Helloween (происходит от слов «hell» — ад и Halloween) to innowacyjna grupa muzyczna z Niemiec, której specyficzne poglądy na szybki metal power pozwoliły im stać się jednym z kluczowych zespołów metalowych lat 80.
Z grupą, zwłaszcza metalową, trzeba zapoznać się bezpośrednio, a nie z opowiadania biografii.
Kluczowy album grupy, według wielukrytycy, Strażnik Siedmiu Kluczy, Pt. 1. Są to klasyczne metalowe gitary w stylu Roba Halforda i Iron Maiden, a teksty mają orientację fantasy. To właśnie z tym albumem musisz zacząć swoją znajomość z Helloween. Dodatkowo warto posłuchać takich kompozycji jak If I Could Fly, Lost in America czy Battle's Won.
Helloween to grupa, której biografiato długa i kręta ścieżka. Zaczyna się w 1979 roku, kiedy gitarzyści Kai Hansen i Pete Silk postanowili stworzyć projekt o nazwie Gentry (nazwa symbolizuje rodzaj kpiny z ludzi „klasy szlacheckiej”). Stało się to w Hamburgu.
Oficjalna data urodzenia Helloweenuważa się, że jest rok 1983, kiedy niektórzy członkowie Iron Fist i Powerfool dołączyli do Gentry. W efekcie do opisanego wyżej duetu dołączyli Michael Weikath (gitara), Markus Grosskopf (gitara basowa) i Ingo Schwichtenberg (perkusja).
W 1988 roku pierwszy pełnoprawnyalbum Helloween - Walls of Jericho. Sprawił, że zespół stał się niemal okrętem flagowym niemieckiej sceny metalowej, choć na świecie został przyjęty dość chłodno - album został odnotowany tylko na japońskiej liście, a potem na 75. miejscu. Krytycy też nie pochlebiali albumowi.
Ale miłośnicy krzyżackiego metalu byli zachwyceni.Piosenki „How Many Tears”, „Reptile” i „Judas” stały się znakiem rozpoznawczym zespołu. Nawiasem mówiąc, ze względu na zwiększoną szybkość wykonywania, „Walls of Jericho” jest uważany za speed metal.
Halloween to grupa o zmiennym składzie, którazmiany do dnia dzisiejszego. W 1986 roku do zespołu dołączył nowy wokalista Michael Kiske. Miał bardzo jasny i rozpoznawalny głos, co bardzo pozytywnie wpłynęło na brzmienie zespołu.
W 1987 roku nagrano album zatytułowanyStrażnik Siedmiu Kluczy, cz. 1, a rok później - Keeper of the Seven Keys, Pt. 2. Te dwa albumy stały się klasykami power/speed metalu. Serca tysięcy fanów zadrżały w rytm melodii Helloween. Niestety Helloween to grupa, która zebrała znacznie więcej pozytywnych recenzji niż poziom popularności. Każdy klasyk jest na to skazany. Halloween to grupa, która dosłownie w pojedynkę stworzyła niemiecką scenę metalową.
Potem grupa całkowicie pogrążyła się w trasach koncertowych.Widziała ich prawie cała Europa i Zachód... A potem odszedł główny uczestnik Helloween, Kai Hansen. Przypisywał to monstrualnemu zmęczeniu w trasie i konfliktom z grupą. Potem w życiu Helloween rozpoczęła się nowa era. Zespół musiał przez chwilę przekonywać wytwórnie płytowe, że mogą wiele zrobić bez gitarzysty prowadzącego i autora piosenek.
Helloween kontynuuje współpracę ze swoją tradycyjną wytwórnią NOISE. Albumy grupy masowo były wykupywane przez inercję od dawnych sukcesów kolektywu. Nawiasem mówiąc, miejsce Kaia zajął Roland Grapov.
Różowe bąbelki stają się małpą - pierwszy album zespołu bez Kaia Hansena.Można go porównać do surowego głazu. Album był bardzo ostry w brzmieniu i niezbyt melodyjny. Krytycy uważają, że jest to niemal najbardziej katastrofalna płyta nagrana przez Helloween. Gdyby nie stare zasługi kolektywu, Pink Bubbles Go Ape raczej nie zyskałby takiej popularności.
Ogólnie rzecz biorąc, Better Than Raw wyróżnia się wydłużonymmelodyjne refreny i jasne, kontrastujące gitarowe riffy. Tym albumem Helloween udowodnili, że nie chcą stać w miejscu. Kerrang! nazwany Better Than Raw najlepszym albumem zespołu od czasów Keeper of the Seven Keys, Pt. 2.
Halloween to grupa z ciągle zmieniającą siękompozycja. Oczywiście przy takim sposobie istnienia bardzo trudno jest pozostać w tych samych kanonach, a Helloween zaczęli nieustannie odchodzić od swoich korzeni, zmieniając barwę swojego brzmienia.
W 1994 roku w grupie rozpoczął się kryzys.Perkusista Ingo Schwichtenberg został zwolniony z Helloween z kilku powodów: schizofrenii, alkoholizmu, narkomanii. Potem rzucił się pod pociąg. Poor Ingo został zastąpiony przez perkusistę z GAMMA RAY (zespołu Kaia Hansena) o nazwisku Uli Kush.
Radykalny zwrot zespołu nastąpił po odejściu z Helloween kolejnego "centralnego gracza" - Michaela Kiske. Zastąpił go Andy Derris.
A potem w życiu grupy zaczęła się pełna harmonia. Rozpoczęła się era Andy'ego. Kłótnie o walkę o poczucie własnej wartości dobiegły końca i Helloween ponownie rozpoczęła karnawał.
Halloween to grupa, która może być jak feniksodradzać się na nowo. Kolejnym takim odrodzeniem były albumy The Dark Ride i Rabbit Don „t Come Easy. Kompozycje „If I Could Fly” i „Mr. Torture” stały się hitami, które można śmiało zaliczyć do „złotego funduszu” grupy.
Helloween to zespół, którego dyskografia jest cały czasuzupełnione. I chociaż walki w zespole odradzają się z roku na rok, chłopakom udaje się zachować integralność grupy i nadal zachwyca fanów nowymi albumami. Ten ostatni, nawiasem mówiąc, został wydany całkiem niedawno - 29 maja 2015 r.
