Wskaźnik rezerw jest uważany za jeden znajskuteczniejsze narzędzia polityki pieniężnej państwa. Wskaźnik ten jest ustalany przez bank centralny kraju dla komercyjnych organizacji kredytowych i jest ustalony przez prawo. Celem tworzenia rezerw jest ubezpieczenie całego systemu bankowego przed nieprzewidzianymi okolicznościami, utrzymanie poziomu płynności i rentowności. Ponadto zwiększają niezawodność i gwarantują bezpieczeństwo oszczędności obywateli przechowywanych na rachunkach depozytowych.
Jako czynnik motywujący, kiedyutworzono rezerwy obowiązkowe, zawsze chciano posiadać określoną ilość pieniędzy, dzięki czemu bank terminowo zwraca pieniądze klientowi. W obecnej sytuacji gospodarczej rząd wykorzystuje takie rezerwy do regulowania podaży pieniądza. Na przykład, gdy w obiegu jest zbyt dużo gotówki, aw związku z tym tempo wzrostu inflacji przyspiesza, wskaźnik rezerw obowiązkowych jest specjalnie podnoszony. W związku z tym następuje wzrost kosztów pożyczek i ograniczenie części środków w centrum rozliczeń gotówkowych banku krajowego.
Nie zapominaj o tym za pomocą takichRząd kontroluje naturalne procesy na rynku finansowym, dostosowując wartość papierów wartościowych. Jednak tym narzędziem należy właściwie zarządzać, ponieważ oprócz jego pozytywnego wpływu można wyróżnić szereg wad. Na przykład stale zmieniające się wymogi dotyczące rezerw powodują nierównowagę w całym systemie bankowym, ponieważ każda instytucja kredytowa ma trudności z przystosowaniem się do nowych warunków. Ponadto kwoty przydzielone do rezerwy są opodatkowane, co oznacza, że zbiornik komercyjny traci część pieniędzy na zawsze.
Rezerwy bankowe powinny zawierać wystarczającą ilośćfundusze na utrzymanie stabilności finansowej organizacji w zmieniającym się otoczeniu. Jeśli nie ma ich wystarczająco dużo, banki komercyjne muszą zaciągać pożyczki z banku krajowego lub sprzedawać część swoich papierów wartościowych. Ale ostatecznie poziom ogólnej płynności jest zauważalnie obniżony. Obraz ten można zaobserwować wraz ze wzrostem wskaźnika nadmiarowości. Po ich zmniejszeniu uwalniane są zasoby kredytowe przeznaczone na spłatę istniejącego zadłużenia, co odpowiednio zwiększa płynność.
Wymagania dotyczące rezerw mogą mieć wpływstopa procentowa płacona przez osoby prawne lub osoby fizyczne jako opłata za korzystanie z pożyczki. Oczywiście, kiedy rząd prowadzi politykę „drogich pieniędzy”, kwota składek do rezerwy rośnie - a wtedy wolne zasoby kredytowe do dyspozycji banku stają się mniejsze. To jest przyczyną wzrostu oprocentowania pożyczek. Jednak bank centralny nie zawsze jest w stanie wpływać na komercyjne organizacje kredytowe. Może zaistnieć sytuacja, w której banki prowadzą operacje na dużą skalę i mają dużą liczbę klientów, co oznacza, że ich marże zysku będą dość wysokie. Stabilna sytuacja finansowa umożliwia przeniesienie rezerw obowiązkowych na rachunek w banku krajowym bez zmiany oprocentowania pożyczek i depozytów.
Dlatego rząd powinien ostrożniebadać warunki rynkowe, badać sektor bankowy, a dopiero potem podejmować określone środki, aby wpłynąć na gospodarkę. Oczywiście każda zmiana wymaganego wskaźnika rezerwy musi być dokładnie przemyślana i uzasadniona. W stabilnej gospodarce wprowadzenie zmian może niekorzystnie wpłynąć na cały system bankowy, wówczas sensowne jest użycie innych dźwigni polityki pieniężnej.
