Obecnie istnieje wiele narzędziktórych może używać księgowy. Jednak w praktyce występują awarie w działaniu oprogramowania, czynnik ludzki, różne nieprzewidziane okoliczności, które prowadzą do naruszenia wymagań Ordynacji podatkowej. W związku z tym nieprzestrzeganie wymogów prawa zakłada nałożenie na sprawców sankcji. Jednym z nich jest kara za spóźnione złożenie deklaracji.
W pierwszym akapicie art.119 Ordynacja podatkowa ustanowiła karę za nieterminowe złożenie deklaracji. To naruszenie jest uważane za najczęstsze. Jako sankcję podmiot podlega karze pieniężnej w wysokości 5% nieuregulowanej kwoty ustalonej w raporcie. Kara za nieterminowe złożenie deklaracji naliczana jest za każdy pełny lub niepełny miesiąc od wyznaczonego terminu jej złożenia. Zbiór nie może przekraczać 30% wskazanej kwoty, ale nie mniej niż 1 tysiąc rubli. Ponadto odpowiedzialność jest przewidziana w Kodeksie wykroczeń administracyjnych. W szczególności zgodnie z art. 15.5 Na urzędników nakładana jest kara za spóźnione złożenie oświadczenia. Jego rozmiar to 300-500 rubli.
Trzeba powiedzieć, że nie w każdym przypadkupodmiot może zostać ukarany za przekroczenie wyznaczonego terminu. Mając więc na uwadze wyjaśnienia zawarte w uchwale plenarnej Naczelnego Sądu Arbitrażowego nr 57, organ nadzoru wydał wyjaśnienia. W szczególności twierdzą, że w przypadku naruszenia terminów składania dokumentów za okres sprawozdawczy, to skorzystaj z art. 119 NC będzie nieprawidłowe. Nie można więc na przykład nałożyć kary za spóźnione złożenie zeznania podatkowego za pierwszy, drugi, trzeci kwartał. Nie jest również naliczana za niektóre miesiące - od 1 do 11. Ponadto nie można zastosować kary za nieterminowe złożenie deklaracji podatku od nieruchomości za zaliczki.
Jako powód do niestosowania sankcjiPrzedstawiono pismo Federalnej Służby Podatkowej nr SA-4-7 / 16692. W szczególności mówi, że w art. 58 (ust. 3) Ordynacji podatkowej stanowi, że kodeks może ustalać wypłatę zaliczek. Obowiązek ich odliczenia uważa się za spełniony w taki sam sposób, jak przy spłacie kwoty podatku. Niedotrzymanie terminów potrącenia zaliczek nie może stanowić podstawy do pociągnięcia do odpowiedzialności za naruszenie Ordynacji podatkowej. Sztuka. 119 ma zastosowanie w przypadku spóźnionego złożenia zeznania podatkowego. Karę zatem ustala się za niezgłoszenie się za cały okres, a nie za poszczególne jego części. FTS wyjaśnia, że art. 119 nie dotyczy czynności, które spowodowały przekroczenie terminu na złożenie rozliczenia zaliczek, niezależnie od tego, jak te dokumenty są nazwane w rozdziałach Ordynacji podatkowej.
Ustanawia karę za nieterminowośćprzedstawienie dokumentów lub innych informacji ustalonych w kodeksie i innych aktach prawnych, jeżeli ustawa nie nosi znamion naruszeń przewidzianych w art. 129,4 i 119 NK. Wysokość kary wynosi 200 rubli. z każdego nie przedłożonego dokumentu. W przypadku przekroczenia terminu składania zaświadczeń formularza 2-NDFL, art. 126. Oznacza to, że za każdy papier będziesz musiał zapłacić 200 rubli.
W przypadku nieterminowego złożenia oświadczenia na podstawie f.3-NDFL, gdy osoba fizyczna występuje jako płatnik, może zostać obciążona grzywną na podstawie art. 119 NC. W takim przypadku nawet niewielka kwota, z jaką agent zapomniał wstrzymać obowiązkową wpłatę do budżetu, może stać się powodem pobrania. W takim przypadku zupełnie nie będzie miało znaczenia, czy sam płatnik o tym wiedział. Agent podatkowy musi powiadomić osobę fizyczną i inspektorat o niemożności potrącenia podatku. Ale nie wszyscy to robią. Zgodnie z akapitem 4 ust. 1 art. 228 kodeksu podatkowego obywatele, którzy uzyskują inne dochody, z których nie potrącono podatku dochodowego od osób fizycznych, muszą obliczyć i zapłacić zgodnie z kwotami takich wpływów. Fakt, że płatnik nie ma pojęcia, że ma taki obowiązek, nie zwalnia go z odpowiedzialności.
