Маленький старичок, сидящий у камина, opowiadanie historii, absurdalne i niezwykle interesujące, bardzo zabawne i „prawdziwe” ... Wydaje się, że minie trochę czasu, a sam czytelnik zdecyduje, że można wyciągnąć się z bagna, złapać włosy, odwrócić wilka na drugą stronę, znaleźć połowę konia, który pije ton wody i nie może ugasić pragnienia.
Знакомые сюжеты, не правда ли?Wszyscy słyszeli o baronie Munchausen. Nawet ludzie, którzy tak naprawdę nie dogadują się z elegancką literaturą, dzięki kinie, mogą od razu wymienić kilka fantastycznych historii o nim. Kolejne pytanie: „Kto napisał opowieść„ Przygody barona Munchausena ”? Niestety, nie wszyscy znają imię Rudolfa Raspe. I czy on jest prawdziwym twórcą tej postaci? Naukowcy literaccy wciąż znajdują siłę, by spierać się na ten temat. Najpierw jednak pierwsze.
Rok urodzenia przyszłego pisarza - 1736.Jego ojciec był oficjalnym górnikiem i na pół etatu, a także notorycznym miłośnikiem minerałów. To wyjaśniało, dlaczego Raspe spędził swoje pierwsze lata w pobliżu kopalni. Wkrótce otrzymał podstawowe wykształcenie, które kontynuował na Uniwersytecie w Getyndze. Najpierw był okupowany przez prawo, a następnie schwytany przez nauki przyrodnicze. Nic więc nie wskazywało na jego przyszłe hobby - filologię i nie zwiastowało, że to on napisał Przygody barona Munchausena.
Po powrocie do rodzinnego miasta sam decydujedziałalność urzędnika, a następnie pracuje jako sekretarka w bibliotece. Jako wydawca Raspe zadebiutował w 1764 roku, oferując światu dzieła Leibniza, które, nawiasem mówiąc, były poświęcone przyszłemu prototypowi „Przygód”. Mniej więcej w tym samym czasie pisze powieść „Hermin i Gunilda”, stając się profesorem i kuratorem zabytkowej szafki. Podróżuje po Westfalii w poszukiwaniu starożytnych rękopisów, a następnie rzadkich rzeczy do kolekcji (niestety, nie własnych). Ostatni Raspe został zaufany, biorąc pod uwagę jego solidny autorytet, doświadczenie. I jak się okazało, na próżno! Ten, który napisał Przygody barona Munchausena, nie był człowiekiem bardzo zamożnym, nawet biednym, co skłoniło go do popełnienia przestępstwa i sprzedaży części kolekcji. Raspe zdołał jednak uniknąć kary, ale trudno powiedzieć, jak to się stało. Mówi się, że ci, którzy przybyli, aby aresztować mężczyznę, słuchali i zafascynowani jego darem narratora pozwolili mu uciec. Nie jest to zaskakujące, ponieważ wpadli na samego Raspe - tego, który napisał Przygody barona Munchausena! Jak mogłoby być inaczej?
Historie, wzloty i upadki związane z publikacją tegobajki w rzeczywistości są nie mniej interesujące niż przygody bohatera. W 1781 r. Pierwsze opowiadania o wesołym i wszechmocnym starcu znajdują się w „Przewodniku dla wesołych ludzi”. Nie było wiadomo, kto napisał Przygody barona Munchausena. Autor uznał za konieczne pozostawanie w cieniu. To właśnie te historie, które Raspe wziął za podstawę własnego dzieła, zjednoczonego przez postać narratora, miały integralność i kompletność (w przeciwieństwie do poprzedniej wersji). Opowieści pisano po angielsku, a sytuacje, w których działał bohater, miały czysto angielski smak, były związane z morzem. Sama książka została pomyślana jako rodzaj budowania skierowanego przeciwko kłamstwom.
Następnie bajka została przetłumaczona na język niemiecki (thisautorstwa poety Gottfried Burger), dodając i zmieniając poprzedni tekst. Ponadto zmiany były tak znaczące, że w poważnych publikacjach naukowych lista osób, które napisały „Przygody barona Munchausena”, zawiera dwa nazwiska - Raspe i Burger.
Неунывающий барон имел реально существовавшего prototyp. Nazywał się, podobnie jak postać literacka - Munchausen. Nawiasem mówiąc, problem przeniesienia tego niemieckiego nazwiska pozostał nierozwiązany. Korney Chukovsky przedstawił wariant „Munchausen”, ale we współczesnych publikacjach litera „g” została napisana w imię bohatera.
Prawdziwy baron, już w czcigodnym wieku,Uwielbiał opowiadać o swoich przygodach myśliwskich w Rosji. Słuchacze przypomnieli sobie, że w takich chwilach twarz gawędziarza ożywiła się, on sam zaczął gestykulować, po czym od tej prawdomównej osoby można było usłyszeć niesamowite historie. Zaczęli zdobywać popularność, a nawet drukować. Oczywiście zaobserwowano niezbędny stopień anonimowości, ale ludzie, którzy znali barona, dokładnie wiedzieli, kto jest prototypem tych słodkich historii.
W 1794 roku pisarz próbuje wylegiwać się w Irlandiidla mnie jednak śmierć uniemożliwiła realizację tych planów. Znaczenie Raspe dla dalszego rozwoju literatury jest ogromne. Oprócz wynalezienia postaci, która stała się już klasyką, praktycznie od nowa (biorąc pod uwagę wszystkie szczegóły tworzenia bajki, o których była mowa powyżej), Raspe zwrócił uwagę współczesnych na starożytną poezję germańską. Był też jednym z pierwszych, którzy poczuli, że Pieśni Osjana to fałszerstwo, choć nie zaprzeczał ich kulturowemu znaczeniu.
