Na początku lat 70. latał syberyjski Irkuckwspaniała wiadomość: jeleń pogalopował z lasu prosto do centrum miasta. Było zimno, widzicie, biedak musiał, bo postanowił „przebrać się” w jednym z okolicznych sklepów. Nieproszony leśny gość okazał się estetą: wybierając spośród innych zakładów handlowych znaną w całym kraju „Brzozę”, wybił okno i wskoczył do sali. Dziś nie wiadomo na pewno, co konkretnie jeleń podniósł rogami - futrem czy czapką, ale pozostaje tylko fakt: z futrzanym "złapaniem" rzucił się z powrotem do lasu.
Piosenka „Leśny jeleń” jest dziś znanakilka pokoleń Rosjan. Urzeka lekkim romansem i niezwykłą lekkością. Nie można nie zakochać się w porywczym i muskularnym, rogatym przystojnym mężczyźnie, a takie powszechne uznanie jest zasługą dwojga utalentowanych ludzi - Jurija Entina i Jewgienija Krylatowa.
Właściwie leśny jeleń znany szerokim masom powinien się urodzić… pantera. Nonsens? Zupełnie nie. Tak właśnie jest, gdy niebo z przyjemnością dało światu radość.
Praca nad filmem „Och, ta Nastya”, YuriEntin zastanawiał się nad wierszami: zadaniem było opowiedzenie o panterze, z którą dziewczyna chodziła po mieście. Wszystkie niezbędne słowa nie weszły mu do głowy, a poeta postanowił trochę odwrócić uwagę, wziął szmatkę w ręce i zaczął studiować, jak żyje kraj.
Irkuck żył z wieścią o jeleniu. Po przeczytaniu zabawnej notatki Jurij Entin natychmiast wymyślił tekst. Był to słynny „Leśny Jeleń”.
Narodziła się piękna piosenka, a wraz z niąjej twórcy mieli problemy. Entin walczył z reżyserem filmu: nie zadowalały go pozornie nieskomplikowane kwestie. I wtedy kompozytor przyszedł z pomocą poecie. Wszystko zostało rozstrzygnięte lekką ręką i błyskotliwym talentem Jewgienija Krylatowa. Stworzona przez niego muzyka do „Forest Deer” roztopiła surowe serce reżysera.
Jednak tutaj mankiety spadły na Krylatowa.Ówczesny szef dziecięcego radia powiedział, jak warknął: „Cygan jest brzydki!” I ostrzegł, mówią, że tylko przez jego zwłoki usłyszą w radiu „Leśny Jeleń”. Śmierć urzędnika nie musiała czekać – piosenka zabrzmiała na falach radiowych po jego wyjściu z urzędu.
Taki jest los tej piosenki:zarówno film, w którym zagrała, jak i piosenkarka, która wykonała go po raz pierwszy, na długo pozostały w pamięci tylko nielicznych. „Leśny jeleń” okazał się głodny życia. Co więcej, popularność tej kreacji nie zmniejszyła się na przestrzeni lat.
Ktoś ma talent do podejmowania trudnych i bezlitosnych decyzjiAida Vedischeva, piosenkarka, która dała piosence sukces, została zepchnięta na bok. Z jakiegoś powodu chór dziecięcy zaśpiewał piosenkę o właścicielu kraju reniferów w „Song-73”, a fakt ten nie mógł nie zaszkodzić Vedischeva.
Lata miną, a rola dziewczyny proszącej o jeleniawrócić zgodnie z jej pragnieniem, takie gwiazdy sowieckiej i rosyjskiej sceny przymierzą się jak Ludmiła Senchina i Sofia Rotaru, Tatiana Bułanowa i Julia Sawiczewa, Sveta Svetikova i Julia Michalchik. Nawet młodzieżowe zespoły muzyczne zakląć na piosenkę „Leśny Jeleń”.
A Jewgienij Krylatow i Jurij Entin cieszą się z tego tylko.Był czas, tłumaczą, kiedy wydawało się, że ich praca przestała ekscytować ludzi. Wszystko, co było tworzone przez dziesięciolecia, upadło. Jednak „czarny pasek” minął: pojawili się nowi wykonawcy - z płonącymi oczami, ciepłymi sercami i mnóstwem nowych pomysłów. „Leśny Jeleń” był potrzebny, a gdy coraz więcej nowych osób dzwoni do nich ponownie, aby pokazać swoją wizję piosenki, przynosi to tylko radość – mówią autorzy.
