Wiele osób pamięta figury plasteliny od dzieciństwa,kiedy pod ścisłym nadzorem rodziców lub wychowawców w przedszkolu próbowali stworzyć bułkę, miskę dla wyimaginowanego psa lub gąsienicę niegrzecznymi palcami. Czas płynie bardzo szybko, dzieci dorastają, zamiłowanie do kreatywności dla większości zostaje zastąpione innymi uzależnieniami. Jednak nie wszystkie. Wśród w pełni zaangażowanych i bardzo poważnych ludzi są tacy, którzy w wolnym czasie nadal lubią tworzyć plasteliny własnymi rękami, pomagając dzieciom lub po prostu dla zabawy. Ta lekcja doskonale uspokaja nerwy i pozwala wyrazić się od strony twórczej.
W czasach radzieckich ani u dzieci, ani u dorosłychnie było konkretnego wyboru. I plastelina i wiele innych materiałów do kreatywności kupionych, gdy były dostępne. Teraz, z ogromnym wyborem najbardziej różnych odcieni, kształtów i rodzajów tej masy, oczy po prostu podbiegają, a czasami nie jest całkowicie jasne, co dokładnie warto kupić, a co nie.
Odpowiedź na to pytanie zależy od celu nabycia.Jeśli plastelina jest potrzebna do kreatywności dzieci w domu, w ogrodzie lub w szkole, lepiej nie przyjmować zbyt jasnego (może zawierać toksyczne barwniki) i niezbyt trudnego, aby ułatwić ugniatanie.
Do paneli i mozaik (czasem teżstworzyć z tego materiału) odpowiednia jest najbardziej miękka wersja, z której można wykonać cienkie płaskie elementy. Dla tych, którzy tworzą makiety z plasteliny lub zajmują się rzeźbą, przydatne jest utwardzanie (tak się również dzieje). W pracy jest miękki i giętki, kolorystyka jest bardzo bogata. Gotowe postacie zamarzają w powietrzu na godzinę.
Podczas pracy wyjątkowo kreatywny, niezwykleważne jest, aby mieć wszystko, czego potrzebujesz. Dlatego oprócz samej gliny konieczne jest zaopatrzenie się w mokre chusteczki, aby usunąć resztki z rąk, specjalną deskę podszewkową (coś w rodzaju powierzchni roboczej). Można na nim toczyć piłki i inne figurki, wycinać kawałki. Nadal potrzebuję specjalnego noża. Może być metalowy lub plastikowy. Ci, którzy planują tworzyć małe, ale złożone postacie z plasteliny (kwiaty, zwierzęta), mogą potrzebować wykałaczek lub drutu, aby narysować małe elementy.
Ci, którzy decydują się na rzeźbienie, nie powinni od razuspróbuj tworzyć arcydzieła. Powinieneś poćwiczyć na czymś prostym. Dotyczy to nie tylko dzieci, ale także dorosłych rzeźbiarzy. Zanim rzeźbienie figur z plasteliny będzie trudniejsze, musisz zrozumieć, jakie jest miękkie, jak najlepiej z nim pracować. Dlatego na początek możesz oślepić coś bardzo prostego, na przykład węża. Co może być łatwiejsze? Kawałek plasteliny zielonej, błotnej lub brązowej ugniata się, a następnie rozwałkowuje się z niego „kiełbasę” na deskę tak, aby jedna krawędź (głowa) była grubsza, a druga (ogon) cieńsza. Następnie powstaje kufa (używając noża, ostrożnie robią usta), oczy - wykałaczkami lub małymi czarnymi kropkami. Język jest uformowany z czerwonej plasteliny (możesz się bez niego obejść). Następnie na całe ciało gada nakłada się wzór za pomocą igły lub wykałaczki, co zamienia go w węża. Jeśli chcesz, możesz zwinąć ogon, a wtedy okaże się, że śpi.
Kolejna prosta postać do stworzenianawet małe dziecko może. Wydawałoby się, co jest trudne w toczeniu piłki i wpatrywaniu się w nią? Ale jeśli pokażesz swoją wyobraźnię, ten bohater popularnej bajki dla dzieci może okazać się bardzo nietypowy. Wywalenie kulki z plasteliny naprawdę nie jest takie trudne (jednak po dość długich manipulacjach obiema dłońmi okaże się idealne). Ale nadal potrzebuje oczu (od prostych koralików po skomplikowane wzory z rzęsami i innymi detalami), uśmiechu (z czerwonej plasteliny) i nóg z uchwytami. Aby stworzyć to drugie, zwykle stosuje się mocną podstawę w postaci drutu. I już jest do niego przymocowana plastelina, tworząc dłonie i stopy butami. Rezultatem nie jest wcale „kula z oczami”, ale zupełnie niezależna spektakularna baśniowa postać.
Ucząc się, jak radzić sobie z łatwymi zadaniami, możeszi zacznij tworzyć poważne kompozycje. Na przykład wyrzeźb całą farmę z plasteliny. Będzie owca, krowa i koń. A wszystko to figurki z plasteliny. Schematy ich tworzenia są w przybliżeniu takie same. Oddzielnie uformuj ciało, nogi, głowę i połącz je ze sobą. Na tym etapie konieczne jest, aby punkty styku były jak najmniej widoczne. Osiąga się to poprzez staranne smarowanie niewielką ilością materiału. I wreszcie drobne szczegóły: uszy, rogi (jeśli występują), ogon.
Z reguły okazują się nieco gorsze niżdomowej roboty. Być może wynika to z faktu, że nie każdy ma jasne wyobrażenie o tym, jak wygląda jeleń, wiewiórka, lis, wilk czy dzik. Rzeczywiście, nie spotykają się na co dzień. Dlatego przed wyrzeźbieniem postaci lisa, wilka lub niedźwiedzia z plasteliny nie zaszkodzi przynajmniej spojrzeć na te zwierzęta na zdjęciu.
Jeśli chodzi o schemat ich tworzenia, to nicróżni się od opisanego powyżej. W ten sam sposób ciało, głowa, ogon i łapy wyrzeźbione są osobno, łączą je i sprawiają, że sylwetka jest maksymalnie wygładzona. Aby zwierzęta były stabilne na nogach, można je wzmocnić zapałkami, wykałaczkami lub drutem. Jeszcze lepiej, użyj plasteliny utwardzającej. Potem, po kilku godzinach, niczym nie będą się różnić od glinianych rzeźb. Chyba że trzeba je pomalować.
Oprócz rzeźb zwierząt, ludzi i różnychprzedmioty, z tego materiału można wykonać inne pamiątki. Na przykład ramki na zdjęcia (tylko z materiału utwardzającego) lub różne panele. W tym drugim przypadku materiał powinien być używany tylko bardzo miękko. Panel lub mozaikę można wykonać na tej samej zasadzie co figury z plasteliny, ale wykonuje się je formując je na płaszczyźnie. Jako podstawę użyj tektury lub arkusza tworzywa sztucznego (PVC). Aby konstrukcja nie ugięła się pod ciężarem plasteliny, jest cienko rozwijana, każdy element jest formowany osobno (liść, płatek, łodyga, pręcik) i mocowany do tła. Uzyskany w ten sposób panel jest obramowany i pokryty szkłem.