Fakt, że płatnik, który nawet o tym nie wiedziałże musi dokonać jakichś potrąceń od dochodu, może zostać nałożona kara grzywny – świadczy wyjaśnienie Ministerstwa Finansów. W szczególności Ministerstwo Finansów pisze, że zgodnie z art. 226 (klauzula 4) Ordynacji podatkowej, agent podatkowy jest zobowiązany do potrącenia obliczonej kwoty podatku bezpośrednio z dochodu płatnika w momencie jego faktycznej zapłaty. W ust. 5 tego samego artykułu przewidziano, że jeżeli nie jest to możliwe, podmiot zobowiązany jest, nie później niż w ciągu miesiąca od dnia zakończenia okresu, w którym te okoliczności miały miejsce, poinformować osobę fizyczną siebie (od którego dochodu dokonuje się potrącenia) oraz do organu kontrolnego (FTS). W takim przypadku odpowiedzialność za naliczenie i opłacenie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz złożenie deklaracji spoczywa na płatniku.
Aby przyciągnąć osobę, która otrzymała dochód do:odpowiedzialność FTS powinien udowodnić, że doszło do naruszenia. Organ nadzorczy powinien dowiedzieć się, jakie działania/zaniechania nie spełniały wymagań. W sztuce. 109 Ordynacji podatkowej stanowi, że w braku winy podmiotu nie można go pociągnąć do odpowiedzialności. W sztuce. 111 Ordynacji podatkowej ustaliło okoliczności, w których art. 109. Oznacza to, że jeżeli płatnik nie został zawiadomiony przez agenta o niemożności wykonania potrącenia, wówczas kwestię wymierzenia kary rozstrzyga się z uwzględnieniem jego winy.
Płatnik może naruszyć przepisy prawa z powodu:
Ta lista, pomimo jej obecnościust. 4 jest uważany przez wielu urzędników za wyczerpujący. W związku z tym płatnicy, którzy nie złożyli oświadczenia na podstawie f. 3-NDFL, ukarany grzywną na podstawie tego, że nieznajomość prawa nie zwalnia z odpowiedzialności. W takich przypadkach eksperci zalecają zwrócenie się o certyfikat 2-NDFL od firmy, która wypłacała pensje lub inne dochody. W informacji, która będzie obecna w dokumencie, będzie widać, czy podatek został potrącony z tych wpływów.
Jedno oświadczenie składają te podmioty, które:które w okresie podatkowym nie było przepływu środków na rachunkach. W tym przypadku mówimy nie tylko o dochodach, ale także o wydatkach. Jeżeli po złożeniu zgłoszenia okazało się, że firma przeprowadziła transakcję gospodarczą, np. wysyłkę produktów, musi złożyć zaktualizowaną dokumentację.
Ale organ kontrolny czasami tego nie akceptujeraportowanie, wymagające podstawowego. W takich sytuacjach FTS może nałożyć karę za nieterminowe złożenie deklaracji VAT. Jak wyjaśniają upoważnione organy, EUMD składa się zgodnie z art. 2 ust. 2 ust. 80 NK. Jeżeli przedsiębiorca nie dokonuje transakcji, w wyniku których następuje przepływ środków na rachunkach bankowych lub środków pieniężnych, ma prawo do złożenia uproszczonego (jednorazowego) zeznania podatkowego zamiast deklaracji dla każdego podatku. W przypadku stwierdzenia przedmiotu podlegającego opodatkowaniu za okres, w którym dokonano zgłoszenia, płatnik jest obowiązany zmienić dokumentację i złożyć ją w sposób przewidziany w art. 81. Jeżeli podmiot to zrobił, to nie może zostać obciążony karą za nieterminowe złożenie deklaracji VAT. Takie raportowanie będzie uważane za zaktualizowane.
