Słynny rosyjski dramaturg Aleksander Ostrowskiwniósł znaczący wkład w literaturę klasyczną i dramat narodowy. Jego sztuka „Burza” wywołała szeroki rezonans społeczny. W szczególności krytycy literaccy Dobrolyubov i Pisarev na swój sposób określili wewnętrzną esencję głównej bohaterki - Kateriny Kabanowej.
Ta sztuka od półtora wieku zdobi plakaty teatrów w Rosji i na świecie. Kobiece obrazy Ostrowskiego to prawdziwe twórcze odkrycie autora. Zostaną one omówione w tym artykule.
W domu bogatej kupiecki Kalinov - MarthaIgnatievna Kabanova - mieszkają dwie młode kobiety: Varvara i Katerina. Ich porównawcza charakterystyka jest tematem tego artykułu. Varvara Kabanova jest córką Kabanikha (jak nazwa kupca znajduje się w mieście). Katerina Kabanova jest synową Marfy Ignatyevny, jest mężatką Tichon Kabanow.
Nastąpiło dzieciństwo i dojrzewanie tych dwóch kobietzupełnie inne iw zupełnie różnych rodzinach. Opis cech wychowania bohaterek sztuki daje powód do stwierdzenia: Varvara i Katerina są diametralnie różne (pomimo podobieństwa wieku). Porównawcze cechy dzieciństwa pokazują, że druga dziewczyna żyła znacznie łatwiej.
Rodzice Katii kochali jej córkę i nie przeszkadzały jejpraca Matka nie pielęgnowała w niej duszy. Dziewczyna była jak anioł, duchowość zamieniła ją w uniwersalnego faworyta. W domu rodziców było morze kwiatów, panowała radosna, natchniona patriarchalna atmosfera. Matka powitała pielgrzymów. Poetycko opowiada o prawdziwych rosyjskich obyczajach w swojej pracy Ostrovsky („Burza z piorunami”). Katerina została wychowana w duchu szacunku dla starszych. Matka naiwnie wierzyła, że bogactwo duszy wychowane w córce z pewnością przyniesie jej szczęście w miłości i rodzinie. Ku jej radości Tikhon, mąż Kateriny, okazał się pochodzić z bogatej rodziny. I to, zdaniem teściowej, gwarantowało szczęśliwe życie rodzinne. Dlatego ku kłopotowi córki postanowiła nie denerwować swatką odwiedzinami. I jak źle!
Niestety entuzjastyczna religijność,romantyzm i szczerość dziewczynki pozbawionej miłości, szacunku i miłosierdzia w domu Kabanowów czyniły ją bezbronną. Varvara i Katerina czuli się inaczej. Porównawcza charakterystyka bohaterek ujawnia słabość Katii i jej niepewność, w przeciwieństwie do Varenki, która dorastała w zepsutej atmosferze „mrocznego królestwa”.
Barbara, sądząc po swoich objawieniach, przeszła jeprzetestowane wcześniej. Od dzieciństwa doświadczyła już niechęci, nieszczerości, okrucieństwa, posadzonych w domu matki. I zepsuł się. Varenka dokonała wyboru, zawsze zdradzając dziecięce ideały. Jaka jest teraz jej pozycja? Niby posłuszeństwo mamusi, ale tak naprawdę - pogarda dla niej i jej brata pijaka oraz jako ujście - zaspokajające twoje pragnienia. W tajemnicy spotyka Kudryasha, urzędnika dzikiego kupca, nie licząc tego jako hańby dla rodziny. „Najważniejsze - mówi - jest to, że wszystko jest uszyte i przykryte!”
Tak więc pod jednym niegościnnym dachem mieszkają dwamłode kobiety: Barbara i Katerina. Charakterystyka porównawcza pokazuje zupełnie inny poziom, jeśli tak mogę powiedzieć, zdolności adaptacyjnej. Katerina, początkowo zakochana w dobrym, ale pozbawionym spinów Tichonie, jest w końcu rozczarowana. W rzeczywistości jest maminsynkiem. Teściowa okazuje się być prawdziwym potworem w stosunku do wszystkich domowników, a zwłaszcza Kateriny. Powodem takiego podejścia jest to, że synowa jest jedyną w domu, która próbuje wyrazić swoją opinię. Podczas gdy Tikhon jest całkowicie podporządkowany swojej matce, Varenka zwykle wydaje się być podwładną.
