Spiegel Boris Isaakovich to rosyjski polityk i biznesmen pochodzenia żydowskiego. Izraelska gazeta Haaretz opisuje go jako oligarchę „ściśle związanego z Kremlem”.
Gdzie Boris Spiegel zaczął swoje życieIzaakowicz? Jego biografia zaczęła się dość zwykle, podobnie jak miliony innych obywateli radzieckich powojennego pokolenia. Urodził się na Ukrainie w Chmielnickim w 1953 roku. Matka Borisa była księgową, a jego ojciec był handlowcem. Rodzina żyła bardzo skromnie, jeśli nie biednie. Do czasu wyjazdu Borysa w wieku 18 lat na pilną służbę wojskową pięcioro jego rodziców skuliło się w jednopokojowym mieszkaniu, Borys ze starszą siostrą i wujem ze strony matki.
Dziwne, ale mimo tak trudnego domuwarunki, Boris Isaakovich Spiegel zachowuje najjaśniejsze wspomnienia ze swojego dzieciństwa, swoich rodziców, a zwłaszcza swojej matki, wspomina ją ze szczególnym ciepłem. Generalnie takie głębokie wzajemne zrozumienie między pokoleniami jednej rodziny, oparte na wrodzonym poczuciu szacunku dla przodków, tradycji, norm moralnych wywodzących się z judaizmu, jest charakterystyczne dla wielu rodzin żydowskich.
Rodzina, w której dorastał Spiegel Boris Isaakovich, niebył religijny. Jednak w miejscowości Staro-Konstantinovo, gdzie mieszkał dziadek i babcia Borysa, zachował się duch przedrewolucyjnego miasta żydowskiego. Emeryci zachowywali tam sobotę, zbierali się na zbiorowe modlitwy, chociaż w mieście nie było synagogi. Dziadek Borysa czytał i pisał po hebrajsku. To właśnie tam, według samego Spiegla, poczuł się jak Żyd.
Po szkole Borys ukończył technikum w Chmielnickim.Potem była dwuletnia służba wojskowa w armii, w oddziałach wewnętrznych. Służył we Lwowie i bardzo dobrze wspomina wojsko. W wieku 19 lat młody żołnierz Boris Spiegel został przyjęty do partii.
Po nabożeństwie wstąpił do Kamieńca PodolskiegoInstytut Pedagogiczny im V.P. Zatonsky na Wydziale Historycznym. Według niego ta uczelnia miała bardzo wysoki poziom nauczania zarówno historii, jak i ekonomii politycznej, czym Borys był bardzo zainteresowany.
Spiegel wspomina, że podczas studiów onMusiałem mieszkać w starym domu studenckim, który znajdował się w byłym klasztorze z XV wieku, a dawne cele klasztorne służyły za pokoje, w których osadzono 20 osób.
Już w latach studenckich Boris zaczął aktywnieangażować się w pracę socjalną. Był członkiem komitetu miejskiego Chmielnickiego Komsomołu, aw wieku 22 lat został nawet jego sekretarzem. Boris wielokrotnie kierował brygadami studenckimi, stworzył studenta VIA Rodinę i był generalnie organizatorem z natury.
Po ukończeniu instytutu i uzyskaniu certyfikatuBoris Spiegel jako ekonomista robił zwykłą karierę przez dziesięć lat, aw 1990 roku awansował na stanowisko zastępcy dyrektora ds. Ekonomii w Ogólnounijnym Instytucie Badawczym Stosowanej Biologii Molekularnej i Genetyki. Na tym stanowisku Spiegel posiadał pełną informację o biznesach związanych z biotechnologią, w tym o fabrykach farmaceutycznych. To bardzo pomogło mu w wyborze kierunku biznesowego.
Kiedy kraj mógł tworzyć prywatneprzedsiębiorstwa, nasz bohater założył firmę Biotech, która działała na rynku rosyjskim jako jeden z dystrybutorów leków. Właściwie początkowo, w pierwszej połowie lat 90., nie był głównym dostawcą na rynek rosyjski. Oprócz niej istniały inne, potężniejsze firmy, takie jak Protek.
Ale Boris Isaakovich wybrał właściwy iobiecujący obszar biznesowy, a mianowicie udział w rządowych zamówieniach leków dla różnych państwowych i wydziałowych instytucji medycznych. Z roku na rok nawiązał i zacieśnił liczne znajomości z odpowiedzialnymi urzędnikami (m.in. z wicemarszałkiem Dumy Państwowej Giennadiem Seleznymowem), co pozwoliło Biotkowi pewnie wygrywać większość przetargów na dostawę leków. A kiedy w 2005 r. Zdecydowano o sześciokrotnym zwiększeniu ilości zakupów leków przez państwo, lwia część tego zamówienia państwowego trafiła do firmy Spiegel, która natychmiast weszła do pierwszej trójki liderów rynku.
