Jaka powinna być restauracja z gwiazdką Michelin?

Jedzenie zawsze było ważną częścią życiaosoba. A jeśli w społeczeństwie prymitywnym sam fakt jego obecności był głównym kryterium, to z czasem równie ważny stał się piękny wygląd potraw i ich smak. Obecnie w tych umiejętnościach rywalizują szefowie kuchni na całym świecie. I oczywiście są tacy, którzy są gotowi ocenić swoją pracę - krytycy restauracji. Oceniają placówkę przede wszystkim po menu. A jednym z najbardziej znanych systemów oceny znanych ogółowi społeczeństwa są gwiazdki Michelin. Ale w jaki sposób są one przywłaszczane i czym powinna być prawdziwa restauracja z gwiazdką Michelin?

Trochę historii

Ale żeby zrozumieć, jakie kryteria leżą u podstawtego systemu warto przypomnieć historię powstania „Czerwonego Przewodnika Michelin”. Po raz pierwszy ukazał się on ponad sto lat temu, jeszcze w 1900 roku. A pomysł stworzenia takiego przewodnika po Francji nie należał dla szefów kuchni czy koneserów wykwintnej kuchni, jako bezpłatna aplikacja dla kupujących znane opony Michelin, których jedynym celem było ułatwienie życia podróżnym.

I obecny system trzech gwiazdek, jak on samkoncepcja „restauracji Michelin” pojawiła się nieco później - w latach 30. XX wieku. Do dnia dzisiejszego nie wprowadzono żadnych dalszych zmian. Więc komu są przyznawane te gwiazdy? Można dostać restaurację, która ma dobrą, wartościową kuchnię. Już teraz przyznawane są dwie gwiazdki, jeśli kuchnia lokalu jest warta lekkiego zboczenia z trasy. I tylko restauracja, dla której warto wybrać się na osobną wycieczkę, będzie miała trzy gwiazdki.

Po co są dawane i odbierane gwiazdy?

Jednak dokładne kryteria, jak dostać się na listęRestauracje z gwiazdkami Michelin, nikt nie wie. Oczywiście krytycy kulinarni doceniają przede wszystkim kuchnię i umiejętności szefa kuchni. Ale nie mniej ważna jest atmosfera panująca w restauracji i piękna prezentacja potraw. Według przewodnika Michelin wszystko to powinno stworzyć pełny obraz i pomóc daniu ujawnić się w całej okazałości. To prawda, często gwiazdę otrzymuje nie sama instytucja, ale pracujący w niej szef kuchni. A były chwile, kiedy odchodząc, taki pracownik gwiazdy „zabrał” ze sobą.

Czasami ze względu na tytuł „restauracja Michelin”wybuchły poważne namiętności. W 2003 roku słynny restaurator i szef kuchni Francuz Bernard Loiseau, nie mogąc znieść wstydu, popełnił samobójstwo. Krytycy Michelina chcieli odebrać jego restauracji gwiazdkę, bo ich zdaniem Loiseau przestał szukać nowych pomysłów kulinarnych i się rozwinął. Nawiasem mówiąc, ta smutna historia została częściowo przeniesiona na ekran w popularnej kreskówce „Ratatuj”.

Dziś ukazuje się czerwony przewodnik Michelinna całym świecie, a jego ranking obejmuje kilkaset restauracji. W wielu krajach ukazuje się jako osobne wydanie. Ciekawostką jest to, że Paryż od dawna nie jest liderem pod względem liczby przyznawanych gwiazdek. Dziś w Tokio znacznie łatwiej znaleźć restaurację z gwiazdką Michelin niż w ojczyźnie słynnego „Przewodnika”. W tym mieście jest 191 takich placówek. A w Paryżu jest ich tylko 93.

To prawda, że ​​nie wszystkie kraje mogą się pochwalićpodobne zakłady. Tak więc znalezienie restauracji z gwiazdkami Michelin w Moskwie jest po prostu niemożliwe. Dziś tym tytułem nie może pochwalić się nawet najlepszy lokal krajowy. A faktem jest, że w nowoczesnych warunkach żadna rosyjska restauracja nie może po prostu zaspokoić wyrafinowanego gustu krytyków Czerwonego Przewodnika Michelin.