Internet satelitarny to jeden ze sposobówdostęp do globalnej sieci informacyjnej. Wskaźnikiem udanej pracy w sieci WWW jest duża szybkość dostarczania żądanych informacji przy dobrej jakości ich prezentacji. Ze względu na przeciążenie sieci nie zawsze jest to możliwe w przypadku połączeń modemowych opartych na liniach telefonicznych lub nawet dzierżawionych. Alternatywą dla rozwiązań przewodowych stała się technologia wykorzystująca antenę satelitarną do Internetu.
Komunikacja opiera się na zasadach digitalnadawanie satelitarne w standardzie DVB-S: z angielskiego Digital Video Broadcasting - Satellite (cyfrowa transmisja wideo przez satelitę). Zgodnie z nim operatorzy systemów satelitarnych przydzielają jeden lub więcej kanałów na satelicie w celu zorganizowania szybkiego dostarczania danych do użytkowników. Sprzęt wymaga anteny telewizyjnej do Internetu, terminala użytkownika, konwertera i innych urządzeń.
Transmisja danych odbywa się wraz z sygnałaminadawanie telewizji i dźwięku i jest prowadzone w kierunku dużej liczby użytkowników w obszarze usług. W takim przypadku możliwe jest adresowe (osobiste) dostarczenie żądanych informacji z Internetu oraz strumieniowa dystrybucja informacji (filmów, muzyki, wiadomości itp.) do grup użytkowników w ramach subskrypcji. Dane odbierane są przez antenę satelitarną do Internetu i przesyłane do komputera (telewizora).
W ramach tej technologii rozpowszechniły się dwie interaktywne metody budowania systemów:
Pierwszy (połączony) wykorzystuje 2 rodzaje kanałów:
W drugiej metodzie (dwukierunkowej) do wymiany informacji w kierunku do przodu i do tyłu wykorzystywane są tylko kanały satelitarne.
Dzięki połączonej metodzie budowania systemówkanał naziemny jest tradycyjny. Komputer użytkownika jest połączony ze sprzętem lokalnego usługodawcy (dostawcy) za pośrednictwem połączenia modemowego lub za pomocą radia komórkowego. Informacja zwrotna dostarczona przez satelitę jest odbierana w indywidualnej instalacji składającej się z anteny satelitarnej do Internetu, konwertera niskoszumowego, karty DVB-PCI (z interfejsem do komputera osobistego) i samego komputera PC.
W dwukierunkowym sposobie konstruowania systemu yużytkownik ma terminal abonencki do organizowania żądania i odbierania informacji o odpowiedzi za pośrednictwem kanałów satelitarnych. Kanały naziemne w tym wariancie nie są wymagane, a terminale mogą znajdować się w najbardziej odległych zakątkach transportu. W przypadku ukierunkowanego dostarczania danych kanał zwrotny dla całej sesji komunikacyjnej pozostaje włączony, co jest niezbędne do zorganizowania potwierdzenia prawidłowo odebranych informacji. Podczas przesyłania strumieniowego kanał zwrotny po żądaniu może zostać wyłączony, a żądane informacje są przesyłane do komputera użytkownika (zgodnie z kodem identyfikacyjnym) bez jego udziału. Możesz użyć telefonu komórkowego z funkcją transmisji danych w Internecie, aby zażądać informacji o transmisji strumieniowej. W tym przypadku znowu nie można obejść się bez anteny satelitarnej do Internetu i związanego z nią sprzętu.
Najpierw subskrybent zawiera umowę, płaciruch drogowy. Następnie antena satelitarna do Internetu jest dostrajana w kierunku satelity, z którego ma być odbierana. Następnie musisz uruchomić oprogramowanie i ustawić parametry kanału satelitarnego.
Za pośrednictwem modemu lub sieci komórkowej komunikuje się zlokalny dostawca Internetu, który po zweryfikowaniu praw dostępu do sieci przypisuje komputerowi abonenta adres IP, który jest unikalny dla tej sieci. Dane użytkownika są przesyłane na serwer dostawcy usług satelitarnych w celu zaszyfrowania i wysłania żądania do Internetu. Parametry odpowiedzi odbierane z sieci są łączone w strumień cyfrowy z danymi innych użytkowników i dostarczane kanałami naziemnymi do nadawczej satelitarnej stacji nadawczej. Stacja zamienia strumień na pakiety w formacie DVB-S, kodowanie przeciwzakłóceniowe, modulację i transmisję sygnału radiowego do satelity.