Powyższe zostało uznane za osobny przypadek, gdy nieza nieterminowe złożenie deklaracji VAT może zostać nałożona kara pieniężna. W 2015 roku wysokość kar nie uległa zmianie. Przepisy określają jednak terminy, po których kwota może wzrosnąć. Na przykład kara za spóźnione złożenie deklaracji VAT w 2015 r. wynosiła 5% kwoty kalkulacyjnej opłaty, ale nie mniej niż 1000 rubli. Wartość ta została ustalona dla podmiotów, które opuściły do 180 dni od dnia zgłoszenia. Okres ten jest również ustalony dla innych opłat. Na przykład kara za spóźnione złożenie zeznania podatkowego za 2014 r. również wynosiła 5% kalkulowanej kwoty, ale nie mniej niż 1000 rubli. Jeśli płatnik nie złoży dokumentów przez ponad 180 dni, odsetek znacznie wzrasta. To zamówienie dotyczy również każdej opłaty podlegającej opłacie. Przykładowo kara za nieterminowe złożenie deklaracji podatkowej transportowej wyniesie 30% kwoty odliczenia. Tutaj również kwota sankcji nie powinna być mniejsza niż 1000 rubli.
Ustawodawstwo przewiduje przypadki, gdypłatnik może obniżyć wysokość grzywny. Ustala je art. 114 NK. Na przykład grzywna jest nakładana za spóźnione złożenie deklaracji podatku gruntowego. FTS z reguły wzywa płatnika z powiadomieniem. W trakcie oględzin podmiot zapoznaje się z protokołem oględzin z podpisem. Po podpisaniu tego dokumentu płatnik ma dwa tygodnie na złożenie wniosku o zmniejszenie kalkulowanej kwoty.
Kara za spóźnione złożenie deklaracji VAT w 2013 r., podobnie jak w 2016 r., może zostać obniżona o co najmniej połowę. Część 1 art. 112 zapewnia następujące warunki:
Jakie są te ostatnie czynniki? Na przykład najczęstszymi okolicznościami, które umożliwiają obniżenie grzywny za spóźnione złożenie deklaracji UTII z 2014 r., były:
Im więcej okoliczności zostanie wskazanych, tym większe prawdopodobieństwo, że kwota odzyskania zostanie zmniejszona o ponad połowę. Na przykład w praktyce w wielu przypadkach karę obniżono czterokrotnie.
Oprócz inkasa pieniężnego urząd skarbowy może:zamrozić rachunki bankowe podmiotu. Taką możliwość zapewnia Federalna Służba Podatkowa zgodnie z art. 76 NK. Klauzula 3 tego artykułu ustanawia prawo inspektoratu do zawieszenia operacji na rachunkach w banku płatnika, jeżeli deklaracja nie została złożona po 10 dniach od daty przewidzianej przez prawo. Należy tutaj powiedzieć, że wszystkie transakcje wydatkowe są blokowane na koncie. Oznacza to, że środki mogą być kredytowane.
Jednocześnie prawodawstwo stanowi:kolejność pobierania środków od dłużnika. Kara nałożona przez organ podatkowy znajduje się w trzecim priorytecie. Decyzja o anulowaniu blokady musi być podjęta nie później niż 1 dzień po złożeniu zgłoszenia.
W nowym wydaniu art.119 Ordynacji podatkowej ustaliło, że kara za nieterminowe złożenie deklaracji jest wyliczana od kwoty podatku niezapłaconego w terminie określonym prawem. Przepisu tego nie było w poprzednim artykule, co wzbudziło kontrowersje. Nie było do końca jasne, w którym momencie należy określić sankcje – na dzień upływu terminu czy faktyczne złożenie raportów. Jeśli podatek został zapłacony w całości, ale deklaracja nie została złożona, grzywna wyniesie 1000 rubli. W przypadku potrącenia części kwoty, wysokość kary ustalana jest na podstawie różnicy między kwotą faktycznie zapłaconą a obliczoną kwotą obowiązkowej wpłaty.
Przepisy podatkowe są dość jasneustalono terminy złożenia oświadczenia. Tak rygorystyczna regulacja wynika z faktu, że obowiązkowe składki od osób fizycznych i prawnych stanowią znaczną część dochodów budżetowych. W związku z tym państwo dąży do zapewnienia właściwej kontroli nad terminowością wpływów. Naruszenia, jak widać z artykułu, mogą być spowodowane różnymi okolicznościami. Prawo oczywiście daje płatnikom pewne możliwości obniżenia sankcji. Ponadto NK ustanawia szereg obowiązków dla organów kontrolnych. Ale jak pokazuje praktyka, okoliczności często nie są brane pod uwagę. W związku z tym lepiej zrobić wszystko na czas: jak płacić podatki i składać raporty na ich temat. W takim przypadku nie będzie postępowań i problemów.
