Mały Książę to niesamowita książkałatwe do odczytania w każdym wieku. Oczywiście dziecko i dorosły inaczej rozumieją znaczenie tej pracy, ale fakt, że dorośli są bardziej otwarci i lepiej rozumieją istotę rzeczy, nie jest udowodnionym faktem. Recenzja książki „Mały Książę” oraz podsumowanie zostaną omówione w tym artykule.
Antoine de Saint-Exupery był pilotem, któryzniknął w tajemniczych okolicznościach, nie uświadamiając sobie szczęścia z ukochaną. Recenzja książki „Mały książę” prawdopodobnie nigdy nie byłaby pozytywna pod każdym względem, gdyby los pisarza nie był pełen ekscytujących wydarzeń. Żona pisarza była godną uwagi pięknością i przyciągała poglądy większości mężczyzn. Z woli obowiązku, Exupery często był nieobecny w domu, manewrując nad niekończącymi się obszarami kontynentów. Być może ten czynnik odegrał pewną rolę w relacji między małżonkami, ponieważ według naocznych świadków jego piękna żona często nie przychodziła do domu spać.
Nieszczęśliwe życie rodzinne, przymusowa przeprowadzkado Nowego Jorku, a także mistyczne wypadki i incydenty przy pracy stały się podstawą powieści Antoine de Saint-Exupery. Pisarz jako pilot wojskowy naraził swoje życie na niebezpieczeństwo. W lipcu 1944 roku jego samolot zniknął bez śladu w pobliżu rodzinnej Francji. Do tej pory nie znaleziono jego ciała i nie ma wskazówek wskazujących na możliwe przyczyny śmierci, tylko spekulacje.
Recenzja książki „Mały Książę” jest zwykle oparta nanie na poszukiwaniu symboliki w całym dziele, ale na porównawczych cechach głównych bohaterów. Główni bohaterowie: Mały Książę, Róża, która wyrosła na jego planecie, Lis, który uczył chłopca przyjaźni oraz Wąż, który pomógł mu wrócić tam, skąd przybył.
Róża była jednocześnie piękna i kapryśna.Jak wszystkie piękne stworzenia, była wyposażona w ostre ciernie, aby się bronić, ale nie mogła wytrzymać brutalnej siły. Książę ją podlał, ale przyjęła to za pewnik, a nawet okazała niezadowolenie i dopiero gdy zdecydował się na wycieczkę, przyznała, że go kocha.
Na innych planetach książę spotyka miejscowych i ich styl życia. Uważny widz uchwyci ironię na wiele sposobów i rozpozna niektóre ludzkie wady.
Recenzja książki „Mały Książę” nie może byćzbudowany bez zwracania uwagi na głównego bohatera dzieła. Pierwowzorem głównego bohatera opowieści jest obraz dzieci i dorosłych, którzy nie stracili swojego „wewnętrznego dziecka”.
Mały Książę wydaje się czysty przed czytelnikiemduszę, której nie dotykają okrutne namiętności otaczającego świata. Żyjąc na swojej planecie, przyzwyczajony jest do codziennych, powtarzalnych czynności, które są kwintesencją pobożności ludzkiej natury. Po spotkaniu Rose, która skłoniła go do przemyślenia swoich uczuć i czynów, Mały Książę wyrusza w podróż w poszukiwaniu innych mieszkańców planet. Metaforyczny charakter tego aktu polega na tym, że wcześniej czy później człowiek musi spotkać się z samym sobą i dopiero po długich wędrówkach przez labirynty swojej duszy jest gotowy na ten wewnętrzny dialog.
Zwykle program szkolny obejmuje recenzję książki.„Mały Książę” (esej na dowolny temat), w którym chłopaki opisują symboliczne obrazy głównych bohaterów opowieści. Wśród nich uczniowie zwykle wybierają księcia i jego przyjaciela, z którymi dialogi zmieniły się w chwytliwe frazy.
Jego wizerunek zawsze budził skojarzenia z przebiegłością imądrość. Podczas rozmowy z tą bestią główny bohater w końcu się odnajduje. Krótkie i lakoniczne wypowiedzi Lisa prowadzą księcia do uświadomienia sobie, czym jest przyjaźń i na czym opierają się relacje międzyludzkie, ujawniają sekrety miłości i subtelności ludzkiej psychiki, na które od dawna nie zwracają uwagi.
Każda recenzja książki „Mały Książę”znacząco różni się od innych. Wynika to z niejednoznaczności fabuły i trudności w tłumaczeniu. Wielu pisarzy wciąż dyskutuje, jakie uczucia kryją się pod maskami Rose i Fox. Ale nawet to nie może zmienić faktu, że nie ma obojętnych czytelników tej opowieści.
