Jurgis Baltrūšaitis jest znanym poetąbardzo mało. Jego imię znajduje się w antologii lub jest wspomniane we wspomnieniach współczesnych. Twórczość Baltrushaitisa rzadko jest uwzględniana w poetyckich antologiach. Niewielki wybór można znaleźć tylko w książce „Poeci srebrnego wieku”. Tymczasem Jurgis Baltrushaitis jest niezwykłą postacią w literaturze. Tematem artykułu jest biografia poety, tłumacza i dyplomaty.
Jurgis Kazimirovich Baltrushaitis urodził się w 1873 rokurok, niedaleko miasta litewskiego, zwanego obecnie Kaunas. Całe jego życie było pełne sprzeczności. Język ojczysty Baltrushaitis był litewski. Niemniej jednak w literaturze znany jest jako rosyjski poeta symbolistyczny.
Chłopiec z biednej chłopskiej rodzinysamodzielnie nauczył się czytać i pisać. Jurgi wykazał niezwykłe pragnienie nauczania. W wieku 12 lat wszedł do gimnazjum, a po trzech latach zaczął zarabiać na lekcjach.
W 1893 roku Jurgis Baltrushaitis postanowił kontynuowaćedukacja w Moskwie. Wszedł na uniwersytet na Wydziale Fizyki i Matematyki, ale podczas studiów znalazł czas na pisanie. Ponadto Baltrušaitis uczestniczył w wykładach z historii, filologii i studiował języki obce. Wśród studentów uniwersytetu moskiewskiego już w tamtych latach była sławna jako niezwykle utalentowany językoznawca.
W 1899 roku spotkał się młody poeta litewskiprzedstawiciele symboliki - Balmont i Bryusov. Razem powstało wydawnictwo Scorpio. W tym samym roku Jurgis Baltrushaitis potajemnie poślubił córkę milionera Marii Olovyashnikova.
Baltrusaitis na początku XX wieku byłszeroko znany w kręgach literackich. A przede wszystkim z jego krytycznymi artykułami. Współpracował z czasopismami takimi jak Rus, Pravda i Russian Thought. Baltrušaitis był niezwykle wymagający od siebie i dlatego opublikował tylko dwie książki poezji („Górska droga”, „Kroki Ziemi”).
Poeta brał czynny udział w literaturzeżycia. Mimo to był wyjątkowo skromnym, powściągliwym człowiekiem. Za spokój i niezawodność Baltrushaitis został doceniony przez kolegów. Utrzymywał ciepłe przyjazne stosunki ze znanymi postaciami kulturalnymi, wśród których były takie gwiazdy jak Stanisławski, Skriabin, Komissarzhevskaya.
Baltrušaitis pomógł wielu pisarzom,organizowanie podróży zagranicznych. Po rewolucji pełnił funkcję przewodniczącego Wszechrosyjskiego Związku Pisarzy. Od 1939 r. Był pracownikiem ambasady litewskiej we Francji. Baltrušaitis również nie zaprzestał działalności literackiej w Paryżu. Ale ostatni zbiór, którego przygotowanie zajęło kilka lat, został opublikowany po śmierci autora. Poeta litewski stworzył ponad czterysta wierszy, następnie przetłumaczonych na język niemiecki, polski, łotewski, angielski i inne.
Francja urodziła się pod koniec XIX wiekukierunek w sztuce, który następnie wniknął w poezję. Mówimy o ruchu literackim, jakim jest symbolika. Warto jednak powiedzieć, że w poezji rosyjskiej ten kierunek miał unikalne cechy charakterystyczne.
Jeden z najjaśniejszych przedstawicieli RosjiSymbolizmem jest Jurgis Kazimirovich Baltrushaitis. „Moon Wings” to dzieło, którego bohater uosabia spokój i smutek. To jedyny wiersz litewskiego poety uwzględniony w szkolnym programie nauczania. Jakie myśli i doświadczenia Jurgis Baltrushaitis obdarzył lirycznego bohatera dzieła „Skrzydła księżyca”?
Autor opisuje księżycową noc.Wszystko się uspokaja, ale gdzieś w oddali jest codzienna rzeczywistość. Przy świetle księżyca porównuje lirycznego bohatera z wiersza „Moon Wings” Jurgisa Baltrushaitisa. Analiza pracy symbolistycznego poety nie jest łatwa. Aby to zrobić, musisz mieć pomysł na temat samego autora. Prawdopodobnie Baltrushaitis poświęcił poetycką kompozycję iluzorycznej naturze bytu. Autor porównuje „niewolnika snów” z „upadkiem wszystkich kajdan”. Ale jednocześnie, po pokonaniu wszelkiego rodzaju przeszkód, liryczny bohater znika wraz ze światłem księżyca. Wiersz jest pełen smutku. Poeta jako narzędzie artystyczne wzmacniające emocjonalny efekt dzieła wykorzystuje powtórzenia związku „i”.
Baltrusaitis szukał poetyckiej formy wktóre połączyłyby uczucia i myśli. Wśród krytyków nie ma zgody co do stylu tego poety. Niektórzy badacze widzą tajemnicę w swoich dziełach. Inne są abstrakcyjnymi filozofiami. Charakterystyczną cechą twórczości Baltrushaitisa jest jednak bliskość symboliki.
Warto zauważyć, że chociaż miał litewskipochodzenie, poezja pisał głównie po rosyjsku. Jurgis Baltrushaitis przetłumaczył poezję na litewski Brog Linas. W swoim ojczystym języku poeta opublikował trzy zbiory.
Pierwsze dzieło zostało opublikowane w 1927 r.W ciągu następnych dziesięciu lat poeta pisał poezję po litewsku. Ale zjednoczenie ich w kolekcji było możliwe tylko w Paryżu. Książki „Wieniec łez” i „Dym ołtarza” zostały opublikowane w stolicy Francji. W latach czterdziestych Baltrusaitis stworzył także wiersz Parapetówka.
Bohater tego artykułu wniósł znaczący wkładjęzykoznawstwo. Jego imię kojarzy się nie tylko z poezją symboliki, ale także z przekładem literackim. Nie był tylko poliglotą. Baltrušaitis przetłumaczył dzieła klasyki światowej literatury, które na początku wieku były znane w całej Europie.
Lingwista litewski pracował głównie naddramatyczne dzieła, wiersze i wiersze. Dzięki twórczości Jurgisa Baltrushaitisa w repertuarze rosyjskich teatrów znalazły się dzieła Byrona, Ibsena, Knuta Hamsuna. Tłumaczył także dzieła Oscara Wilde'a, Hermana Sudermana, Maurice'a Meterlink, Gunnara Geberga. Rosyjskojęzyczni czytelnicy zapoznali się także z twórczością indyjskiego poety i pisarza Rabindranatha Tagore'a dzięki tłumaczeniom Jurgisa Kazimirowicza Baltrushaitisa.
W 1916 r. Wydano antologię poezji ormiańskiej pod redakcją Bryusowa. W tłumaczeniu wierszy zawartych w zbiorze Jurgis Baltrušaitis nie zajął się ostatnią częścią.
Od 1920 roku Baltrušaitis pełnił tę funkcjęPrzedstawiciel Republiki Litewskiej w Rosji. Następnie był ambasadorem w Turcji w Persji. Od 1932 roku poeta i tłumacz otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Kownie. Ostatnie lata Baltrusaitis minęły w Paryżu. Poeta dyżurował do Francji. Jurgis Baltrushaitis zmarł w 1944 r., Został pochowany na cmentarzu w Monružu.
