Ciekawe pytanie brzmi dzisiajCzy muszę czytać książki klasycznej literatury rosyjskiej młodym ludziom w naszych czasach. Dlaczego mieliby „niepokoić” głowami złożonymi powieściami Tołstoja lub Dostojewskiego? Czy potrzebują Puszkina, Lermontowa, Czechowa, Turgieniewa i innych? Jest tylko jedna odpowiedź - wystarczy po prostu studiować genialne dzieła tych wspaniałych ludzi.
A wszystko dlatego, że nasze wspaniałe klasyki w nichdzieła literackie dotykają bardzo ważnych i palących kwestii wychowania moralnego i duchowego człowieka, poszukiwania wiary i sensu życia. Człowiek nieustannie musi się z czymś zmagać: ze społeczeństwem, ze sobą, z osobistymi wrogami i rozwiązywać wiele różnych problemów. Kryzys może wystąpić w dowolnym momencie i prędzej czy później będzie chciał dowiedzieć się, jakie szczęście, miłość jest nagrodą lub karą, czym jest śmierć i czy Bóg…
Klasyczne książki sprawiają, że jesteś bliskona wszystkie te pytania i przy pomocy postaci ujawniających nam tajemnice ludzkiej esencji, często zaglądajmy w siebie, wyciągaj właściwe wnioski i znajdź wyjście z trudnej sytuacji.
Jak dokładnie Lew Tołstoj w powieści „Wojny i pokój”opisuje ideę polegającą na tym, że każda osoba musi stale się poprawiać, a piękno fizyczne i psychiczne nie jest w naturalny sposób dane, ale pojawia się w wyniku niepohamowanej pracy?
W tym niekończącym się samodoskonaleniu ijest sens życia. Musimy dążyć do tego, by stać się lepszym, milszym i bardziej moralnym. Jest to jedyny sposób na zdobycie szczęścia, ponieważ jest on podawany tylko tym ludziom, którzy osiągnęli wysoki poziom duchowy.
Osoba może popełniać błędy.Ale on sam jest słaby i niedoskonały i bardzo łatwo ulega różnym pokusom. Podobnie jak Dostojewski w Zbrodni i karach, jego bohater Raskolnikow decyduje się zabić paskudną i chciwą starą kobietę, ponieważ sam postanowił, że na tym świecie nie mają miejsca ludzie niezdolni i źli, a teraz sam może przyjąć rolę sędziego, aby ułatwić w ten sposób życie wielu innych nieszczęśliwych ludzi. I uznał to za swój punkt widzenia najbardziej poprawny. Jednak ludzie mają sumienie - rodzaj moralnej samokontroli, która prędzej czy później zostanie obudzona przez każdą osobę i będzie działać gorzej niż jakikolwiek wyrafinowany kat. Raskolnikov czuł to wszystko na sobie.
Cóż, teraz możesz wymienić książkiklasyki, z którymi każda osoba rozwijająca się intelektualnie musi się zapoznać. Lista będzie bardzo krótka, ponieważ wszystko po prostu nie mieści się w jednym małym artykule.
Książki klasyczne obejmują dziełaPuszkin: „Eugene Oniegin”, „Królowa pik”, „córka kapitana” i oczywiście jego niezwykłe opowieści; M. Lermontov: „Borodino”, „Bohater naszych czasów”, „Demon”; M. Dostojewski: „Idiota”, „Bracia Karamazow”, „Zbrodnia i kara”; N. Gogol: „Taras Bulba”, „Martwe dusze”, „Wieczory na farmie w pobliżu Dikanki”; L. Tołstoj: „Wojna i pokój”, „Anna Karenina”; A. Czechow: „Dama z psem”, „Wiśniowy sad”, „Trzy siostry”; I. Turgieniew: „Ojcowie i synowie”, „Szlachetne gniazdo”, „Notatki myśliwego”.
Nie należy również zapominać o pracach M. Saltykov-Shchedrin, A. Griboedov, M. Gorky, N. Nekrasov, A. Blok, A. Ostrovsky, N. Leskov itp.
