Если говорить о самых распространенных ладах, то Z punktu widzenia teorii muzyki, Minor - w ten sposób, że ma pewną melancholię odcień. Taka kombinacja daje kolor trzecią niewielkie i kwintą w budowie triad i pasaży. W tym przypadku, drobne trzecia oparta jest na tonik notatki, a następnie do przedziału poważnej trzeciej załączeniu. W rezultacie między tonik i dominujących okazuje doskonałej piątej.
Значение слова «минор» неразрывно связано с его interpretacja z punktu widzenia języka łacińskiego. W końcu to stamtąd. Mniejsze to słowo wywodzące się z łacińskich „mollów”, które dosłownie można tłumaczyć jako „miękkie” lub „smutne”. Nic dziwnego, że oznaczenie mniejszych klawiszy odbywa się poprzez dodanie słowa „moll” do toniki. Na przykład C-moll (C-moll).
Drobne klucze mają trzy główneodmiany: naturalne, harmoniczne i melodyjne moll. Konstrukcja skali w każdym przypadku jest inna, niezależnie od tego, jakich kluczowych znaków używa tonacja.
W naturalnej tonacji molowej wykonanie gamy obejmujetylko znaki w kluczyku. Harmonic-mol to gama z podwyższonym siódmym stopniem, a melodyjna-mol to podniesienie dwóch kroków naraz (szóstej i siódmej) i jest odtwarzana w różnych sekwencjach w górę iw dół. Oznacza to, że podczas gry w kolejności rosnącej te kroki zwiększają się. W odwrotnej kolejności używa się dla nich znaku „bekar”, a nuty brzmią w czystej postaci. Ta standardowa zasada dotyczy wszystkich klawiszy ostrych lub płaskich, a także jedynej tonacji molowej, która nie zawiera znaków tonacji a-moll.
Nawiasem mówiąc, aby uprościć notacjęczęsto nie używa się pełnego imienia moll, aw wersji łacińskiej do głównej nuty tonicznej dodaje się po prostu małą literę „m”. Jeśli podasz najprostszy przykład oparty na takim skrócie, to samo „e-moll” będzie wyglądało jak „Em”. Jest to bardzo proste i wygodne. Nie trzeba dodawać, że C # m lub Cis-moll mogą być używane do oznaczania tonacji, takich jak cis-moll. Druga kategoria oznaczeń jest używana niezwykle rzadko. Wystarczy najprostszy skrót.
Najczęściej i najczęściejużywane są klawisze molowe z tonikami na nutach „A” i „E”. W tym przypadku małoletni to skala zawierająca minimum kluczowych znaków. W skali molowej „a” w tonacji w ogóle nie ma. W e-moll występuje tylko fis. To właśnie dzięki prostocie wykonania skali i konstrukcji głównych triad te nieletnie są najbardziej rozpowszechnione wśród pianistów i gitarzystów.
Na oba instrumenty technika akordowajest najprostszy i jest uwzględniony w początkowym kursie szkolenia muzycznego. W przypadku gitary można wyróżnić również „d-moll”, którego akord jest podstawowy do gry trzema palcami, jak „a-moll”. E-moll używa tylko dwóch palców, aby docisnąć czwartą i piątą strunę na drugim progu.
Drobne klucze różnią się tym, co dająutwór muzyczny w żałobnym kolorze, a nawet liryczne nuty. W połączeniu z podstawowymi stopniami skali i równoległymi kierunkami mogą wywołać burzę emocji, których po prostu nie da się wyrazić słowami. Jeśli spojrzeć na to, większość muzycznych ballad lub wolnych kompozycji jest prezentowana właśnie w tonacjach molowych. Jest to zrozumiałe, ponieważ głębokie uczucie jest przekazywane tylko w ten sposób. Wystarczy usłyszeć początkowe akordy, gdyż dusza natychmiast pogrąża się w zachwycie.
Oczywiście tylko połączenie standarduharmonie i akordy nie są ograniczone do. Na przykład użycie przez Pink Floyd zwiększonych i zmniejszonych triad dodaje nieopisany efekt psychodelicznego stylu do kompozycji. Dla każdego muzyka użycie klawiszy molowych zapewnia szerokie pole do kreatywności, pomimo siedmiu standardowych dźwięków skali.