Typowa szybkość transmisjiwynosi 45-50 Mb/s. Przepływność do abonentów zmienia się dynamicznie w zależności od ich aktywności, żądanej jakości usługi, rodzaju usługi itp. Średnia szybkość transmisji do jednego abonenta to 150-200 kbps, maksymalna to około 2,5 Mb/s.
Po stronie odbiorczej z jednostkąinstalacja odbiera sygnały z satelity, dane przeznaczone dla użytkownika są „rozpoznawane” pod przydzielonymi adresami identyfikacyjnymi. Wzmacniacz antenowy sygnału internetowego jest zwykle przesunięty, ze stałym lub przestrajalnym sposobem wskazywania satelity. Jego wielkość jest wskazywana podczas rejestracji, dla pracy w paśmie Ki (10,7-12,75 GHz) wynosi 0,6-1,2 m.
Antena do modemu internetowego wyposażona jest w konwerter,który znajduje się w centrum anteny i jest podłączony kablem do karty DVB-PCI. Jest to uproszczony odbiornik cyfrowy przystosowany do instalacji w komputerze osobistym. Konwerter może być uniwersalny lub podwójny, odpowiednio z jednym lub dwoma wyjściami. Drugie wyjście jest zwykle używane do podłączenia odbiornika cyfrowego w celu niezależnego oglądania programów telewizyjnych przez innych użytkowników.
Większość produkowanych kart DVB-PCIprzeznaczony do przetwarzania danych internetowych i oglądania telewizji na komputerze osobistym. Część z nich jest doposażona w wideokoder w celu przesyłania programów telewizyjnych do telewizora, a także w czytnik kart dostępu warunkowego do instalacji karty abonenckiej przy odbiorze zakodowanych programów.
W systemie dwukierunkowego satelitarnego dostępu do Internetu żądanie i dostarczanie informacji odbywa się za pośrednictwem satelitarnych kanałów komunikacyjnych za pomocą terminala abonenckiego. Składa się z dwóch bloków:
Jednostka zewnętrzna znajduje się w obszarze ostrościantena paraboliczna do Internetu i łączy się z jednostką wewnętrzną za pomocą dwóch kabli koncentrycznych. Terminal może pracować w różnych pasmach częstotliwości przeznaczonych do organizacji łączności satelitarnej i nadawania. Żądanie i odbiór danych odpowiedzi są organizowane przez centralną stację naziemną i satelitę znajdującego się na orbicie geostacjonarnej.
Stacja ma dostęp do sieci i zapewnia centralęinformacja, kontrola i zarządzanie pracą wszystkich terminali abonenckich znajdujących się w obszarze usług. Oprócz przetwarzania danych terminale mogą odbierać programy telewizyjne, sygnały dźwiękowe oraz nawiązywać łączność telefoniczną i faksową.
Wszystkie terminale są wyposażone w standardową siećinterfejsy do pracy w sieciach lokalnych. Głównymi odbiorcami usług świadczonych przez tę technologię są banki, agencje rządowe, firmy przemysłowe i operatorzy telekomunikacyjni.
Przeszkodą w masowym przyjęciu tegotechnologia w krajach WNP to problem wydawania zezwoleń na prawo do pracy w sieci satelitarnej, wysoka opłata abonamentowa za świadczone usługi, droga antena do Internetu, której cena waha się od 2000 (najprostsza wersja) do 10 000 lub więcej rubli. Ale główną barierą pozostaje wysoki koszt terminali abonenckich dla użytkowników prywatnych (około 2-2,5 tys. jednostek konwencjonalnych). Dlatego nasza technologia satelitarnej wymiany informacji z wykorzystaniem terminali abonenckich znalazła zastosowanie wśród użytkowników korporacyjnych.
