnych kwiaciarniach można znaleźćróżne rośliny owadożerne (najbardziej popularne z nich to zielne sarracenia i tropikalne nepenty). To po prostu niesamowite organizmy roślinne, które można obserwować przez długi czas, nie tracąc przy tym zainteresowania.
Dziś znanych jest ponad 300 drapieżnikówjednak tylko sześć roślin nadaje się do uprawy w pomieszczeniach. Te rośliny w dzikiej przyrodzie są wymienione w Czerwonej Księdze, więc ich spełnienie w warunkach naturalnych będzie dość trudne. Uprawa tych roślin w pomieszczeniach ma pewne osobliwości. Do owadożerców należą pęcherzykowate aldrovand, biblis gigantea, heliamfora w kształcie worka, muchołówka, kalifornijska darlingotonia, pęcherzyca wzdęcia, nepentes vesiculosus, obrzęk pęcherzycy, rosiczka okrągłolistna, rosiczka luzytańska, sarkum.
Dziś istnieje groźba ich zniknięciaroślin, co wiąże się głównie z odwadnianiem gleb na potrzeby rolnicze, niską żyznością gleby. Największa kolekcja roślin mięsożernych znajduje się w Ogrodzie Botanicznym w Atlancie.
W życiu roślin drapieżnych nie ma okresureszta. W domu można je karmić kawałkami zwykłego gotowanego lub nawet surowego mięsa, ale nie należy przekarmiać roślin, ponieważ prowadzi to do ich śmierci. Rośliny owadożerne w domu działają jak „sanitariusze”, ponieważ doskonale niszczą pająki, muchy, komary i karaluchy.
Optymalne warunki do uprawy tych kwiatów to -to środowisko wilgotne, gleba kwaśna, bogata w składniki azotowe i mineralne. Struktura gleby musi koniecznie zawierać mech, torf lub piasek rzeczny. Najlepszym sposobem na ich hodowlę jest użycie plastikowych doniczek z otworami drenażowymi. Rośliny owadożerne wymagają światła. Jako sztuczne oświetlenie często stosuje się świetlówki. Temperatura powietrza nie powinna przekraczać 30 C. Kwiatów mięsożernych nie należy umieszczać w pobliżu kaloryfera ani innych urządzeń grzewczych.
