Turbo Pascal to nieskomplikowany język programowaniaale studiowanie go jest pracochłonne, jeśli traktuje się to poważnie. Początkujący użytkownik rozumie podstawy kodu od najprostszych. Na przykład najpierw dowiaduje się, co robi operator przypisania, do czego służy, jak wyświetlić ciąg lub zmienne. Dopiero wtedy programista przejdzie do procedur i funkcji, pracując z typami danych znakowych i łańcuchowych, plikami i grafiką. Więc co to jest operator przypisania? Jaka jest jego rola w pisaniu kodu?
Przed przystąpieniem do studiowania materiału teoretycznego, który w rzeczywistości zawiera pytanie, kim jest operator przydziału, należy rozejrzeć się po obszarze roboczym Turbo Pascal.
Menu aplikacji składa się z następujących sekcji:
Teraz aplikacja Pascal ABC zyskuje na popularności. Z punktu widzenia niektórych użytkowników środowisko to jest znacznie wygodniejsze w obsłudze.
W każdym języku programowania struktura kodu jest inna, ale istnieją wspólne punkty. Tak więc w Pascalu konstrukcja całego problemu będzie wyglądać następująco:
Elementarz programu; // Nagłówek programu
Używa crt; // Lista użytych modułów
Etykieta metka1; // Opis etykiet
Liczba stała = 10; // Zadeklaruj stałą
Wpisz newtype = zestaw ciągów; // Opis typów zmiennych
Var a: liczba całkowita; b: prawdziwe; c: nowytyp; d: boolean; e: char; // Zadeklaruj zmienne
----------------------------------- // Opis procedur i funkcji
Zaczynać
{program body} // Sekcja instrukcji
Koniec.
Operator przypisania zajmuje honorowe miejsce w treści programu.
Nie tylko operator przypisania w Pascalu wywołuje pytania użytkowników. Typy danych są również często zakleszczone.
Wszystkie dane w środowisku Turbo Pascal dzielą się na dwie kategorie: zmienne i stałe. Mogą należeć do jednego z następujących typów:
Można również zarezerwować stałe.
Zmienne są opisane w kodzie programu w następujący sposób: var <nazwa zmiennej>: typ danych. Stała jest deklarowana w następujący sposób: const <nazwa stałej> = wartość.
Nie musisz umieszczać nawiasów <> w kodzie programu.
Operator to konstrukcja, która pokazuje, jakie działania powinien wykonać program. Pisząc kod, w szczególności w języku Turbo Pascal, występuje wielu operatorów:
Operatorzy programów lub konstrukcji, które sączęści składowe kodu programu są zawsze wykonywane w kolejności, w jakiej zostały napisane, tj. od góry do dołu, od lewej do prawej. Wyjątek jest warunkowy. Operator przypisania, podobnie jak wiele innych, wymaga obecności znaku „;” na końcu wiersza, tj. średniki. Tym samym ten symbol oddziela konstrukcje od siebie i zwiększa przejrzystość programu. Ale jest jedno „ALE”: surowo zabrania się umieszczania średnika przed słowem „inny”.
Operatory wejściowe to read (zmienne) i readln (zmienne). Przykład: przeczytaj (a); readln (a, b); readln (d).
Operatory wyjściowe to write (zmienne) i writeln (zmienne). Przykład: write (a, g); writeln („wprowadź dane”); napisz („pole powierzchni S =”, S); napisz (f: 6: 3).
Do opóźnienia ekranu w Turbo Pascaluinstrukcja readln na końcu kodu przed ostatnim końcem. To w tym programie brak takiej linii nie wyświetli zawartości rozwiązania. W PascalABC nie jest konieczne wpisywanie readln na końcu kodu.
Aby wyczyścić ekran, użyj operatora clrscr, który wywołuje wbudowany moduł crt. Każdy program ma swoje własne niuanse.
Przejdźmy teraz bezpośrednio do naszego tematu.Operator przypisania w Pascalu to proces wprowadzania wartości zmiennych do komórek pamięci. Ogólnie wygląda jak ciągła pisownia dwukropka ze znakiem „równości”, tj. „: =”. To właśnie te symbole są odpowiedzialne za operację przypisania.
Do czego służy operator przypisania?Mechanizm jego działania jest następujący: w trakcie programu obliczane jest wyrażenie, którego wynik należy zapisać do pamięci. Adres komórki, w której zostaną wprowadzone dane, jest określony przez zmienną po lewej stronie znaku „: =”.
Można to schematycznie wskazać w następujący sposób:
Oto kilka wyrażeń jako przykładów:
Należy zauważyć, że dwa wyrażenia „b: = n” i „n: = b” wykonują różne czynności.
Cechą operatora przypisania jestże dane po przeciwnych stronach znaku „: =” (czyli „przypisać”) muszą być tego samego typu. Innymi słowy: ich zgodność przypisania musi wynosić 100%. Na przykład wyrażenie całkowite może być przypisane do zmiennej rzeczywistej, ponieważ podzbiór zmiennych całkowitych znajduje się w domenie ułamkowej. Te. notacja „zmienna rzeczywista: = wyrażenie całkowite” jest poprawna.
Aby zrozumieć, który operator przypisania mauprzejmy, konieczne jest rozwiązanie kilku problemów. Tylko praktyka pozwoli uniknąć poważnych i niewybaczalnych błędów w pisaniu kodu programu, a także zaoszczędzi czas.
Ćwiczenie 1
Podano okrąg. Warunkiem jest wprowadzenie obwodu L przez użytkownika z klawiatury. Konieczne jest obliczenie obszaru koła S ograniczonego tym okręgiem.
Algorytm działań:
Zadanie 2
Dany jest ścięty stożek. Użytkownik ustawia wartości promieni bazowych Rb, Rm i wysokości h. Oblicz objętość i powierzchnię figury, korzystając ze wzorów i określonych wartości.
Algorytm działań:
