Pierwszy wspólny dramat radziecko-włoski „Czerwony namiot” nakręcony został w 1969 roku przez wspaniałego reżysera krajowego Michaiła Kalatozowa.
W kinie, zarówno radziecki, jak iznani zagraniczni aktorzy. „Czerwony namiot” zajmuje szczególne miejsce w historii przemysłu filmowego ZSRR, ponieważ film został sfinansowany przez europejskiego producenta Franco Cristaldiego, znanego z „Rozwodu po włosku”. Ponadto muzyczny akompaniament do filmu napisał twórczy związek wybitnych kompozytorów Ennio Morricone i Aleksandra Zatsepina. Dla wielu młodych aspirujących aktorów film „Czerwony namiot” stał się udaną odskocznią w jego twórczej karierze. Aktorzy N. Mikhalkov, G. Gai, D. Banionis, Yu. Solomin, O. Koberidze, B. Chmielnicki, L. Kanevsky, E. Martsevich i Yu. Finch i Sean Connery.
Film „Czerwony namiot”, którego aktorzy i rolepodczas castingu Franco Cristaldi został osobiście wybrany, ma ogólnie wygraną fabułę. Podstawą zdjęcia była dramatyczna historia, która wydarzyła się podczas polarnej wyprawy generała Umberto Nobile (aktor Peter Finch), który w 1928 roku udał się na podbój Bieguna Północnego na sterowcu „Włochy”. Nobile osiągnął swój cel, ale w drodze powrotnej sterowiec rozbił się w pobliżu archipelagu Spitsbergenu.
W akcji ratunkowej grupy międzynarodowejBadacze z udziałem wielu statków, samolotów i ludzi. Ale tylko radziecki lodołamacz Krasin zdołał dotrzeć na miejsce wypadku, a następnie 48 dni po katastrofie. Tragedia zakończyła karierę Umberto Nobile, społeczeństwo i przywódcy obwinili go za to, że dowódca uległ argumentom szwedzkiego pilota Einara Lundborga (aktora Hardy'ego Kruegera) i pozostawił mu powierzoną załogę. Nikt nie wziął pod uwagę faktu, że opuścił zespół, aby koordynować akcje ratownicze. Tak dramatyczny pomysł twórców został wcielony w życie przez aktorów. „Czerwony namiot” ma niestandardową strukturę dla kina tamtych czasów.
Początkowo reżyser Michaił pracował nad scenariuszemKalatozov i dramaturg, scenarzysta Yuri Nagibin. Zgodnie z ich wizją cała akcja miała się rozwijać wokół „sądu sumienia”, który postarzały się Nobile zorganizowałby sobie, aby znaleźć odpowiedź na pytanie, czy jest winny, czy nie. Aktorzy nazwali tę ideę dramatu „Czerwonym namiotem” prologiem wyjaśniającym akcję główną. Jako prokuratorzy, świadkowie i sędziowie generalnie mentalnie wezwali wszystkich zaangażowanych lub uczestników katastrofy, którzy pojawili się w salonie Umberto, tak jak ich pamiętał, tak jak 40 lat temu.
Jako najbardziej doświadczony i szanowany proces jest prowadzony przez RoalaAmundsen (aktor Sean Connery). Oprócz obecnych męskich bohaterów, wśród nich: Zappi (aktor Luigi Vanucci), lider wyprawy na lodołamacz Krasin, profesor Samoilovich (aktor G. Guy), radziecki pilot Chukhnovsky (aktor Nikita Mikhalkov), Lundborg i Biaggi, operator radiowy wyprawy (aktor Mario Adorf), niedaleko Amundsen, jest pielęgniarka Valery w wykonaniu pięknej Claudii Cardinale, której obecność niewątpliwie ozdabiała film „Czerwony namiot”.
1969 w historii kina radzieckiegoZostanie zapamiętany jako okres pojawienia się niestandardowej linii miłości na ekranie. Wcześniej w filmach sowieckich manifestacja uczuć wydawała się znacznie bardziej powściągliwa. Postać pielęgniarki Valerii została wprowadzona do fabuły zdjęcia na pilną prośbę, raczej na zamówienie, producenta filmowego Franco Cristaldiego. Jego lekką ręką jedna z głównych historii stała się piękną, ale smutną historią miłosną polarnego odkrywcy ze Szwecji Finna Malmgrena (aktor Eduard Martsevich) i Valerii (aktorka Claudia Cardinale).
Faktem jest, że producent zgodnie z umowąnależało zaprosić zagranicznych aktorów do pracy nad projektem, ponieważ zapłacił ich opłaty. Nie było tajemnicą dla żadnej ekipy, że w jedynej kobiecej roli w całym filmie widział tylko swoją narzeczoną - słynną już włoską aktorkę Claudię Cardinal. Po radykalnych zmianach scenariusza, w związku z dostosowaniem producenta, scenarzysta Yuri Nagibin odmówił dalszego udziału w kręceniu filmu „Czerwony namiot”. Aktorzy z ZSRR żałowali jego odejścia z projektu. Nagibin zastąpił wybitny Ennio de Conchini, laureat Oscara, współautor włoskiego rozwodu.
Niewątpliwym sukcesem obrazu jest udział w nim.wielki brytyjski aktor Peter Finch. Generał w swoim przedstawieniu pojawia się przed widzem jako mężczyzna w średnim wieku, zmęczony życiem, jednocześnie doświadczony i wciąż naiwny, łagodny, wyczerpany kompleksem winy w ciągu ostatnich dziesięcioleci, ale nadal szczery i uczciwy człowiek. Podczas kręcenia ujęć radzieccy aktorzy również słuchali rad Fincha.
Czerwony namiot miał budżet 10 000 000 $,co zapewniło udział w filmie zarówno Petera Fincha, jak i Seana Connery'ego. Na początku producent widział zupełnie innych mistrzów sceny w sensownym obrazie Roalda Amundsena: John Wayne, Paul Scofield, Laurenzo Olivier. Jednak wszyscy stanowczo odmówili. Producent był prawie zdesperowany, ale zgodził się tutaj Sean Connery - idol milionów, bardzo popularny James Bond. Jego umiejętności aktorskie stały się prawdziwym odkryciem filmu.
Obraz Roalda Amundsena, przechodzący przez całą fabułęobrazy, jakby koordynując rozwój akcji. Rolę Connery'ego można dosłownie nazwać kluczową w historii. Obraz wykreowany przez aktora zostaje zapamiętany przez widza, nie pozostawia nikogo obojętnym. W wersji krajowej ułatwia to mistrzowskie aktorstwo głosowe Jurija Jakowlewa.
O pracy ekipy filmowej w tereniekręcąc "Czerwony namiot", czasem w ekstremalnych warunkach można było nakręcić osobny film. Aktor Eduard Martsevich wcale nie był słodki, gdy odcinki były kręcone na wybrzeżu Ziemi Franciszka Józefa: musiał wpaść po ramiona w lodową dziurę, a następnie splugawić się wśród prawdziwych lodowych kępek boso w bieliźnie. Wszyscy aktorzy zaangażowani w projekt solidaryzowali się z nim.
"Czerwony namiot" miał fantastycznybudżet czasu, więc Kristaldi nie szczędził kosztów przy organizacji filmowych wypraw na Daleką Północ. To jemu widz zawdzięcza możliwość kontemplacji wyjątkowo pięknych krajobrazów Arktyki, w tym narodzin góry lodowej. Poszczególne ujęcia filmu w niesamowity sposób działają na widza.
