Pojęcia „ciepłych” i „zimnych tonów” są szerokiestosowane w wielu różnych dziedzinach życia, a zwłaszcza w sztuce. Prawie wszystkie książki związane z malarstwem, modą lub projektowaniem wnętrz wspominają o odcieniach kolorów. Ale autorzy zastanawiają się głównie nad tym, że ustalają fakt wykonania dzieła w takim czy innym tonie. Ponieważ koncepcje ciepłych i zimnych kolorów są powszechne, wymagają bardziej szczegółowego i starannego rozważenia.
Istnieje jedna teoria, którą R. stworzyłArnheim, tłumacząc ciepłe i zimne odcienie jako zjawisko. Zgodnie z tą teorią każdy odcień może być ciepły lub zimny. Jeśli jakikolwiek kolor odchyla się w kierunku innego, wówczas może się różnić od obciążenia cieplnego niż na początku. Na przykład żółty lub czerwony z domieszką niebieskiego będzie wyglądał na zimno, a żółty i niebieski z domieszką czerwieni będzie wyglądał ciepło. Z tego możemy wywnioskować: początkowo ciepły kolor z domieszką zimnego odcienia również stanie się zimny. Ale ta teoria nie jest niepodważalna. W końcu musisz wziąć pod uwagę cały system, w którym znajduje się określony kolor. Każdy odcień może stać się ciepły lub zimny, w zależności od zanieczyszczenia, które należy dodać. W malarstwie cień jest uważany za ważniejszy niż sam kolor. W końcu oryginalny czysty kolor zawsze wygląda ściśle i bezstronnie.
Kolor „temperatura” również zależy odnasycenie. Jeśli kolor ma optymalne nasycenie, zawsze będzie wyglądał chłodniej niż ton mniej nasycony. Piękno, w którym wszystko obserwuje się rygorystycznie, określa się jako zimno. Architektura, w której proporcjonalność geometryczna i przejrzystość, wyraźna symetria formy, jest zawsze nazywana zimnem. I odwrotnie, jeśli w jakimkolwiek dziele sztuki zauważalne są błędy, rozmycie, odchylenia od surowości, wówczas uważa się je za cieplejsze, uduchowione, bliskie wszystkim ziemskim.
Biorąc pod uwagę ciepłe i zimne tony, trzebawziąć pod uwagę pojęcie czystości koloru. W spektrum kolorów istnieje kilka tonów, które tradycyjnie uważa się za mieszane, na przykład żółty lub pomarańczowy. Dlatego musisz nauczyć się identyfikować główne czyste kolory, które mogą tworzyć resztę odcieni przez mieszanie. Przewaga koloru czerwonego lub niebieskiego jest wskaźnikiem temperatury mieszanego odcienia. Jeśli kolor jest zbliżony do czerwonego, jest uważany za ciepły, a jeśli niebieski - zimny. Możemy śmiało powiedzieć, że w malowaniu koncepcja ciepła i chłodu koloru nie ma żadnego znaczenia. Ważne jest oddzielenie odcieni na „zimniejsze” lub „cieplejsze”.
Najpierw musisz określić, jakie kolorysą czarno-białe. Uważa się, że biel oznacza jednocześnie wszystkie kolory, to znaczy zawiera wszystkie istniejące odcienie. Równowaga i neutralność temperaturowa to główne cechy bieli. Co ciekawe, w swoich właściwościach zieleń jest najbliższa bieli. Brak koloru oznacza czarny. Nie ma własnej fali kolorów, w której wskazane są odcienie od jasnego do ciemnego.
Ciemne, zimne odcienie zawsze przypominają osobęzimowy chłód. Należą do nich zielony, niebieski, fioletowy, liliowy. Te kolory i niektóre ich odcienie wyglądają na zimne, jeśli nie są zbyt nasycone. Mają też lekko popielaty odcień. Najważniejsze w zimnym kolorze jest brak czerwonego odcienia, który tradycyjnie jest uważany za ciepły.
Lekkie zimne odcienie zawierają róż,niebieski, jasnozielony. Nie są ani nasycone, ani zbyt jasne. Patrząc na taki ton, pojawia się uczucie chłodu i powiew zimy. Jeśli kolor jest bardziej żółty, przejdzie w ciepłą gamę odcieni, a jeśli niebieski - w zimny.
Aby dowiedzieć się, jaki kolor i jego ton będzie dla osobyna twarz, najważniejsze jest określenie odcienia jego skóry. Ktoś wybierze zimne i kontrastowe kolory zimy, inni - jasne kolory wiosny, rozżarzone ciepło lata. W przypadku żółtawej skóry o złotym odcieniu lepiej wybrać ciepłe odcienie. Połączenie z zimnymi kolorami może się nie powieść, ponieważ skóra nabierze chorobliwie żółtego wyglądu. Jeśli cera ma jasnoszarą barwę i jest lekko niebieska, osoba ta zawsze będzie wyglądać jak zwycięzca, wybierając zimne odcienie. Na tle ciepłych odcieni skóra będzie wyglądać na wyblakłą, a nawet może stracić zdrowy wygląd. Przy określaniu odpowiednich tonów osoba musi również wziąć pod uwagę kontrast. Niektórzy ludzie nie lubią nasyconych i jasnych kolorów, ponieważ na ich tle można po prostu stracić osobowość. W takim przypadku musisz rozwodzić się nad delikatnymi i spokojnymi kolorami. Pomogą podkreślić rodzaj twarzy i skóry, sprawią, że osoba będzie bardziej widoczna i jaśniejsza.
Chłodne odcienie to świetny wybórludzie typu zimowego. To znaczy dla tych, którzy mają jasną skórę, wyraźne oczy i nie wyblakłe włosy. Na przykład osoby o ciemniejszych włosach znajdą chłodne odcienie niebieskiego, czerwonego i zielonego. Podkreślą zalety i ukryją wady. Osoba będzie wyglądać na niezapomnianą i będzie mogła wyróżniać się z tłumu.
Właściciele jasnych włosów muszą podkreślićdla tak zimnych odcieni jak fioletowy, niebieski, jasnoczerwony. Staną się niezastąpionymi pomocnikami, jeśli ktoś chce wyglądać pewnie i pięknie. Te kolory podkreślają blond włosy i sprawiają, że osoba jest jasna i wyjątkowa. Ludzie zwrócą uwagę nie na ubranie danej osoby, ale na jej twarz, co jest bardzo ważne np. Przy ubieganiu się o pracę. Określenie swojego tonu, który pomoże i podkreśli Twoją godność, jest niezwykle ważne. Wyglądać świetnie i zawsze być na szczycie to pragnienie każdego. Najważniejsze jest, aby móc poprawnie używać kolorów i ich odcieni.
