Fińskie łaźnie: cechy konstrukcyjne

Szczególnie popularny na świecie nie jest jedenPrzez dekadę korzystano z łaźni fińskiej, rosyjskiej i tureckiej. Ten drugi rodzaj pomieszczeń przeznaczonych do przyjmowania procedur wodnych jest uważany za najbardziej oszczędny.

Jaka jest różnica między sauną a innymi rodzajami kąpieli

W łaźni tureckiej nigdy nie ma temperaturywzrasta powyżej 50 stopni, a wilgotność sięga 100%. Dlatego osoby nadające się do prania mogą spędzić tutaj dość długo. W łaźni rosyjskiej warunki są nieco trudniejsze dla organizmu. Wilgotność tutaj zwykle nie przekracza 60%, a temperatura może osiągnąć 70 stopni. Sauna fińska stwarza najtrudniejsze warunki do prania. Przy wilgotności 30% temperatura powietrza może wzrosnąć do 100 stopni.

Łaźnie fińskie są w zasadzie podobne do naszych Rosjan.Jednak w przeciwieństwie do nich konstrukcje te można budować nie tylko z drewna, ale także z innych materiałów. Podczas budowy Finowie starają się, aby ściany były jak najbardziej przewodzące ciepło i proste pod względem higienicznym. Sauna różni się od łaźni rosyjskiej również tym, że powietrze tu stale krąży. Jest pobierany z toalety, która jest uważana za obowiązkową w łaźni fińskiej, przechodzi przez łaźnię parową i zwykle jest wyrzucana na ulicę. Powietrze może również przedostawać się do łazienki.

Aby osiągnąć tę cyrkulację, kąpieleFińskie wyposażone są w specjalne kanały wentylacyjne. Jednocześnie konstruktorzy dbają o to, aby ogrzane powietrze wznoszące się do sufitu stygło i opadało do specjalnie zaaranżowanego kanału. Pozwala to lekko schłodzić przestrzeń wokół leżaków. Dzięki temu odwiedzający mogą wybrać najbardziej komfortową dla siebie temperaturę. Na górnym leżaku jest wyższy, na dolnym odpowiednio niższy. W saunie, podobnie jak w naszej łaźni, wytwarza się parę wodną polewając gorące kamienie.

Cechy konstrukcyjne budynku

Kolejna cecha, która wyróżnia wannyUwzględniono fińskie, niskie sufity. Optymalna wysokość ściany to 210 cm Rozwiązanie to pozwala m.in. na zastosowanie standardowych drzwi. Te pomieszczenia również nie różnią się dużą powierzchnią. Zwykły rozmiar łaźni parowej to 240 x 200 cm, leżaki mają około 60 cm szerokości i są umieszczone jedna nad drugą. Odległość od górnej półki do sufitu nie powinna być mniejsza niż 150 cm Ten parametr jest przestrzegany dla wygody zmywalnej.

Jeśli chodzi o cechy konstrukcyjnebudynki, wówczas łaźnie fińskie są wznoszone z pręta, bali lub mają konstrukcję ramową. Sauny często można znaleźć bezpośrednio w domach lub mieszkaniach. W takim przypadku ściany mogą być betonowe lub ceglane. W tej konstrukcji dużą wagę przywiązuje się do ich izolacji. Ponadto budowniczowie starają się całkowicie uszczelnić łaźnię parową (z wyjątkiem oczywiście kanałów wentylacyjnych). Od wewnątrz pomieszczenie osłonięte jest deskami. W tym przypadku stosuje się materiał o grubości około 30 mm. Zwykle na ściany przyjmuje się deski z twardego drewna.

Pamiętaj, aby wykonać warstwę paroizolacyjną wgfolia nakładkowa. Deski są wypchane możliwie ciasno względem siebie. Paroizolacja nadaje się również do sufitu. Wszystko to pozwala uzyskać szczelność. Ponieważ straty ciepła w łaźni fińskiej są nierównomierne na wysokości, izolacja sufitu jest wykonywana tak ostrożnie, jak to możliwe. Materiał jest nakładany 1,5 raza grubszy niż stosowany na ściany. Drzwi wykonane są z ościeżnicy, z ciasno dopasowanymi deskami i wypełnieniem wewnątrz. Wewnętrzna podszewka nigdy nie jest malowana ani lakierowana.

Pomimo tradycyjnego charakteru naszego rosyjskiegokąpiele fińskie stają się w naszym kraju dość popularne. Wielu chciałoby zobaczyć saunę w swojej daczy. Dlatego zajmuje się budową takich konstrukcji jak łaźnie fińskie pod klucz, ogromna liczba organizacji budowlanych. I mają wystarczająco dużo klientów. W końcu sauna, jeśli jest odpowiednio zaaranżowana, jest nie mniej przydatna niż rosyjska łaźnia.