Tak się złożyło, że historia na zawsze nosiła nazwęGraysmith z oszałamiającymi zbrodniami seryjnego zabójcy o imieniu Zodiak. Oczywiście nie jest to przypadek: można powiedzieć, że z powodu przestępcy były rysownik został pisarzem. Przez ponad dwadzieścia lat przerabiał mnóstwo materiału, aby zbliżyć się do ujawnienia tożsamości tej okrutnej osoby. A ponieważ sprawa Zodiaku jest jedną z najbardziej tajemniczych zbrodni, których nie ujawniła amerykańska policja, Robert Graysmith, który poświęcił dziesięć lat swojego życia na studiowanie faktów w tej sprawie, postanowił o tym napisać.
Pierwsza książka „Zodiak” została wydana w 1986 roku i stała siękrajowy bestseller. Zainspirowany sukcesem autor napisał kilka powieści detektywistycznych, ale nie wszystkie zostały wyraźnie dobrze przyjęte przez krytykę.
W 2007 roku nakręcono książkę „Zodiak”. Reżyserem filmu o tej samej nazwie był David Fincher.
Pod koniec lat sześćdziesiątych San Francisco iKalifornią wstrząsa seria brutalnych morderstw popełnionych przez przestępcę posługującego się pseudonimem „Zodiac”. W tym czasie Robert Graysmith pracował jako rysownik dla San Francisco Chronicle. Charakterystyczną cechą zabójcy były zaszyfrowane listy, które wysyłał do lokalnych wydawców gazet po popełnieniu zbrodni. W nich Zodiak podawał informacje o sobie i motywach mordów, a nad tymi tekstami pracowali najlepsi kryptolodzy. Graysmith również miał obsesję na punkcie rozwikłania zaszyfrowanych zbrodni Zodiaku, wierząc, że policja nie robi wystarczająco dużo.
Było wielu podejrzanych, ale dowody i dowodynie wystarczyło znaleźć prawdziwego winowajcę. Polowanie na zabójcę rozpoczęli detektywi amatorzy, wśród których był rysownik polityczny Robert Graysmith. Policja ogłosiła pięć morderstw i dwie próby maniaka, kiedy sam Zodiak twierdził w swoich wiadomościach, że co najmniej 37 osób zostało zabitych z jego ręki. W każdym razie, pomimo wszelkich wysiłków policji i prywatnych detektywów, tożsamość zabójcy nigdy nie została ujawniona. A ta sprawa karna nadal jest bolesnym tematem dla amerykańskich organów ścigania.
Kiedy pierwsze wzmianki o25-letni maniak terroryzujący północną Kalifornię, odnoszący sukcesy rysownik Robert Graysmith, nie myślał o zmianie kariery. Ale kiedy stało się jasne, że policja znalazła się w impasie ze śledztwem, Graysmith, podobnie jak wielu innych, postanowił przyłączyć się do sprawy złapania zabójcy. Był tak pochłonięty śledztwem, że stracił zainteresowanie swoim zwykłym życiem.
Przez wiele dni Robert siedział zaszyfrowanywiadomości publikowane w gazetach pukały w progi komisariatów policji w nadziei uzyskania przynajmniej części informacji, a taka obsesja wpłynęła na życie osobiste Graysmitha: jego małżeństwo pękało w szwach. Później w wywiadzie dla jednego z kanałów telewizyjnych pisarz powiedział, że opieszała działalność policji w tej sprawie skłoniła go do tak poważnego śledztwa w sprawie zbrodni Zodiaka. Wszystko zostało uciszone nawet w departamentach, nie mówiąc już o różnych jurysdykcjach. A potem Robert postanowił rozpocząć śledztwo jako osoba prywatna: rozmawiał z ocalałymi, zestawił fakty i zebrał wszystkie szczegóły, które przeoczyła policja. Wspominając swoje rozmowy z policją, Robert Graysmith powiedział: „Zodiak jest przestępcą, który pragnie sławy i na pewno pojawi się jako osoba zainteresowana chętna do pomocy w śledztwie”.
Słowa Graysmitha nie zostały potraktowane poważniejednak w 1971 roku pewien Arthur Lee Allen, skazany za molestowanie dzieci, zwrócił uwagę funkcjonariuszy organów ścigania. Jego przyjaciel powiedział policji, że zamiary Alaina do popełnienia zbrodni były podobne do motywów Zodiaku, ponadto Arthur przyznał kiedyś, że denerwują go młodzi ludzie, którzy przechodzą na emeryturę na randki. Policja wiedziała, że Zodiak głównie atakował i strzelał do takich par.
Podczas późniejszego śledztwa policjaSan Francisco i Vallejo przeszukali przyczepę Allena, ale śledczy nie byli w stanie znaleźć żadnych dowodów łączących Allena ze zbrodniami Zodiaka. Pomimo tego, że odciski palców zabójcy i próbki jego potu z słuchawki telefonu wpadły w ręce policji, badanie DNA było wówczas niedoskonałe i nie można było niczego udowodnić.
Badanie zbrodni zodiaku zajęło dziesięć latżycie Graysmitha. Uznał, że ludzie mają prawo poznać prawdę o tej sprawie. Tak więc w 1986 roku ukazała się książka „Zodiak”. Przedstawiony jest w formie notatek dokumentalnych i opowiada o wszystkich trudnościach, z jakimi musieli się zmierzyć policja i autor, próbując odnaleźć zabójcę. Finał książki będzie dla czytelnika interesujący, a patrząc w przyszłość muszę powiedzieć, że autor Robert Graysmith wyraził swoją opinię w następujący sposób: „Zodiak został jednak zidentyfikowany, ale ukarany nie ziemską, ale niebiańską sprawiedliwością”. Praca w formie dziennikarskiego śledztwa przedstawia wszystkie fakty, w tym litery Zodiaka i wnioski, do których doszło śledztwo, a także przedstawia własny punkt widzenia na to, co się dzieje. I choć krytycy potępili autora i zaprzeczyli autentyczności tekstów niektórych listów zabójcy, opinia publiczna przyjęła książkę z entuzjazmem.
Według czytelników praca Graysmithaz pewnością zasługuje na uwagę, z zastrzeżeniem, że ta literatura nie jest dla osób o słabym sercu. Zauważa się dokładność, realizm i powściągliwość w przedstawieniu faktów, podobnie jak suchy język wypełniania wykresu sprawy karnej. Czytelnicy wyrażają również ubolewanie z powodu braku rosyjskiego przekładu drugiej książki autora dotyczącej sprawy Zodiaku, w której pisarz wyraża swoje przypuszczenia dotyczące tej sprawy.
