Kiedy trzeba bezpiecznie zapiąć razemróżne stałe połączenia, do tego najczęściej wybiera się lutowanie. Proces ten jest szeroko rozpowszechniony w wielu dziedzinach przemysłu. Domowi rzemieślnicy również muszą lutować.
Ta operacja pomaga nie tylko wtedy, gdytelewizor lub komputer nie działa, a do odzyskania konieczna jest wymiana spalonego mikroukładu lub chipa. Za pomocą tego procesu przywracane są urządzenia chłodnicze i systemy przemysłowe. Lutowanie pomaga, jeśli chcesz uzyskać szczelne połączenie. Ponadto niektórych materiałów po prostu nie da się połączyć w inny sposób.
Stopy lutownicze i rodzaje topników są dobierane ww zależności od materiałów, z którymi musisz pracować. Na przykład w przypadku produktów aluminiowych wymagany jest inny topnik niż ten, który jest odpowiedni dla miedzi lub srebra. Poniżej rozważymy główne cechy każdego z nich i wybierzemy najbardziej optymalną opcję do pracy.
Jako to stosuje się różne stopy.metale. Istnieją również preparaty z czystego metalu. Aby jeden lub drugi lut mógł tworzyć wysokiej jakości połączenia, materiały te muszą różnić się pewnymi właściwościami.
Przede wszystkim każdy rodzaj lutu musi miećdoskonała zwilżalność. Bez tej cechy części, które mają być lutowane, po prostu nie mogą niezawodnie się ze sobą stykać. Co to jest zwilżalność? Jest to tak ciekawe zjawisko, gdy siła wiązań między cząsteczkami ciała stałego i cieczy jest większa niż cząsteczek cieczy. Jeśli istnieje zwilżalność, ciecz rozprzestrzeni się po powierzchni i wejdzie do wszystkich ubytków. Jeśli więc lut lutowniczy nie zwilża np. miedzi, to nie można go stosować z tym metalem. Ołów nie jest używany w czystej postaci do lutowania. Jego właściwości zwilżania są bardzo niskie i nie można oczekiwać wysokiej jakości spoiwa.
Bez względu na rodzaj lutu, temperatura, w której zaczyna się on topić, musi być koniecznie niższa niż temperatura topnienia lutowanych materiałów. Musi być również wyższa niż temperatura robocza części.
Mówiąc o temperaturze topnienia, mają na myśli dwazwrotnica. Jest to wartość, przy której niskotopliwe składniki zaczną się topić i minimalna, przy której stop zmieni się w ciecz. Różnica między tymi dwiema temperaturami nazywana jest zakresem krystalizacji. Jeśli punkt lutowania mieści się w tej różnicy, to nawet niewielkie naprężenia mechaniczne na części mogą całkowicie zniszczyć strukturę lutu. W takim połączeniu zostanie zauważona wysoka kruchość i odporność. Pamiętaj o najważniejszym: nie powinieneś w żaden sposób wpływać na połączenie, dopóki lut do lutowania nie zostanie całkowicie skrystalizowany.
Bez względu na rodzaj i rodzaj stopu, cokolwieknie był używany jako materiał, nie powinien zawierać metali ciężkich ani żadnych innych substancji toksycznych powyżej ustalonej normy. Skład lutowia jest jak najbardziej zbliżony do materiału części. W przeciwnym razie nie będziesz w stanie uzyskać niezawodnego połączenia. Będzie obserwowana nadmierna kruchość.
Dowolny lut, niezależnie od rodzaju icelu, musi być termostabilny. Również lut do lutowania musi mieć stabilność elektryczną. Należy wziąć pod uwagę współczynniki rozszerzalności cieplnej i przewodności cieplnej. Nie powinny odbiegać istotnie od tych wartości, które dotyczą produktów lutowanych.
Wszystkie istniejące stopy do tej operacjidzielą się na miękkie, czyli niskotopliwe, gdzie temperatura topnienia dochodzi do 450 stopni Celsjusza, oraz twarde. Tutaj znacznie przekracza powyższą wartość.
Jeden z najpopularniejszych i najbardziej rozpowszechnionychRozważane są stopy cynowo-ołowiowe o różnej zawartości składników. Do kompozycji lutowniczej można dodać różne dodatkowe składniki, aby nadać materiałowi pożądane właściwości. Na przykład do obniżenia temperatury topnienia stosuje się bizmut i kadm. Dodatek antymonu zwiększa wytrzymałość szwu lutowniczego.
