Przytulne pod kołdrą dla każdego dzieckawieczór nie może się doczekać tej niesamowitej chwili. Mama wchodzi do pokoju, w którym przytłumiona jest lampka i po pogłaskaniu główki dziecka zaczyna się niesamowita historia o nieustraszonych wojownikach, dumnych bohaterach i piratach-rabusiach. Aksamitny głos, który towarzyszy Ci w nieznanych krajach, przenosi Cię na ogromne statki, które przecinają fale oceanów i kierują się na niebezpieczne, niezamieszkane brzegi. Bajka ... W spokojny wieczór to najlepsze lekarstwo na nudę i strach.
Współcześni czytelnicy są żywo zainteresowanifolklor narodowy, czyli białoruskie bajki ludowe. Wyróżnia ich wspaniały styl artystyczny i niesamowita tożsamość. Najgłębsza mądrość ludowa jest subtelnie przekazywana poprzez zabawne historie i narracje. Potrafi wychować i pielęgnować wysokie wartości duchowe i siłę moralną u dzieci.
Charakterystyczna cecha, którą ukrywają w sobieBiałoruskie bajki są łatwe do wykrycia. To niesamowita i niezachwiana wiara w jasną stronę ludzkiej natury. Przykładem mogą być następujące historie: „Żołnierz Ivanka”, „Muzyk-czarownik”, „Niebieska świta wywrócona do góry nogami”. Czystość moralna i fizyczna, jaką zaszczepiają takie historie, jest nieocenioną lekcją, która wpłynie na całe przyszłe życie dziecka. Niewiele rzeczy na świecie jest bardziej pouczających. W takich narracjach autorzy zawsze starali się wyjść poza granice tego, co możliwe - czy to na dywanach samolotów, czy na szybkich butach.
Zawsze pragnienie czegoś nieznanego i nieznanegoprzyciągnął ludzi. Białoruskie bajki otwierają drzwi do magicznego świata gadających zwierząt i roślin. Dzieci słuchają ich zauroczonych i wciągają w wyobraźnię inny świat: miły, naiwny i nieskażony. Niektórzy sceptycy twierdzą, że takie historie wybijają grunt rzeczywistości spod stóp dzieci. Mityczne stworzenia i rozmowy na temat nieduchowanych przedmiotów rzekomo rozwijają w dziecku błędne wyobrażenie o świecie żywym i rzeczywistym.
Chciałbym jednak zauważyć, że jest ich więcej niż jedenpokolenie dorastało czytając białoruskie bajki ludowe. A to w jakiś negatywny sposób nie wpłynęło na stan emocjonalny i psychiczny dzieci. Powszechnie wiadomo: sama bajka implikuje fikcję, dlatego nikt nie jest z góry pewien, że zawiera wyłącznie prawdziwe informacje. Te dobre, nawet fikcyjne historie nie twierdzą, że są prawdziwe. Białoruskie opowieści ludowe powstają i mają na celu poruszenie uczuć i przekazanie myśli życiowej w satyrycznym świetle.
Najpopularniejsze wśród dzieci tohistorie zwierząt, takie jak Wróbel i Mysz, Bylinka i Wróbel oraz Lekki chleb. W tych opowieściach główne role przypisywane są ludziom i zwierzętom. Każda z tych narracji poruszała palące problemy ludzi. Bajka „Bylinka i Wróbel” uświadamia więc czytelnikom, jak ważna jest wzajemna pomoc między ludźmi, a opowieść „Łatwy chleb” pomaga dzieciom zrozumieć, czym jest ciężka praca i uczciwość. Tutaj dobro zawsze zwycięża zło, a sprawiedliwość zwycięża.
Ponieważ naród białoruski z naturyjest pracowity i rolniczy, większość historii kręci się wokół codziennego życia ludzi i zwierząt, ich stylu życia, pracy i wypoczynku. Są to dzieła „Babci-Zaklinacza”, „Męża i żony”, „Lekceważącego syna” i innych. Opowieść jest jak najbliżej potrzeb ludności, co oznacza, że jej czytelnicy będą mogli od początku do końca poczuć klimat i przeżycia głównych bohaterów. Znani pisarze i krytycy mówią, że bajki białoruskie nie mają sobie równych na świecie pod względem malowniczości i piękna zawartych w opowiadaniach.
Znaleziono filozoficzne problemy egzystencji ludzkiejodzwierciedlone w wielu dziełach literackich. Białoruskie opowieści ludowe w języku białoruskim świadczą o tym, że taka prosta i krótka opowieść może mieć głęboką wartość kulturową. Folklor przez długi czas swego istnienia wchłonął myśli i uczucia wielu pokoleń. Doświadczenie życiowe zawarte na ich łamach to skarbnica mądrości i klucz do zrozumienia ludzkiej natury.
