Federacja Rosyjska jest krajem wielonarodowym.Państwo zamieszkują różne ludy, które mają własne wierzenia, kulturę, tradycje. W Okręgu Federalnym Wołgi istnieje taki temat Federacji Rosyjskiej - Republiki Baszkirii. Jest częścią regionu gospodarczego Uralu. Ten podmiot wchodzący w skład Federacji Rosyjskiej graniczy z regionami Orenburga, Czelabińska i Swierdłowska, Terytorium Perm, Republiki Federacji Rosyjskiej - Udmurcji i Tatarstanu. Stolicą Baszkirii jest miasto Ufa. Republika jest pierwszą autonomią narodową. Powstał w 1917 roku. Pod względem liczby ludności (ponad cztery miliony osób) zajmuje również pierwsze miejsce wśród autonomii. Republika jest zamieszkana głównie przez Baszkirów. Kultura, religia, tradycje tego ludu będą tematem naszego artykułu. Należy powiedzieć, że Baszkirowie żyją nie tylko w Republice Baszkirii. Przedstawicieli tego ludu można spotkać w innych częściach Federacji Rosyjskiej, a także na Ukrainie i na Węgrzech.
To autochtoniczna populacja o tej samej nazwieobszar historyczny. Jeśli populacja Republiki przekracza cztery miliony ludzi, to tylko 1172287 osób żyje w etnicznych Baszkirach (według ostatniego spisu z 2010 roku). W całej Federacji Rosyjskiej jest półtora miliona przedstawicieli tej narodowości. Około sto tysięcy więcej wyjechało za granicę. Język baszkirski przez długi czas wyróżniał się z rodziny ałtajskiej podgrupy zachodnio-tureckiej. Ale ich pisanie do początku XX wieku opierało się na piśmie arabskim. W Związku Radzieckim „dekretem z góry” został przeniesiony do alfabetu łacińskiego, aw latach rządów Stalina - do cyrylicy. Ale nie tylko język jednoczy ludzi. Religia jest również czynnikiem spajającym, który pozwala ci zachować swoją tożsamość. Większość wyznawców Baszkiru to sunnici. Poniżej przyjrzymy się bliżej ich religii.
Według naukowców opisali starożytni Baszkirowietakże Herodot i Klaudiusz Ptolemeusz. „Ojciec Historii” nazwał ich Argippeanami i wskazał, że ci ludzie ubierają się w stylu scytyjskim, ale mówią specjalnym dialektem. Chińskie kroniki klasyfikują Baszkirów jako plemiona Hunów. Księga Sui (VII wiek) wspomina o ludach Bei Din i Bo Khan. Można je zidentyfikować jako Baszkirowie i Wołga Bułgarzy. Średniowieczni arabscy podróżnicy dodają większej przejrzystości. Około 840 roku Sallam at-Tarjuman odwiedziło region, opisując jego granice i życie jego mieszkańców. Charakteryzuje Baszkirów jako niezależnych ludzi żyjących na obu zboczach grzbietu Uralu, między rzekami Wołgą, Kamą, Tobolem i Yaik. Byli pół-koczowniczymi pasterzami, ale bardzo wojowniczy. Arabski podróżnik wspomina również o animizmie praktykowanym przez starożytnych Baszkirów. Ich religia oznaczała dwunastu bogów: lato i zimę, wiatr i deszcz, wodę i ziemię, dzień i noc, konie i ludzi, śmierć. Nad nimi panował Duch Niebios. Wierzenia Baszkirów obejmowały również elementy totemizmu (niektóre plemiona czciły żurawie, ryby i węże) i szamanizmu.