Stopy ołowiu i cyny charakteryzują się niskimtemperatura topnienia i niska wytrzymałość. Nie należy ich używać do części wymagających intensywnego użytkowania. Również te luty nie są zalecane, jeśli temperatury pracy części przekraczają 100 ° C. Jeśli musisz lutować obciążone części lutami miękkimi, powinieneś spróbować zwiększyć powierzchnię styku obu produktów.
Wśród najpopularniejszych miękkich materiałów sąwybierz POS-18, POS-30, POS-40, POS-61, POS-90. Liczby są tu podane nie bez powodu. Jest to procent cyny w stopie. W przemyśle jest coraz częściej wykorzystywany do produkcji elektroniki, przyrządów. W życiu codziennym mogą łączyć różne części: obwody telewizorów, kuchenek mikrofalowych, czajników elektrycznych i innych drobnych urządzeń.
POS-90 jest przeznaczony do pracy z częściamiktóre następnie będą przetwarzane w technologii galwanicznej. POS-61 może służyć do naprawy sprzętu o wysokiej precyzji. Ponadto stop jest idealny do łączenia części o wysokiej odpowiedzialności z szerokiej gamy materiałów. POS-61 sprawdził się jako lut do lutowania miedzi i mosiądzu. Lut nadaje się do uzyskania mocnych połączeń o wysokim stopniu przewodności elektrycznej.
POS-40 są szeroko stosowane do operacji znieodpowiedzialne i niedokładne szczegóły. W takim przypadku obszar roboczy można ogrzać do wysokich temperatur. POS-30 nadaje się do lutowania miedzi lub mosiądzu, stopów stali i żelaza.
Wśród stopów ogniotrwałych wyróżnia się i szeroko stosowane są tylko dwie grupy. Są to głównie stopy miedzi lub srebra.
Pierwsza grupa obejmuje luty wykonane z miedzi icynk. Doskonale nadają się do połączeń, które będą poddawane jedynie obciążeniom statycznym. Kruchość tych stopów nie pozwala na ich stosowanie w zespołach, które będą narażone na wstrząsy lub wibracje.
Do lutów miedzianych lub związków na bazie cynkuobejmują PMT-36 i PMT-54. Pierwszy to idealny lut do połączeń mosiężnych i wszelkich innych połączeń miedzianych. Drugi nadaje się do obróbki części miedzianych, brązu lub stali.
Jeśli chcesz połączyć dwaczęści stalowe, wtedy można użyć czystej miedzi, mosiądzu gatunków L-62, L-62, L-68. Te luty na bazie mosiądzu pozwalają na mocniejsze i bardziej elastyczne połączenia. Stopy miedzi nie mają tych cech.
Stopy srebra uważane są za najwyższej jakości.Kompozycja może również zawierać cynk i miedź. PSr-70 - lut do lutowania miedzi, do obróbki elementów mosiężnych lub srebrnych. Ten element jest odpowiedni, jeśli punkt połączenia musi przewodzić prąd. PSr-65 znajduje zastosowanie w produkcji biżuterii, armatury, fajek wodnych. PSr-45 jest niezbędny do połączenia tych części, które pracują pod wpływem wibracji i obciążeń udarowych.
Są też inne, mniej popularne luty.Są często używane do metali rzadkich lub do pracy w specjalnych warunkach. Na przykład preparaty na bazie niklu są przeznaczone do produktów, które działają w podwyższonych temperaturach. Są również lutowane stopami nierdzewnymi. Luty na bazie złota są używane do pracy z lampami próżniowymi. Istnieją również odpowiednie luty do magnezu.
Materiały i związki lutownicze dostarczane są ww szerokiej gamie form. Może to być drut, cienka folia, tabletki, proszek. Ponadto lut dostępny jest w postaci pasty lub granulatu. Sposób, w jaki lut zostanie dostarczony do obszaru roboczego, zależy od kształtu.
Stosowane jest lutowanie części aluminiowychw przemyśle i życiu codziennym. Na przykład nowoczesne ramy rowerowe wykonane są ze stopów aluminium – często pękają podczas ekstremalnej jazdy. Powstaje pytanie: jaki rodzaj lutu wybrać?
