Zarządzanie płynnością i wypłacalnościąBank teoretycznie opiera się na wielu różnych teoriach: teorii pożyczek, przesunięciach, oczekiwanych dochodach i innych. Wszystkie mają swoje zalety i wady, a w czystej postaci nie spełniają wymagań praktyki. Jednak, syntetyzując niektóre aspekty teoretyczne, banki tworzą własną koncepcję zarządzania płynnością, która najlepiej spełnia wymagania ich działalności i skutecznie ją stosuje.
Na obecnym etapie wybórBankowość koncepcji zarządzania płynnością określają dwa podejścia: bank musi zawsze mieć wystarczającą ilość płynnych aktywów w magazynie lub mieć zdolność przyciągania płynnych aktywów w dowolnym momencie na rynku finansowym. W literaturze ekonomicznej wariant ten wyraża się w podziale płynności banku na płynność - „rezerwę” (płynność stacjonarna) i płynność - „przepływ” (płynność bieżąca). Pierwszy z nich opisuje płynność bilansu banku w określonym momencie, gotowość do wypełnienia wszystkich bieżących zobowiązań na podstawie dostępnej płynności. Bieżąca płynność pokazuje możliwość przekształcenia aktywów o niskiej płynności w aktywa bardziej płynne, co wraz z zapewnieniem minimalnych rezerw aktywów płynnych umożliwia skuteczniejsze zarządzanie nowymi sytuacjami.
Takie podejście do rozważania płynności określatreść aktualnych strategii zarządzania płynnością, z których główne to: aktywa, zobowiązania, strategie zarządzania aktywami i pasywami.
Pierwszym z nich jest akumulacja bankupłynne fundusze w formie pieniędzy. Zastosowanie tej strategii jest uwarunkowane obecnością rozwiniętych rynków finansowych w kraju o stabilnym poziomie cenowym i możliwością zwrotu inwestycji początkowych przy najniższym ryzyku. Strategia zarządzania zobowiązaniami opiera się na pożyczce środków płatności, gdy bieżąca płynność jest niska. Najbardziej zgodna z wymogami współczesnej praktyki jest trzecia strategia. Zakłada, że bieżąca płynność jest utrzymywana w zakresie, w jakim są one niezbędne do pokrycia bieżących wymagań, a jeśli to konieczne, ich aktywnego przyciągania na rynek.
Bieżąca płynność, wszystkie powyższew praktyce strategie i metody są zapewniane na bardzo akceptowalnym poziomie, a same strategie zarządzania są dość skuteczne i są powszechnie stosowane przez nowoczesne banki w procesie zarządzania płynnością. Jednak obecność szeregu niezbywalnych warunków dla ich pomyślnego zastosowania nie daje bankowi pełnego zaufania do bezpieczeństwa jego działalności. Te metody zarządzania zasobami charakteryzują się niskim poziomem dokładności, co prowadzi do utraty znacznej części potencjalnego zysku i sytuacji, w której bieżąca płynność jest zmniejszona. W takim przypadku można ich użyć wyłącznie do rozwiązania istniejącej sytuacji. Jednak skutecznym sposobem na zachowanie płynności banku jest prognozowanie możliwej eskalacji negatywnych okoliczności w celu podjęcia proaktywnych działań. Dlatego na tym etapie ważne jest rozważenie praktycznego przejawu płynności banku również jako płynności „prognozowanej”.
Płynność - „prognoza” charakteryzuje sięidentyfikacja możliwych scenariuszy rozwoju sytuacji w zakresie płynności banku w obecnych warunkach oraz podjęcie szeregu terminowych działań w celu wydobycia maksymalnych korzyści z obecnej sytuacji. Metodologia zarządzania płynnością przy takim podejściu opiera się na metodzie matematycznego modelowania procesów dynamicznych z optymalizacją określonych wskaźników. Metody te pozwalają poprawić efektywność decyzji zarządczych i zapewnić wymagany poziom bezpieczeństwa.
