Wyraźne ramy i proporcje kotów szylkretowychnie mają koloru. Głównym wskaźnikiem żółwia jest obecność czerwieni w zabarwieniu. Oznacza to, że do głównego tonu dodawane są czerwone plamy o różnych rozmiarach i odcieniach. Co więcej, istnieją dowody na to, że ten rodzaj zabarwienia jest niestabilny i może zmieniać się pod różnymi wpływami, na przykład po linieniu lub porodzie.
Według legendy koty szylkretowe przynosząszczęście w domu. Ludzie od niepamiętnych czasów chętnie wpuszczali pod swój dach trójkolorowych myśliwych, uznając ten fakt za opatrzność Bożą. W tej chwili felinolodzy, odpowiadając na niewiarygodne zapotrzebowanie, dokładają wielu starań, aby hodować zwierzęta tego koloru, tworząc coraz bardziej oryginalne odcienie i kombinacje.
Nawiasem mówiąc, klasyczne koty szylkretowe naRosjan nazywano „bogatymi”, a felinolodzy używali nieco innego określenia - perkalu. Są trójkolorowe: biało-czarno-czerwone (kolory standardowe, ale różne odcienie).
Ten wariant połączenia kolorów i odcienidozwolone wśród zwierząt prawie wszystkich ras. Może to być perski, brytyjski lub syjamski szylkretowy. Istnieją różnice tylko w kolorze. Mogą więc występować „żółwie” długowłose lub krótkowłose, fioletowe, czekoladowe lub czarne. W niektórych przypadkach niedoświadczeni hodowcy mylą kolor pręgowany z szylkretem, który jest podobny w obecności pasków o różnych odcieniach, ale ma (zgodnie z obowiązującymi normami) kilka kolorowych śladów na pysku. Mieszanka czerpaka i pręgowanego nadaje kolorowi torby.
Kolor oczu kota zależy od odcienia sierści. Prawie wszystkie „żółwie” wszystkich ras mają jasne, miedziano-pomarańczowe oczy. Na przykład kot syberyjski, którego kolor szylkretowy odróżnia go od innych braci, powinien mieć jasny czerwony odcień oczu jako wyjątek od wzorca rasy.
Należy również zauważyć, że w klasyfikacjach różnych stowarzyszeń felinologicznych zaleca się różne wymagania dotyczące odcieni i rodzaju koloru dla różnych ras.
Powiedzieliśmy ci wyłącznie o generaleprzepisy, które obecnie istnieją w odniesieniu do wąsatych „żółwi”. Na wystawach u kotów tego koloru ocenia się rodzaj kości, kształt głowy, budowę uszu i dopiero na końcu kolor. Ocena w tym przypadku ma charakter czysto „smakowy”. To znaczy, jeśli sędzia cię lubi, to jesteś na czele, jeśli nie, to „niestety”. Jak mówią, gusta są różne. Istnieją oczywiście pewne kryteria warunkowe, na przykład jasność i jakość wełny, ale sam odcień nie jest regulowany przez nic jasnego, to znaczy przez surowe normy.
