Budząc się w Nowy Rok lub Boże Narodzenie, dzieci z całego świata po raz pierwszy pędzą do ozdobionej choinki lub świątecznych skarpet, zawieszonych przy kominku, aby znaleźć tam prezenty z radosnym piskiem ...
Jak wygląda Święty Mikołaj, w jakim kraju mieszka, czy ma rodzinę? Te pytania dotyczą nie tylko dzieci, ale także dorosłych, którzy całym sercem chcą nadal wierzyć w piękną noworoczną bajkę.
Interesujące jest wiedzieć, że prototyp obecnego Świętego MikołajaKlaus był prawdziwą postacią historyczną. Święty Mikołaj, nazywany Mirlikijsky, był w rzeczywistości chrześcijańskim biskupem z miasta Mira w Licji (współczesna Turcja). Żył w IV wieku i zasłynął miłosierdziem i dobrymi uczynkami.
Jest o nim wiele legend.Dowiedziawszy się, że jeden z mieszkańców miasta jest tak zubożały, że zamierza sprzedać swoje trzy córki burdelowi, Święty Mikołaj potajemnie w nocy wrzucił trzy złote torby do okna domu tego mężczyzny. Według innego przekonania w cudowny sposób ożywił troje dzieci zabitych i uwięzionych w beczce. Dlatego jest uważany za obrońcę dzieci, patrona zagubionych i niewinnych, a także chroni podróżników i żeglarzy podczas wędrówek.
W Rosji ten święty jest również bardzo czczony. Nazywa się Przyjemnym lub Cudownym Robotnikiem.
Studiując relikwie św. Mikołaja za pozwoleniemWatykan, brytyjscy naukowcy wykorzystujący technologię komputerową odtworzyli wygląd tego świętego. Dzięki nim stało się niezawodnie znane, jak wygląda „Święty Mikołaj”, który faktycznie istniał.
Święty Mikołaj nie był wysoki - 168centymetry, miał oliwkową skórę, krótką szarą brodę, ciemnobrązowe oczy i złamany nos. Nie ma wielu podobieństw do współczesnego bohatera bajki, który przynosi prezenty świąteczne ...
Święty Mikołaj stał się jak dotąd postacią świątecznąnie od razu. Początkowo w Europie prezenty były przekazywane dzieciom 6 grudnia, w dzień Świętego Mikołaja. Jednak w okresie reformacji tradycja uległa zmianie. Dzieciątko Chrystus uznano za postać obdarowującą dzieci, a święto, kiedy to się stało, zostało przełożone na wigilię katolickich świąt Bożego Narodzenia.
Po zwycięstwie kontrreformacji znowu prezenty dla dziecizaczął przynosić Świętego Mikołaja, ale jeszcze w Boże Narodzenie, pod koniec grudnia. Chociaż na przykład w Holandii ten święty (tutaj nazywa się Sinterklaas), czasami cieszy dzieci niespodziankami na oba święta.
Angielscy purytanie, pierwsi do opanowaniakontynent północnoamerykański wcale nie obchodził świąt Bożego Narodzenia. Historia Świętego Mikołaja na tych ziemiach sięga połowy XVII wieku, kiedy holenderscy koloniści założyli osadę Nowy Amsterdam (późniejszy Nowy Jork).
Na początku XIX wieku amerykański pisarzWashington Irving napisał Historię Nowego Jorku, w której wspomniał o zwyczaju świętowania Mikołaja w Nowym Amsterdamie. Aby rozwinąć ten temat, 14 lat później książka „The Night Before Christmas, or The Visit of St. Nicholas” została wydana z pióra Clementa Moore'a. W nim po raz pierwszy opisał, jak wygląda Święty Mikołaj, jak podróżuje po niebie w zespole reniferów i co dzieje się, gdy odwiedza Wigilię z prezentami.
Wiersz ten znacząco wpłynął na ideę Świętego Mikołaja w całym świecie anglojęzycznym. A dziś jest jedną z najbardziej lubianych w Ameryce opowieści bożonarodzeniowych.
Od tego czasu obraz postaci, która daje dzieciom prezenty, w końcu przestał być kojarzony ze świętym.
W pracy Clementa Moore'a pojawia się Święty Mikołajwizerunek wesołego elfa z grubym brzuchem, palącego fajkę i uwielbiającego jeść. Rysownik Thomas Nast jako pierwszy spełnił pragnienie dorosłych i dzieci, aby dowiedzieć się, jak wygląda ten wspaniały bohater. Przez dwadzieścia cztery lata przedstawiał Świętego Mikołaja na świątecznej okładce tygodnika Harpers Weekly, który był bardzo popularny. Jednak Święty Mikołaj w wykonaniu Nast był czarno-biały, chociaż futro, szeroki pas, nakrycie głowy i błyszczące buty były prawie takie same jak kiedyś.
Pod koniec XIX wieku wydawca Louis Prang pomalował futro baśniowego dziadka na czerwono, który jako pierwszy w Ameryce wydał kolorowe kartki litograficzne na Boże Narodzenie.
W 1930 r. Amerykańska firma Coca-Cola,chcąc, aby ich napoje były równie popularne zarówno zimą, jak i latem, uwzględniła Świętego Mikołaja w swojej kampanii reklamowej. Praca została powierzona chicagowskiemu artystowi Haddonowi Sandblomowi. Przez trzydzieści lat tworzył wizerunki „bożonarodzeniowego dziadka”, który przynosi prezenty dzieciom. Prototyp Świętego Mikołaja, znany dziś na całym świecie, był przyjacielem i sąsiadem artysty Lou Prentisa.
