Darren Aronofsky zawsze wiedział, jak zaczepić widza, zranić żywych, natychmiast to rozumiesz, wystarczy przestudiować krytykę filmu „Czarny łabędź” - recenzje są rażąco jasne, ale dość kontr-narracyjne.
Jednak widz jest zaintrygowany i niezależnie od tegojego pochodzenie społeczne, poziom wykształcenia, płeć i wiek. Filmy Aronofsky'ego są podobne do udaru słonecznego: w mojej głowie jest karuzela, na moich oczach jest mgła, bardzo brakuje powietrza, ale ty latasz i latasz. Najprawdopodobniej właśnie dlatego nie jest lubiany przez snoby i krytyków filmowych. Ale jak inaczej, ponieważ twórcy udaje się postawić na jednej ławce, oglądając „Czarnego łabędzia”, kolektywnego farmera, rodaka i ezoterykę, pierwsi widzą tylko lesbijskie pokazy i szalone szaleństwo, a drugiemu spodoba się moralność, styl i struktura filmu. Jednocześnie film „Czarny łabędź”, którego recenzje są kategoryczne i sprzeczne, nie pozwala nam w pełni zrozumieć, co dokładnie miał na myśli reżyser.
Black Swan - genialna Natalie Portman
Szum w prasie i środowisku kinowymspowodowane udziałem w filmie o urodzie Natalie Portman, która grała rolę sumiennie i skrupulatnie obiecującej baleriny, która tańczyła w przerażających demonicznych wizjach w lustrach. Film psychologiczny „Czarny łabędź”, w tym Natalie Portman, a raczej historia jej bohaterki, skłania do refleksji: czy warto dążyć do całkowitej doskonałości utraty kontaktu z rzeczywistością, uszkodzonego umysłu i życia w ogóle?
Obserwując zmianę stanu głównego bohatera,mimowolnie zaczynasz rozumieć, na co reżyser dyskretnie sugeruje. Nawet bez oglądania obrazu Czarnego Łabędzia, po prostu przeglądając recenzje, zaczynasz myśleć o tym, że czasami nie musisz tak chętnie starać się poznać swoje drugie, ciemne „ja”. Co jeśli obudzisz w sobie coś, co, wybucha, zniszczy twoje życie. W chwili, gdy przebudzony Czarny Łabędź powoli wydobył skąpe mózgi głównej bohaterki Niny. Stopniowo dziewczynę ogarnęła mania prześladowań, halucynacji, rozdwojenia osobowości i niemotywowanej agresji. Wszystko zaczęło się tak nieszkodliwie: reżyser baletu zarzucił bohaterowi, że jest ograniczony i nie jest wystarczająco namiętny jak Czarny Łabędź. Bohaterka Natalie, starając się być najlepszą, pomimo strachu i niezadowolenia z życia osobistego, próbuje się uwolnić, w wyniku czego powoli zaczyna „latać z cewek”. Absolutnie wszystkie recenzje napisane dla filmu „Czarny łabędź” podkreślają, że im bliższa premiera produkcji, tym silniejszy jest zaciemnienie głównego bohatera.
Atmosfera kameralna filmu: podglądanie intymnego życia bohaterów
To najgłupsza i najśmieszniejsza rzecz, jaką możesz zrobićten film ma ją winić za wulgarność lub wulgarność. W filmie jest kilka pikantnych chwil, nie chowajmy narkotyków, mężczyzn i ofert „dotknięcia siebie”, ale trudno jest nazwać niemoralnym, jak to pokazano widzowi. Thriller psychologiczny Czarny łabędź to film, który nie jest przeznaczony wyłącznie dla tych, którzy kochają balet lub Natalie Portman. Jest skierowany do tych widzów, którzy doznają nieopisanej rozkoszy, gdy nie jest jasne - gdzie jest rzeczywistość, a gdzie halucynacje.
