Odcinek powieści „Oblomow” to sen. Podsumowanie

Wielu literaturoznawców uważa, że ​​scena kluczowaPowieść Goncharova Oblomov to sen. Podsumowanie tego, co zobaczył bohater, to ulotny powrót do dzieciństwa i młodości. Najpierw postrzega siebie jako chłopca, potem nastolatka w rodzinnym majątku i podczas studiów. Trzy epizody z jego poprzedniego życia pojawiają się przed oczami Ilyi Iljicza.

Oblomovka: „Dzień świstaka” na zawsze

Sen Oblomova jest słodki.Jej treść jest przyjemna, bo dla wielu dzieciństwo to wspaniały czas. On, siedem lat, właśnie obudził się ze snu, wyszedł z ciepłego łóżka. Tu jest ciepło i przytulnie. Rodowa wioska Ilyushi - Oblomovka - leży na obrzeżach, nawet wieści nie zawsze docierają do niej. To wyjątkowy mały, przytulny świat. Jego rytm życia jest cykliczny. Cały sens nadchodzącego dnia w rodzinnym gnieździe sprowadza się do oczekiwania na obiad. Rodzina planuje i przygotowuje się na pół dnia. Gotowanie i jedzenie to jedyne „twórcze” procesy, w które wszyscy są aktywnie zaangażowani. Menu jest w trakcie kompilacji. Przygotowywane jest jedzenie. Wtedy cały dom zasypia.

Miniony dzień jest podobny do obecnego i tak jestprzyszłość, jak bracia bliźniacy. W rzeczywistości mieszkańcy wioski zawsze żyją tego samego dnia, podobnie jak postać Billa Muraya w Dayhog Day. Ale w przeciwieństwie do Phila są zadowoleni ze wszystkiego w tym dniu, nie chcą się z tego wydostać. Zgadzam się - Oblomovka i film „Dzień świstaka” to jedno, jeśli można w ich podsumowaniu wycisnąć jak najwięcej. Oblomov nie prowadzi snu, nie próbuje się obudzić, wszystko jest mu tu znane, wygodne.

Ilyusha jest spostrzegawczym i dociekliwym dzieckiem,ma ze wszystkim coś wspólnego, wszystkiego stara się spróbować, dowiedzieć się. Ale przydzieleni mu wychowawcy czuwają, aby chłopiec nie brudził rąk. Siedzi na sofie, a wszystko, co interesujące, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, jest dziełem wychowawców. Wszyscy dookoła, a zwłaszcza nianie, kochają go i spieszą, aby powstrzymać pożądanie jakiegokolwiek dziecka. Tutaj nie przejmuje się nauką, w ogóle nie wolno mu pracować.

Kamień ściera wodę.Dochodzi do niego przekonanie: praca to nudna rzecz, wcale nie ze względu na osobę zamożną. Taki jest właśnie wniosek dziecka, o czym świadczy scena z powieści Goncharova Oblomow - sen. Podsumowanie zwraca uwagę czytelnika na tę myśl.

Dlaczego Oblomov nie wie, jak zbudować swoje życie

Przed pójściem spać niania jest długa i uważnaopowiada chłopcu niesamowite bajki i eposy. Wrażliwa, poetycka dusza dziecka zanurza go w dziwnym świecie, w którym zarówno ludowe postacie epickie, jak i obrazy czarodzieja-Puszkina są prawdziwe. Ten świat fikcji, w którym wszystko jest możliwe bez wysiłku, ponieważ czary są wszechmocne, staje się dla Iljuszy czymś zwyczajnym, a miękka sofa wydaje mu się żaglówką, na której pływa po niekończących się falach swoich fantazji. Fikcja i rzeczywistość są ze sobą ściśle powiązane w dorastającym światopoglądzie. Kiedy historia niani zostaje przerwana, Iljusza żałuje i zamiast bawić się lub pracować, przechodzi na emeryturę i próbuje „fantazjować” przerwaną historię. Problemy są dla niego rozwiązywane. „Wanka i Zakharka” zawsze tam będą, zrobią wszystko, wszystko przyniosą. Nie trzeba się męczyć. I nie musisz martwić się o przyszłość. Za żonę dostanie się piękna i oddana Militrisa Kirbityevna (żona cara Saltana, matki carewicza Guidona, który dotrzymał obietnicy, że „urodzi bohatera do końca września”), zapanuje dobrobyt, honor i szczęście. „Oczywiście nie powinieneś wstawać z kanapy”, wymownie mówi scena z powieści „Oblomow” - sen. Podsumowanie mówi nam, że rodzice śniącego Goncharova wychowywali się w podobny sposób.

Studiuj w Verkhlev

W tym odcinku snu Oblomov postrzega siebie jako nastolatka.12-13 lat. W szkole Verkhlev uczy go Niemiec Iwan Bogdanowicz Stolz. Jest osobą kompetentną, zdyscyplinowaną i aktywną. Do wszystkiego, co robi, podchodzi z sumiennością i energią. Wraz z Ilyushą uczy się jego rówieśnik, syn nauczyciela, Andrei Stolts. Młody Oblomow jest zainteresowany, choć odczuwa dysharmonię zwykłego świata nic nie robienia i aktywnego, aktywnego świata, w którym żyją Stoltowie.

Spostrzegawczy chłopiec uważnie przyglądał się drodzeludzi w tej sąsiedniej wiosce, położonej 5 wiorst od Oblomówki. Okazuje się, że jest dokładnie to samo, co w majątku ojca. W powietrzu unosi się duch „pierwotnego lenistwa”, rozprzestrzenia się wszędzie. Wierchlewscy żyją dokładnie tak samo jak Oblomowscy - w jeden dzień i jeden dzień.

Chłopiec rozwija singielholistyczny obraz sennego świata, w którym rządzi Jej Wysokość - Lenistwo. Teraz jest przekonany: nigdzie, w żadnych okolicznościach nie warto podejmować nadmiernych wysiłków. W końcu inni też tego nie robią.

Wnioski

Niewątpliwie ma szczególne, niezwykłe znaczeniescena powieści „Oblomow” - sen. Podsumowanie tego epizodu utwierdza nas w przekonaniu, że jest to „uwertura całej powieści”. W końcu to dzieciństwo kształtuje osobę. Wrodzona ciekawość dziecka została zdeptana od najmłodszych lat przez drobną, pozbawioną sensu opiekę. Podstawowe pojęcia: „co jest dobre” i „co jest złe” zostały zdefiniowane także w dzieciństwie. (Radości życia to zabawa i spokój, a przeciwności to praca i nuda).

Dzięki temu fragmentowi książki Goncharova widzimy, co właściwie uczyniło nazwisko Oblomova wspólnym rzeczownikiem.