„Małżeństwo” Gogola N.V .: analiza spektaklu

Sztuka „Wesele” Gogola Nikołaja Wasiljewicza wjego czas wywołał wiele plotek, krytyki i dyskusji. Został napisany w 1842 r., Autor został oskarżony o opisanie życia „małych ludzi”, co wówczas nie było akceptowane. W większości swoich dzieł Nikołaj Wasiliewicz tworzył bohaterów drobnych urzędników lub kupców, opowiadał o ich problemach, obawach, zainteresowaniach i zwyczajach, podczas gdy wcale nie upiększał rzeczywistości.

Fabuła sztuki „Wesele” Gogola

Główną postacią tej historii jest córka Agafya Tichonownakupiec, który postanowił znaleźć godnego pana młodego z pomocą swata Fekli Iwanowna. Głównymi kandydatami na rękę i serce godnej pozazdroszczenia panny młodej są egzekutor Ovarynitsa, doradca sądowy Podkolesin, żeglarz Zhevakin i oficer piechoty Anuchkin. Agafia Tichonowa ma własne wymagania dotyczące przyszłego małżonka, ponieważ nie jest kimś, ale córką kupca z trzeciej gildii. Mąż musi być szlachcicem.

Pisarka rzetelnie opisała bohaterkę i jej wizerunekzebrał wszystkie typowe cechy dziewcząt z tej posiadłości. Agafya Tichonowna spędził cały dzień nic nie robiąc, siedząc w domu, oddając się marzeniom wybranego, i był znudzony. Nikołaj Wasiliewicz pokazał ignorancję i ignorancję środowiska kupieckiego, ponieważ bohaterka bez wahania ufała przesądom i wróżbiarstwu, budowała swoje życie, zaczynając tylko od nich.

Bardzo prosty i bezpretensjonalny motyw do twojej gryGogol wybrał. „Małżeństwo” to esej ukazujący stosunek „małego mężczyzny” do małżeństwa. Że ze strony panny młodej, że ze strony pana młodego nie ma nawet śladu uczuć, nie pamiętają nawet swoich imion. Inna sprawa jest ważna - posag, tytuły, zalety zewnętrzne. Ci ludzie podchodzą do wyboru partnera życiowego, jakby kupowali coś lub przedmiot do wnętrz.

Stosunek głównych bohaterów do małżeństwa

„Małżeństwo” Gogola pokazuje, co to znaczydrobny urzędnik to ważne wydarzenie w jego życiu. Podkolesin, gdy tylko postanowił się pobrać, stale myśli o małżeństwie, ale panna młoda wcale mu nie przeszkadza, bardziej martwi się jej posagiem, mężczyzna nie pamięta nawet jego zawężonego imienia. Urzędnik uważa, że ​​zrobił bardzo poważny krok, podnosząc go nie tylko na własne oczy, ale także na oczach innych. Podkolesin natychmiast mówi o swojej decyzji, by ożenić się z szewcem, krawcem, ponieważ wszyscy dookoła muszą docenić jego czyn i szacunek.

Panna młoda też nie jest w najlepszym świetleGogol. „Małżeństwo”, którego bohaterowie zadziwiają hipokryzją i fałszem, pokazuje sztuczność życia „małych ludzi”. Agafya Tichonowna wybiera pana młodego, zaczynając od cech zewnętrznych, a nie od wewnętrznego świata człowieka. Mówi o wnioskodawcach jako o rzeczach, które starają się stworzyć idealny obraz: jeśli weźmiesz nos Iwana Kuźmicza, usta Nikanora Iwanowicza, portret Iwana Pawłowicza i pychę Baltazara Baltazarycha, wówczas panna młoda wyszłaby za mąż bez wahania.

„Małżeństwo” Gogola odsłania powierzchnię ifałsz tych ludzi. Nie mają pojęcia, że ​​musisz wziąć ślub tylko wtedy, gdy odczuwasz współczucie, szacunek, sympatię do osoby. Dlatego Mikołaj Wasiliewicz spotkał tak mało szczęśliwych ludzi w swoim kręgu.