W IX wieku u podnóża Uralu w poszukiwaniu najlepszychnie tylko starożytni Madziarowie opuszczali pastwiska. Dołączyło do nich kilka plemion Baszkirów - Kese, Yeni, Yurmats i kilka innych. Ta koczownicza konfederacja po raz pierwszy osiedliła się na terytorium między Dnieprem a Donem, tworząc kraj Levedii. A na początku X wieku pod wodzą Arpada zaczęła posuwać się dalej na zachód. Po przekroczeniu Karpat plemiona koczownicze podbiły Panonię i założyły Węgry. Ale nie należy myśleć, że Baszkirowie szybko zasymilowali się ze starożytnymi Madziarami. Plemiona zostały podzielone i zaczęły żyć po obu brzegach Dunaju. Wierzenia Baszkirów, którym udało się islamizować na Uralu, zostały stopniowo zastąpione monoteizmem. Arabskie kroniki z XII wieku wspominają, że chrześcijanie Hunkar mieszkają na północnym brzegu Dunaju. A na południu królestwa węgierskiego żyje muzułmański Bashgird. Ich głównym miastem był Kerat. Oczywiście islam w sercu Europy nie mógł trwać długo. Już w XIII wieku większość Baszkirów przeszła na chrześcijaństwo. A w czternastym na Węgrzech w ogóle nie było muzułmanów.
Ale wracając do początków, przed końcem częścikoczownicze plemiona z Uralu. Rozważmy bardziej szczegółowo wierzenia, które wyznawali wówczas Baszkirowie. Religię tę nazwano Tengri - od imienia Ojca wszechrzeczy i boga nieba. We Wszechświecie, według starożytnych Baszkirów, istnieją trzy strefy: ziemia, na niej i pod nią. A w każdym z nich była wyraźna i niewidoczna część. Niebo zostało podzielone na kilka poziomów. Tengri Khan żył na najwyższym. Baszkirowie, którzy nie znali państwowości, mieli jednak jasne zrozumienie pionu władzy. Wszyscy inni bogowie byli odpowiedzialni za żywioły lub zjawiska naturalne (zmiana pór roku, burze, deszcz, wiatr itp.) I bezwarunkowo słuchali Tengri Khan. Starożytni Baszkirowie nie wierzyli w zmartwychwstanie duszy. Ale wierzyli, że nadejdzie ten dzień i ożyją w ciele i będą nadal żyć na ziemi zgodnie z ustalonym światowym sposobem.
W X wieku na terenach zamieszkiwanych przezBaszkirowie i Wołga Bułgarzy, muzułmańscy misjonarze zaczęli penetrować. W przeciwieństwie do chrztu Rusi, który spotkał się z zaciekłym oporem ze strony pogan, koczownicy Tengrii przyjęli islam bez ekscesów. Idealnie połączono koncepcję religii baszkirskiej z koncepcją jednego Boga, którą podaje Biblia. Zaczęli kojarzyć Tengri z Allahem. Niemniej jednak „niżsi bogowie”, odpowiedzialni za żywioły i zjawiska naturalne, przez długi czas cieszyli się wielkim szacunkiem. Nawet teraz ślady starożytnych wierzeń można odnaleźć w przysłowiach, ceremoniach i rytuałach. Można powiedzieć, że tengrianizm załamał się w zbiorowej świadomości ludzi, tworząc swego rodzaju zjawisko kulturowe.
Pierwsze pochówki muzułmańskie na tym terytoriumRepubliki Baszkirii sięgają VIII wieku. Ale sądząc po przedmiotach znalezionych na cmentarzu, można stwierdzić, że zmarli najprawdopodobniej byli nowicjuszami. Na wczesnym etapie nawracania się miejscowej ludności na islam (X w.) Ważną rolę odegrali misjonarze takich bractw jak Naqshbandiyya i Yasaviyya. Przybyli z miast Azji Środkowej, głównie z Buchary. To z góry określiło, jaką religię wyznają teraz Baszkirowie. Przecież królestwo Buchary wyznawało islam sunnicki, w którym idee sufickie i interpretacje Koranu Hanafi były ze sobą ściśle powiązane. Ale dla zachodnich sąsiadów wszystkie te niuanse islamu były niezrozumiałe. Franciszkanie Jan Węgier i Wilhelm, którzy mieszkali nieprzerwanie przez sześć lat w Baszkirii, przesłali w 1320 r. Do generała swego zakonu następujący raport: „Znaleźliśmy Władcę Baskardii i prawie całą jego rodzinę całkowicie zakażoną urojeniami Saracenów”. A to pozwala stwierdzić, że w pierwszej połowie XIV wieku większość mieszkańców regionu przeszła na islam.