Marfa Ignatievna Kabanova jest przebiegła i bezlitosna.Zjada domowe posiłki, obficie posypując oskarżenia o brak szacunku dla starszych. Dzik nieustannie powtarza zasady, zmuszając synową do spotkania się z mężem z ukłonem itp.
Ostrovsky symbolicznie nazwał swoją pracę „Burzą”. Katerina, mówiąc w przenośni, nieustannie odczuwa w sobie ciężkie ołowiane chmury niechęci w domu Kabanowa.
Fabuła gry prowadzi nas do kulminacji.Kiedyś Katerina w swojej niedbalstwie wyraziła chęć relaksu na łonie natury i przejażdżki łodzią. Barbara przyjęła jednak słowa szwagierki na swój własny sposób. Stała się inicjatorką spotkań Kateriny z Borisem ze względu na jej zrozumienie sytuacji. A kiedy jej szwagier się zawahała: iść czy nie, to Varvara ją popchnęła. Charakterystyka (burza z piorunami ujawnia to szczegółowo) naprawdę fatalnego, lekkomyślnego aktu jest zupełnie inna w rozumieniu Kateriny i Varenki.
Według córki Kabanikha nic specjalnegostało się. Popełniono małą, ale dopuszczalną podłość. I nikt o tym nie wiedział, więc wszystko jest w porządku. Jednak jej wrażliwa szwagierka myśli inaczej. Burza, która przeraża małżonka, który zdradził Tichona. Płacz szalonej kobiety wprowadza ją w stan przerażenia. Pomimo napomnień Varenki i prób uspokojenia przyjaciółki, Katya podejmuje decyzję i przyznaje się do zdrady męża.
Co potem na nią czeka?Bezlitosny Kabanikh bezczelnie oczernia i zmusza Tichona do bicia swojej żony. Z przyzwyczajenia Varvara milczy. Charakterystyka („burza z piorunami” w końcu osiąga punkt kulminacyjny) złośliwość Borisa wprowadza czytelnika w stan przeciążenia komputera. W końcu rozumiemy, co potępia kobietę, która mu powierzyła w patriarchalnym społeczeństwie! Do prześladowań do końca życia.
Katerina, zdaje sobie sprawę, że bezlitosny Dzikteraz z pewnością będzie torturowana i wyraża swój protest wobec „mrocznego królestwa” w najbardziej radykalny sposób - samobójstwo. Varenka otwarcie oskarża matkę o podżeganie córki do samobójstwa, a następnie potajemnie ucieka z domu. Tikhon pogrąża się w żałobie. Rodzina Kabanikhi upadła, ale Marfa Ignatyevna nie zmieniła poglądów - ustanowiła „mroczne królestwo”.
Z wielkim sukcesem publiczność otrzymała „burzę z piorunami”.Katerina i Varvara - dwa genialne wizerunki kobiet, pokazujące dwa różne sposoby ucieczki z „ciemnego królestwa”, zostały docenione przez krytyków. Imponująca i impulsywna Katya niewątpliwie działała lekkomyślnie. Jednocześnie akt Varenki, która opuściła Kalinov ze swoją przyjaciółką Kudryasz, jest pełen szacunku. Po raz pierwszy w życiu postępuje uczciwie, woląc wolność od dobrze odżywionej roślinności. I być może będzie dalej żył przyzwoitym życiem.
Charakterystyka Barbary i Kateriny w sztucePrzez około półtora wieku aktorzy i reżyserzy „Burzy” Aleksandra Ostrowskiego w różnych odcieniach i niuansach. Jednak zawsze te bohaterki wyglądają na jasne, nietrywialne. To jest wielkość prawdziwego dramaturga - tworzenie kreatywnych treści na najwyższym poziomie. Tak więc dwa tysiące lat temu rzymski Horacy napisał, więc pięćset lat temu działał brytyjski Szekspir. Tak więc w ubiegłym stuleciu zrobił to Aleksander Ostrowski. Jego kobiece obrazy ze sztuki „Burza z piorunami” są zawsze aktualne!
