W artykule opisano, czym jest dystrybucja, czym są, jak można je nazwać, a co nie, i skąd pochodzi ta koncepcja.
Pojęcie „dystrybucji” wkroczyło w nasze życiestosunkowo niedawno, w okresie wzrostu popularności bezpłatnych systemów operacyjnych z rodziny Linux. W tym czasie dystrybucje systemu były głównie dystrybuowane na płytach CD, ponieważ prędkość dostępu do Internetu nie pozwalała na pobieranie obrazów ISO z Internetu. Z biegiem czasu nazwa ta rozprzestrzeniła się również na inne produkty. Teraz prawie wszędzie można usłyszeć słowo „dystrybucja”. Co to jest? To właśnie postaramy się zrozumieć w tym materiale.
Ta koncepcja przyszła do nas ze środowiska użytkownika itwórcy bezpłatnych systemów operacyjnych. Nazwali pakiet dystrybucyjny skompilowanym obrazem zawierającym jądro, główne programy, powłokę środowiska roboczego i ogólnie wszystko, co było potrzebne do zainstalowania działającego systemu. Teraz pojęcie to jest używane w odniesieniu do dowolnego oprogramowania zapisanego na dysku lub w innym miejscu.
Ogólnie termin ten zakłada obecnośćminimalny zestaw programów zapewniający działanie systemu operacyjnego na początkowych etapach. Ta definicja pojęcia nie jest odpowiednia dla takich określeń jak „dystrybucja gier”. Co to za dystrybucja, jeśli nie ma systemu operacyjnego jako takiego? W tym przypadku jest to po prostu gra komputerowa na nośniku fizycznym lub skompilowana w celu pobrania przez Internet i zainstalowania bez dysku. Jest to szczególnie prawdziwe w obecnych czasach, gdy metoda ta staje się coraz bardziej popularna. Doszło do tego, że czasami przy składaniu nowego komputera po prostu nie ma w nim dysku.
Wraz z rozwojem Internetu stały się dystrybucjenazwać obrazy ISO. Można je pobrać z oficjalnej strony internetowej i nagrać na płytę lub pamięć USB. Za pomocą tego nośnika startowego można zainstalować system operacyjny na dowolnym komputerze.
Odkąd ta koncepcja przyszła do nas ze świata wolnegoOS, a następnie spójrzmy najpierw na dystrybucje Linuksa. Jest ich mnóstwo. Wszystkie mają swoje własne, specyficzne „chipy”. Ale są też podobne w jednym. Wszystkie dystrybucje Linuksa mają pełny zestaw sterowników i aplikacji wymaganych do działania. Co więcej, za żadną z nich nie musisz płacić. To właśnie oznacza prawdziwa dystrybucja. Co to za oprogramowanie? Są to głównie Ubuntu, Linux Mint i Debian. Wszystkie są oparte na Debianie, więc są ze sobą w pełni kompatybilne.
Dystrybucje takich systemów „podobnych do Linuksa” jakAltLinux, ArchLinux, CentOS i Fedora nie mogą pochwalić się taką kompatybilnością ze sprzętem komputerowym. Będziesz musiał pobrać dla nich dodatkowe sterowniki. Ale mają też podstawowy zestaw niezbędnych aplikacji.
Ściśle mówiąc, dyski instalacyjne systemu operacyjnegoSystemy Windows trudno nazwać dystrybucjami. W końcu ta koncepcja zakłada obecność sterowników „po wyjęciu z pudełka” i zestawu aplikacji zapewniających pełną wydajność systemu.
Jednak wraz z wydaniem pierwszej dziesiątki sytuacja jest niecozmienił się. Teraz dystrybucja Windows zawiera szereg sterowników niezbędnych do normalnego działania systemu. Ale nadal musisz pobierać programy na kartę graficzną. Aplikacje są złe. Nie mogą zapewnić normalnego działania systemu. Chociaż Windows 10 przejął wiele od Linuksa (terminal, alternatywne pulpity), nadal jest daleki od dumnej nazwy „dystrybucja”.
Główną zaletą systemu Windows jest kompatybilność.ze wszystkimi komputerami i urządzeniami. W razie potrzeby można go zainstalować na komputerach firmy Apple. Ale jakoś nie chcę zepsuć idealnych komputerów typu „apple” podróbkami Microsoftu.
Ponieważ macOS jest systemem „podobnym do unixa”,można było tego nie brać pod uwagę, ale bez niego przegląd byłby niekompletny. Jak wszystkie systemy operacyjne, „Makos” ma swoją własną dystrybucję. Co to jest w tym przypadku?
Należy zauważyć, że macOS jest tylko produkowanydla produktów Apple. A ich wsparcie w systemie operacyjnym jest realizowane w najlepszy sposób. Sterowniki dla wszystkich urządzeń są instalowane bez problemów, a aplikacji jest tak wiele, że całkiem możliwe jest nie dodawanie aplikacji innych firm. Jak zawsze Apple jest na szczycie. Obraz systemu z Yabloko zdecydowanie można nazwać zestawem dystrybucyjnym.
Jeśli używasz wyspecjalizowanychprogramy, to dystrybucja macOS może działać na zwykłych komputerach. To prawda, że bardzo pożądane jest posiadanie procesora firmy Intel z linii Core. To właśnie z tymi procesorami najlepszą wydajność MacOS obserwuje się na komputerach „innych firm”.
Porozmawiajmy teraz o tym, co jest w jakikolwiek sposób niemożliwenazwać to zestawem dystrybucyjnym - o płytach z oprogramowaniem. Wielu jest przyzwyczajonych do dzwonienia do mediów za pomocą tego lub innego programu (na przykład zestawu dystrybucyjnego 1C) w ten sposób. To jest zasadniczo błędne. Głównie dlatego, że na dysku nie ma żadnego systemu operacyjnego.
Bardzo często pakiet dystrybucyjny nazywany jest zbiorem programów dla określonego systemu. Jest w tym sporo prawdy. Całkiem możliwe jest nazwanie takiej kolekcji programów i aplikacji zestawem dystrybucyjnym.
Niektóre programy mają własne dodatkowe dystrybucje. Na przykład bazy danych lub zestawy próbek.
Tak właśnie załączyliśmy krótki „program edukacyjny”temat „dystrybucja”. Co to jest - w końcu to odkryliśmy. Teraz wiesz, jakie są ich typy i co można nazwać zestawem dystrybucyjnym. Oczywiście w naszych czasach ramy tej koncepcji są nieco rozmyte i teraz wszystko nazywa się tym słowem. Ale dzięki naszemu artykułowi wiesz teraz, co można słusznie zdefiniować jako dystrybucję.