W 1552 roku, po upadku chanatu kazańskiego,Baszkiria stała się częścią królestwa moskiewskiego. Ale miejscowi starsi zastrzegli sobie prawa do pewnej autonomii. Tak więc Baszkirowie mogli nadal posiadać swoje ziemie, wyznawać swoją religię i żyć w ten sam sposób. Miejscowa kawaleria brała udział w walkach armii rosyjskiej z zakonem kawaleryjskim. Religia Tatarów i Baszkirów miała nieco inne znaczenie. Ci ostatni przyjęli islam znacznie wcześniej. A religia stała się czynnikiem w samoidentyfikacji ludzi. Wraz z przyłączeniem Baszkirii do Rosji do regionu zaczęły przenikać dogmatyczne kulty muzułmańskie. Państwo, chcąc kontrolować wszystkich wierzących w kraju, w 1782 r. Ustanowiło muftiat w Ufie. Ta duchowa dominacja doprowadziła do tego, że w XIX wieku wyznawcy tej ziemi podzielili się. Powstały skrzydło tradycjonalistyczne (kadymizm), skrzydło reformistyczne (jadidyzm) i izanizm (sufizm, który stracił swoje święte podstawy).
Od XVII wieku region nieprzerwaniebyły powstania przeciwko potężnemu sąsiadowi z północnego zachodu. Szczególnie częste były w XVIII wieku. Powstania te zostały brutalnie stłumione. Ale Baszkirom, których religia była elementem gromadzącym ludzi w samoidentyfikacji, udało się zachować swoje prawa do wiary. Nadal wyznają islam sunnicki z elementami sufizmu. Jednocześnie Baszkirii jest duchowym centrum wszystkich muzułmanów Federacji Rosyjskiej. W Republice jest ponad trzysta meczetów, Instytut Islamski i kilka medres. Centralna Administracja Duchowa Muzułmanów Federacji Rosyjskiej znajduje się w Ufie.
Lud zachował również swoje wczesne wierzenia przedislamskie.Studiując obrzędy Baszkirów, widać, że przejawia się w nich niesamowity synkretyzm. W ten sposób Tengri zamienił umysły ludzi w jednego Boga, Allaha. Innych bożków zaczęto kojarzyć z duchami muzułmańskimi - złymi demonami lub dżinami przychylnie nastawionymi do ludzi. Wśród nich szczególne miejsce zajmują yort eyyakhe (odpowiednik słowiańskiego brownie), hyu eyyakhe (woda) i łupek (goblin). Doskonałą ilustracją religijnego synkretyzmu są amulety, w których wraz z zębami i pazurami zwierząt wypisane na korze brzozowej słowa Koranu pomagają złemu oku. Rook Festival Kargatui nosi ślady kultu przodków, kiedy na polu pozostawiano rytualną owsiankę. O pogańskiej przeszłości ludu świadczy również wiele rytuałów odprawianych podczas porodów, pogrzebów i upamiętnień.
Biorąc pod uwagę całą ludność Republikietniczni Baszkirowie stanowią tylko jedną czwartą; należy również wspomnieć o innych religiach. Przede wszystkim jest to prawosławie, które przeniknęło tu z pierwszymi rosyjskimi osadnikami (koniec XVI wieku). Później zakorzenili się tu również staroobrzędowcy. W XIX wieku do regionu przybyli rzemieślnicy niemieccy i żydowscy. Pojawiły się kościoły luterańskie i synagogi. Kiedy Polska i Litwa stały się częścią Imperium Rosyjskiego, w regionie zaczęli osiedlać się wojskowi i wygnani katolicy. Na początku XX wieku do Ufy przeniosła się kolonia baptystów z rejonu Charkowa. Wielonarodowość ludności Republiki była przyczyną różnorodności wierzeń, na które rdzenni Baszkirowie są bardzo tolerancyjni. Religia tego ludu, ze swoim nieodłącznym synkretyzmem, nadal pozostaje elementem samoidentyfikacji etnosu.