Uważa się, że lutowanie aluminium jest bardzo trudneproces. Ale w rzeczywistości dzieje się tak, jeśli w procesie stosuje się materiały ze stali nierdzewnej lub mosiądzu, stali, miedzi. Powodem tego jest film tlenkowy. To ona nie zapewnia wymaganego poziomu zwilżalności, a metal podstawowy nie rozpuszcza się.
Aby praca została wykonana na odpowiednim poziomie,lut do lutowania aluminium musi zawierać krzem, aluminium, a także miedź, cynk i srebro. Dziś w sprzedaży można znaleźć kompozycje, w których wszystkie te składniki są w różnych proporcjach.
Wybierając niezawodny lut, należy wziąć pod uwagę następujące kwestie. Połączenie wykonane lutem zawierającym dużo cynku będzie miało maksymalną odporność na korozję i wysoką wytrzymałość.
Również w przypadku aluminium można nakładać związki nana bazie cyny i ołowiu. Ale ważne jest, aby odpowiednio przygotować powierzchnię roboczą, wyczyścić ją szczotką ze stali nierdzewnej i użyć aktywnych topników. Ale eksperci nie zalecają używania takiego elementu.
Dowolny wysokotemperaturowy lut aluminiowy. Najbardziej optymalnymi, które pozwalają uzyskać niezawodne połączenie, są aluminium-krzem i aluminium-miedź-krzem.
Jak wspomniano powyżej, możesz z nim pracowaćwiększość preparatów. Można stosować zarówno luty topliwe niskotemperaturowe, jak i stopy do lutowania twardego. Stosują też kompozycje na bazie cyny z ołowiem, cyny, srebra, miedzi ze srebrem i cynku.
Jeśli płyta główna wymaga naprawykomputer lub napraw telewizor w kraju, zrobią to wszelkie topliwe elementy. Jeśli konieczne jest przylutowanie złączy na rurach lub naprawa instalacji wodociągowej lub lodówki, wystarczy solidny lut do lutowania miedzi. W ten sposób możesz uzyskać wysokiej jakości wynik.
Jeśli potrzebujesz połączyć części ze stali nierdzewnej,wtedy profesjonaliści zalecają stosowanie prętów cynowych i ołowianych. Dobrze nadają się również materiały z kadmem. Można stosować niskotopliwe stopy na bazie cynku. Nie należy ich jednak stosować w połączeniu ze stalami węglowymi lub niskostopowymi. Najlepszym lutem do lutowania stali nierdzewnej jest czysta cyna. Ponadto dozwolona jest tylko cyna, jeśli punkt lutowania będzie miał kontakt z żywnością.
Jeśli prace będą prowadzone w suchym lubw atmosferze pieca, wówczas należy zastosować srebro z dodatkiem manganu, lutów chromowo-niklowych lub czystą miedź (lub jeszcze lepiej mosiądz). Gdy konieczne jest lutowanie w warunkach korozyjnych, stosuje się tinole srebrowe z niewielką zawartością niklu.
Połączenie dwóch takich części nie jest trudne.Niedrogi i skuteczny lut do lutowania stali - POS-41. Jest też POS-60 i inne, można użyć nawet czystej cyny. Ale związki cynku są słabo dopasowane. Zwłaszcza jeśli chodzi o materiały węglowe lub niskostopowe.
Podczas operacji topnik odgrywa nie mniejszą rolę niż lut. Jest rozpuszczalnikiem chemicznym i wymiataczem tlenków. Chroni również metale przed utlenianiem i zwiększa zwilżanie.
Do pracy z elementami na bazie ołowiu i cynyjako topnik można użyć kwasu solnego, chlorku cynku. Odpowiedni jest również boraks, chlorek amonu. To są aktywne strumienie. Do nieaktywnych należą kalafonia, wazelina, oliwa z oliwek i wiele innych substancji.
Na przykład roztwory kwasu solnego mogąużywać z miękkimi lutami. Chlorek cynku stosuje się do mosiądzu, miedzi, stali. Amon śpi doskonale rozpuszcza i rozpuszcza substancje tłuszczowe. W przypadku aluminium stosuje się kompozycję oleju tungowego, kalcynacji i kalcynowanego chlorku cynku. Można również stosować stężony kwas fosforowy.
Dowiedzieliśmy się więc, jaki rodzaj lutów istnieje i który z nich lepiej jest stosować w różnych przypadkach.