Obrazy, na których Święty Mikołaj już nie patrzyłelf i miły uśmiechnięty gigant, ludzie lubili. Rudolf także został dobrze przyjęty - artysta wynalazł nowego, dziewiątego jelenia w uprzęży Świętego Mikołaja.
Często słyszysz pytanie, które prześladuje wielu: „Czy istnieje rodzina Świętego Mikołaja, czy też„ świąteczny dziadek ”żyje samotnie?”
Odpowiedź jest zasłonięta tajemnicą.Zgodnie z klasyczną katolicką tradycją „historyczny” Święty Mikołaj, czyli św. Mikołaj, był duchownym, to znaczy z całą pewnością nie miał rodziny. Ale jeśli chodzi o obecną postać z bajki, wcale nie wyklucza to możliwości szczęśliwego małżeństwa.
Według niektórych doniesień, po raz pierwszy pojawiła się informacja o p.Klaus pojawił się na łamach amerykańskiego magazynu „Harper” w 1881 roku. Według innej wersji, osiem lat później ta dama została wymyślona przez pisarkę Katherine Lee Bates, która zadedykowała jej zabawną piosenkę.
Tak czy inaczej, ale według najczęstszychwersja, żona Świętego Mikołaja jest zwykłą ludzką kobietą. Jej „bajeczny wiek” to około sześćdziesiąt lat. Prawdziwe imię Pani Mikołajowej jest nieznane nikomu - jedne źródła nazywają ją Goody, inne - Wilhelmina, jeszcze inne - Jessica ... Jest pulchna, wesoła i bardzo towarzyska, prawie cały czas nosi czerwoną sukienkę, bo kocha tego koloru, nosi okulary i skręca siwe włosy w kok z tyłu głowy. Często piecze pyszne bułeczki i uwielbia obserwować, jak elfy - wierni pomocnicy Świętego Mikołaja - robią zabawki na prezenty dla dzieci. Podobno pewnego razu, gdy przed świętami Bożego Narodzenia Święty Mikołaj ciężko zachorował, Pani Mikołajowa założyła jego futro, założyła sztuczną brodę i sama wyszła z prezentami dla dzieciaków.
Zimna „kraina Świętego Mikołaja” - Laponia,królestwo wiecznego śniegu i lodu jest właściwie północną prowincją Finlandii. Jednak rezydencja „świątecznego dziadka” faktycznie tam istnieje! Znajduje się w stolicy prowincji - Rovaniemi.
Uprzejmy, siwobrody dżentelmen w czerwieni się zgadzatutaj goście są przez cały rok. Z głównego urzędu pocztowego Świętego Mikołaja możesz wysłać pocztówkę do dowolnego zakątka świata. A marzenia dorosłych i dzieci o wakacjach ożywają w bajecznym Parku Świętego Mikołaja i wiosce bożonarodzeniowej.
Wizerunek Świętego Mikołaja tak popularny wProgramy telewizyjne i reklamy, nie opuszczają naszych ekranów i witryn sklepowych w dniach od grudnia do stycznia. Często dzieci po prostu utożsamiają Świętego Mikołaja z pierwotnie słowiańskim dziadkiem Frostem. Jednak poza tym, że obie te baśniowe postacie w czasie ferii zimowych przynoszą dzieciom prezenty, nie mają ze sobą tyle wspólnego, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka.
Jaka jest więc różnica między Świętym Mikołajem a Świętym Mikołajem?Przede wszystkim fakt, że ten ostatni nie ma nic wspólnego ze świętym Mikołajem. Historia naszego Ojca Mrozu jest zakorzeniona w folklorze wschodnich Słowian. Tam jest przedstawiony w postaci bajecznego bohatera, olbrzyma, który krępuje rzeki i jeziora szronem i lodem.
Z biegiem czasu obraz Frost się zmienił.Z groźnej, surowej postaci stopniowo zmieniał się w życzliwego i uczciwego Dziadka, który prezentował dzieciom prezenty. Tradycyjnie towarzyszy mu wnuczka, słodka i ukochana Snegurochka.
Na zewnątrz Święty Mikołaj też wygląda inaczej - zupełnie inaczej niż wygląda Święty Mikołaj. Poniższe zdjęcie pozwala w pełni przedstawić te różnice.
Dziadek Mróz jest potężny i silny, imponującywzrostu, nosi gęstą białą brodę. Ubrany jest w długi płaszcz do ziemi, na głowie ma bojarski kapelusz, a na nogach buty. Nie nosi okularów. W przeciwieństwie do Świętego Mikołaja pojazd Ojca Frosta nie jest bajecznym jeleniem, ale rosyjską trójką koni. Wchodzi do domów wcale nie przez kominek, ale w niewytłumaczalny magiczny sposób właściwy magicznej istocie. I nigdy nie wkłada prezentów do skarpetki, woląc ukryć je pod gałęziami choinki.
Fakt, że te bajkowe postacie są w żaden sposób innenajmniej nie oznacza, że jedne są lepsze, a inne gorsze. Tylko nie zapominajmy, że podczas ferii zimowych, wraz ze światowej sławy Świętym Mikołajem, nasz Dziadek Mróz majestatycznie maszeruje po swoim dobytku, z łatwością niosąc za plecami ogromną torbę prezentów ...
