„Mokra łąka” to słynny obraz rosyjskiego artysty Fiodora Wasiljewa. Podobnie jak wiele innych dzieł malarza, przedstawia naturę.
Jeśli poproszono Cię o napisanie eseju na temat obrazu „Wet Meadow”, zwróć uwagę na atmosferę obrazu i jego szczegóły.
Pierwsze spojrzenie na obraz powoduje mieszanie,sprzeczne uczucia. Przed widzem otwiera się równina, oświetlona nieśmiałymi porannymi promieniami słońca. Właśnie padało, co można zobaczyć w szybko cofających się ponurych chmurach. Natura cieszy się nowym dniem i słońcem nie mniej niż ostatnie opady deszczu.
Картина "Мокрый луг" Васильева написана в zimne i ciepłe kolory jednocześnie. Ten kontrast tworzą niebieskie i ultramarynowe odcienie chmur po prawej stronie, ciepłe żółte i beżowe chmury po lewej. To nie przypadek, że artysta zastosował tę technikę: chciał pokazać gwałtowną zmianę pogody, co rzadko zdarza się w naturze. Zniknięcie chmur i pojawienie się słońca to naprawdę wspaniały moment, który jednocześnie zaskakuje i zachwyca.
Dolna część obrazu - łąka i drzewa na równinie - utrzymana jest w ciepłych kolorach.
Kompozycja obrazu „Wet Meadow” stanowi wyzwaniezrozumieć kompozycję i znaczenie obrazu. Pomimo tego, że dzieło nazywa się „Wet Meadow”, większość z nich zajmuje niebo. Wasiliew przedstawił to, aby wzmocnić efekt wiszącego nad widzem nieba, wrażenie cofającej się burzy. Obraz „Wet Meadow” jest dynamiczny, co jest naturalne dla obrazu natury. W nim ruch jest skierowany od lewej do prawej: mówi o tym kierunek kałuży, ogromnej jasnej chmury, wzgórza i grupy roślin na pierwszym planie. Dzięki „zasadzie złotego odcinka” spojrzenie wędruje wokół obrazu, obejmując wszystkie szczegóły. Jednak każdy widz zwróci uwagę na samotne drzewo na prawej krawędzi płótna. Obiekt ten znajduje się w centrum semantycznym obrazu, aby przyciągnąć uwagę.
Na tle nieba łąka wygląda płasko.Mała trawa, korony drzew i woda w kałuży dosłownie wchłonęły otoczenie. Zieloni upili się po ulewnej ulewie i po prostu szaleją, radując się słońcem. Cienkie korzenie wydają się wyrastać z ziemi, a drobne kwiatki świecą.
Oświetlona kałuża oddala się w oddali i gubi w grubejzioła. Woda w nim mieni się różnymi kolorami: od zielonkawego i ochry do fioletu, jak samo niebo. Gładka powierzchnia wody wydaje się nieskazitelna, ale widać subtelne zmarszczki. Ten szczegół pozwala odróżnić wodę od nieba. Na samym brzegu kałuży, na pierwszym planie, widzimy małe bąbelki - wszystko, co pozostało po wskoczeniu małej ropuchy do stawu kilka sekund temu.
Wypisane są jasne kwiaty i drobne listkiartysta tak uważnie i pieczołowicie, że wywołuje uczucie ciepła. Niebieskawe, fioletowe, żółte małe kwiaty, które wystają, a następnie ponownie chowają się wśród roślin. Światło i cień są dobrze widoczne: na pierwszym planie jest kilka półtonów. Kontrast nadaje obrazowi jasność i wyrazistość.
Kompozycja oparta na obrazie „Mokra łąka” pozwalafantazjować. Na przykład po prawej stronie na ziemi jest ciemny cień i nie widzimy, co go rzuca. Można przypuszczać, że jest to ogromne drzewo, które pozostało poza polem widzenia artysty. A może jest to jedna z ciężkich chmur deszczowych, które odlatują.
W pobliżu drzewa jest kilka niskichkrzewów, ale nie są one tak szczegółowo opisane i schodzą na dalszy plan. Obszary stepu za drzewem są pomalowane znacznie jaśniej niż główny obiekt obrazu. W oddali widać horyzont zagubiony w porannej mgle. To sprawia, że zastanawiasz się: co jest przed nami? To pozostanie tajemnicą ...
Opis obrazu „Mokra łąka” to najlepsze zadanie dla romantycznego marzyciela. Nie ma nic lepszego niż wyobrażenie sobie, jak czuł się artysta, malując każdy szczegół i jakie znaczenie chciał przekazać publiczności.
