W systemie Windows 10 jeden z najnowocześniejszychsystemy operacyjne, domyślnie system bezpieczeństwa działa w taki sposób, że blokuje instalację podejrzanych programów, w tym sterowników, które nie są podpisane cyfrowo. Z jednej strony wydaje się to dobre, ponieważ taki podpis jest gwarancją bezpieczeństwa pliku instalacyjnego i zainstalowanego oprogramowania. Z drugiej strony to prawdziwy problem dla posiadaczy przestarzałego, ale wydajnego sprzętu, którego sterowniki zostały wypuszczone dawno temu i nie mają takiej sygnatury. Niestety system tego nie rozumie i zaczyna, jak mówią, wkładać szprychę w koła (chociaż sami kierowcy są oficjalni).
Tutaj musisz włączyć tryb Windows 10instalowanie niepodpisanych sterowników. W tym celu możesz użyć co najmniej trzech prostych metod, które są oferowane do rozważenia. Każdy z nich jest na swój sposób dobry i nie powinien powodować żadnych szczególnych trudności w stosowaniu dla żadnego użytkownika.
Więc pierwszy i najłatwiejszy sposób toaby uzyskać dostęp do menu Start ze specjalnymi opcjami rozruchu. Możesz go aktywować poprzez proces ponownego uruchamiania systemu z jednoczesnym naciśnięciem klawisza Shift lub skorzystaj z menu opcji i sekcji aktualizacji i bezpieczeństwa, w której zaznaczony jest element przywracania, a przycisk natychmiastowego ponownego uruchomienia jest naciśnięty po prawej stronie w oknie.
W obu przypadkach będziesz musiał dokonać przejśćpoprzez menu wyboru działań, diagnostyki i dodatkowych ustawień, aż użytkownik przejdzie do pożądanego menu opcji rozruchu. Ale musisz być cierpliwy.
Na koniec instalowanie niepodpisanych sterowników wWindows 10 można rozwiązać, aktywując siódmy element, naciskając klawisz F7 (wiersz wyraźnie mówi o wyłączeniu sprawdzania podpisów). Następnie pozostaje tylko uruchomienie w trybie normalnym i zainstalowanie dowolnego sterownika, który nie ma podpisu.
Równie skuteczne narzędzie można nazwać użyciem zmiany uprawnień w Edytorze zasad grupy. Można go wywołać za pomocą zwykłego polecenia konsoli „Uruchom” gpedit.msc.
Tutaj przez sekcje szablonów administracyjnych inależy przejść do menu instalacji sterownika, a po prawej stronie skorzystać z opcji podpisu cyfrowego sterownika urządzenia. W systemie Windows 10 instalację niepodpisanych sterowników (na przykład NVIDIA) można aktywować, wprowadzając edycję określonego parametru, w oknie ustawień, w którym podświetlona jest linia wyłączenia (co oznacza dezaktywację wymogu stałego skanowania). Następnie, podobnie jak we wszystkich innych przypadkach stosowania takich ustawień, konieczne jest ponowne uruchomienie systemu, po czym dowolny sterownik (jeśli oczywiście jest zgodny z systemem) można bez problemu zainstalować.
Wreszcie, instalację niepodpisanych sterowników w systemie Windows 10 można aktywować za pomocą wiersza poleceń (cmd), który należy uruchomić z uprawnieniami administratora systemu.
W samej konsoli musisz napisać dwie linie,pokazano na powyższym obrazku. Następnie system uruchamia się ponownie. Jeżeli zachodzi potrzeba powrotu do normalnego trybu z aktywowanym sprawdzaniem, dla drugiego rozkazu zamiast wartości „ON” ustawiane jest „OFF” z obowiązkowym restartem na koniec wykonywania.
Jak widać, instalowanie niepodpisanych sterowników wWindows 10, a raczej dezaktywacja sprawdzania podpisów cyfrowych nie jest taka trudna. W zasadzie wszystkie przedstawione metody są sobie absolutnie równoważne. Możesz oczywiście zalecić więcej działań w rejestrze systemowym, ale jest to całkowicie niepotrzebne, ponieważ wszystkie są zduplikowane w zasadach grupy. Ponadto rejestr ma wyższy priorytet dla ustawionych parametrów.
Jeśli zmienisz wartości kluczy w nim, wzasady nie będą w stanie przywrócić ustawień. A sam proces znajdowania potrzebnych zapisów wygląda nieco bardziej skomplikowany w porównaniu z procedurami wykonywanymi w polisach grupowych. Dlatego właśnie z tych powodów nie uwzględniono tej metody. Cóż, a wybór opcji zależy od samego użytkownika. Chociaż żaden z nich nie jest szczególnie trudny.
