„Ekstaza św. Teresy” Bernini - szczyt mistrza

Giovanni Lorenzo Bernini (1598 - 1680), twórcaBarokowy styl rzeźby był człowiekiem o wielu obliczach. Tworzył dzieła architektoniczne (kościoły, kaplice, budynki świeckie), pisał, wystawiał sztuki i grał je, malował w olejach, tworzył przedmioty dekoracyjne i użytkowe (powozy, lampy, lustra), umiejętnie łączył architekturę i rzeźbę podczas budowy fontann i nagrobków wśród których główne miejsce zajmuje Ekstaza św. Teresy. Bernini stworzył czyste i zmysłowe dzieło teatralne.

Krótka biografia mistrza

Giovanni Lorenzo Bernini urodził się wNeapol w rodzinie rzeźbiarza. Kiedy miał 10 lat, rodzina przeprowadziła się do Rzymu. A od 17 roku życia wykonuje już prace niestandardowe: nagrobki, popiersia portretowe.

Został zauważony, aw wieku 23 lat papież Grzegorz XVrycerze go. Przez całe swoje życie współpracował z wieloma papieżami, którzy chwalili jego pracę, uważając tego głęboko wierzącego dżentelmena za kontynuację tradycji Michała Anioła.

Pod naciskiem swojego patrona papieża Urbana VIIIpan poślubia biedną, ale piękną dziewczynę, która urodziła mu 11 dzieci. Jego talent staje się znany w całej Europie. Osoby koronowane i kardynałowie zwracają się do niego z prośbą o wyrzeźbienie ich ceremonialnych portretów. Na polecenie duszy wykonuje portret swojej ukochanej Constance Buonarelli. Rzeźba „Ekstaza św. Teresy” jest z nią w pewnym stopniu związana.

Praca rzeźbiarska

Trudno sobie teraz wyobrazić Rzym bez posągów stworzonych przez Berniniego na mostku Zamku Świętego Anioła.

Zostały zamówione przez papieża Klemensa IX ireprezentują proces pokuty. Wielu pielgrzymów, którzy przybyli do wiecznego miasta, postrzegało je jako symbole Męki Pańskiej. Nie wszystkie posągi papież pozwolił pozostawić na ulicy i pozwolić na destrukcyjny wpływ klimatu i czasu. Dwaj aniołowie są teraz w pobliskim kościele Saint André della Frate.

Fontanny

Teraz trudno wyobrazić sobie Rzym bez fontann Berniniego. Jedną z najbardziej monumentalnych jest Fontanna Czterech Rzek.

To ogromna miska, która jest symbolemocean, gdzie płyną cztery wielkie rzeki. Reprezentują ich olbrzymy z białego marmuru: Afrykański Nil z palmą obok; Europejski Dunaj, obok którego znajduje się lew. Azję reprezentuje pełen wód Ganges i wreszcie La Plata, która stała się symbolem Ameryki, obok której znajdują się monety ukazujące bogactwo tego kontynentu.

Skandaliczny portret

Oprócz takich pomników można również zobaczyć dzieło mistrza, które w całości ma charakter osobisty.

Zakochał się głęboko w swojej młodej żonieasystentka, stworzyła jej biust, niezwykle seksownie. Prawie doszło do morderstwa. Ale sam papież Urban VIII interweniował i zasugerował, aby rzeźbiarz ożenił się jak najszybciej. Ta seksualność zostanie później ucieleśniona w Ekstazie św. Teresy. Sam Bernini czuł, jak ukochana Konstancja jest aniołem, który napełnia go ekstazą. Wystarczy spojrzeć na jej rozczochrane włosy, luźne ubranie, spojrzenie uchwycone w środku rozmowy. Wszystko mówi o energii i pasji Berniniego. Uroczyste rzeźby są oczywiście powściągliwe i dostojne. Wystarczy zobaczyć portrety króla Francji lub Anglii.

„Ekstaza Świętej Teresy”: opis

To jedno z arcydzieł rzeźby barokowej (1647-1651), wykonane dla kaplicy Santa Maria della Vittoria na zlecenie kardynała Federico Coronaro.

Bernini wyrzeźbił Ekstazę Świętej Teresy, łączącarchitektura, rzeźba, malarstwo i dekoracja. To jest centrum kaplicy, która prezentuje piękne połączenie wizualne i tematyczne. W niszy ołtarzowej znajdują się dwie rzeźby. Otaczają je kolumny z kolorowego marmuru. Tło postaci stanowią pozłacane promienie z brązu, symbolizujące boskie światło.

Prawdziwym dodatkowym światłem jest oknoniewidoczne dla widza. W ten sposób powstaje efekt żywej sceny. W bocznych ścianach ołtarza znajdują się członkowie rodziny Coronaro, jakby byli świadkami tego cudu. Jest Ekstaza Świętej Teresy Berniniego przedstawiające duchowe doświadczenie świętych i boskie wizje.

Wiadomo, że Teresa z Avila posiadała imistyczne przeżycia i wspaniały dar mowy. Zostawiła znaczną liczbę wiadomości pisemnych. Oto jak opisuje swoją wizję, którą uosabiał Bernini: „Kiedyś ukazał mi się anioł, piękny, niezmierzony. Widziałem w jego dłoni długą włócznię z ostrzem. Wydawało się, że kilka razy uderzyło mnie to w serce. Ból był tak prawdziwy, że jęknąłem. Ale żadna ziemska radość nie może dać takiej pełnej satysfakcji. "

A teraz widzimy, jak odrzucając głowę, wyczerpanyTeresa z Avila zwiędła. Usta otworzyły się w krzyku słodkiej mąki. Jej półprzymknięte oczy nie widzą aniołka, który unosi się nad nią. Płaszcz świętego był lekki w miękkich fałdach i zamienił się w chmurę. Kompozycja kontrastuje:smukła, giętka i krucha postać cherubinka wznosi się nad opadającym, usychającym świętym. Te rzeźbiarskie portrety wydają się oddalać od siebie, ale mimo to tworzą nierozerwalną jedność. Barwne odbicia kolumn grają na figurach, nadając im malarski efekt.

Wniosek

Łącząc grupy architektoniczne i plastyczne,Bernini osiągnął dzieło kontrastów kolorów i światła. Teatralność dzieła łączy się z treścią religijną i robi na widzu bardzo silne wrażenie. Wydarzenie świętej ekstazy, bardzo osobiste, staje się domeną publiczną. Od trzystu lat magiczna atmosfera cudu dzieje się tu i teraz.