Poważnie bogaty w handel narkotykami,Spiegel zwrócił uwagę na odpowiednie rosyjskie przedsiębiorstwa. Firma Biotech wykupuje pakiet kontrolny w fabryce Penza Biosintez za 30 milionów dolarów i fabrykę witamin Yoshkar-Ola Marbiopharm za 20 milionów dolarów. Pierwsze przedsięwzięcie ma generalnie strategiczne znaczenie dla firmy Spiegel. W końcu ona kupuje jego produkty od samego początku.
Nie bez powodu od 2003 do 2013 roku Boris Isaakovich zreprezentowana przez gubernatora regionu Penza w Radzie Federacji Federacji Rosyjskiej. Tutaj aktywnie walczył z zaostrzeniem kontroli państwa nad certyfikacją leków. I udało mu się.
W marcu 2013 roku Boris Spiegel złożył rezygnację z członkostwa w Radzie Federacji. Dziś oficjalnie pełni funkcję Przewodniczącego Rady Dyrektorów Biotech.
Był wiceprzewodniczącym partiiodrodzenie Rosji od 2002 roku. W 2010 roku założył World Without Nazism, organizację ściśle powiązaną z rządem rosyjskim i utworzoną w celu walidacji rosyjskiej wersji historii, w szczególności w odniesieniu do przyłączenia państw bałtyckich do ZSRR i Hołodomoru. Następnie w 2012 roku powołano Komisję Federacji Rosyjskiej do przeciwdziałania próbom fałszowania historii ze szkodą dla interesów Rosji.
O organizacji „Świat bez nazizmu” wspomniano wcoroczne badanie estońskiej policji bezpieczeństwa jako organizacji propagandowej, której celem jest promowanie „radzieckiego podejścia do II wojny światowej”. Ściśle współpracuje z fińskim komitetem antyfaszystowskim.
Spiegel jest również prezesem organizacjiŚwiatowy Kongres Żydów rosyjskojęzycznych (WCRE), organizacja, która według The Jewish Chronicle działa w imieniu Kremla, pomimo jego nominalnej niezależności. W 2008 roku, podczas wojny w Osetii Południowej, oskarżył Gruzję o ludobójstwo, pełniąc funkcję przewodniczącego WCRE, co spotkało się z krytyką izraelskich członków Kongresu.
Żydowskie media piszą, że jest stanowczyzwolennik polityki Putina. Podczas walk na Kaukazie w 2008 roku włączył się w kampanię propagandową Kremla, wzywając do powołania trybunału, który miałby badać gruzińskie „zbrodnie wojenne” i „ludobójstwo”.
Spiegel obwinił kraje, które wcześniej były częściąskład bloku komunistycznego (z wyjątkiem Rosji i Białorusi) w „szybkiej nazifikacji”. Krytykuje również „demokracje zachodnioeuropejskie” za ich rzekomą rolę w rozpętaniu II wojny światowej. Spiegel proponuje stworzenie wspólnego podręcznika historii dla całej Europy na podstawie „poważnych badań naukowych”, a także decyzji międzynarodowych władz sądowniczych i politycznych, na podstawie których budowany był powojenny ład światowy.
Jest jednym z nielicznych Rosjanpolityków, którzy otwarcie ogłaszają się zwolennikami judaizmu. Z jego inicjatywy w izraelskim mieście Netanya wzniesiono pomniki ku czci żołnierzy Armii Czerwonej.
Co przyciąga głośne skandaliczne historietaka osoba jak Boris Isaakovich Spiegel. Poniższe zdjęcie pokazuje, że otwarcie podkreśla swoje przywiązanie do kanonów judaizmu. To wywołuje u wielu irytację, a nawet nienawiść. Materiały zniesławiające go były wielokrotnie rozpowszechniane w Internecie. Tak więc doniesiono, że Boris Isaakovich Spiegel, którego kryminalna historia sięga rzekomo wczesnych lat 80., został oskarżony o molestowanie seksualne nieletnich. W sieci pojawiła się nawet kopia wyroku skazującego na trzy lata więzienia. Ta podróbka została szybko ujawniona, ale osad, jak mówią, pozostał, co najwyraźniej starali się osiągnąć organizatorzy tej akcji.
W styczniu 2011 r. Spiegel był przedmiotem zainteresowania mediów, kiedy w swoim pokoju hotelowym okradziono go z 280 000 dolarów w gotówce.
Kolejny skandal, w którymWspomniano również o Spiegel Boris Isaakovich. Jego córka, wkrótce po urodzeniu syna, poślubiła piosenkarza Nikołaja Baskowa, rozwiodła się z nim, a ten ostatni został po prostu wyrzucony z domu Spiegla i po prostu zabroniono mu widywać się z synem.
W związku z wyborem naszego bohatera w odpowiednim czasiejako senatora padały mu wyrzuty za nielegalne łączenie służby cywilnej z biznesem. Jak w tej sprawie postąpił Boris Isaakovich Spiegel? Jego żona została uznana za właścicielkę akcji Biotech z dochodem przekraczającym 100 mln rubli. rok, a sam nasz bohater rzekomo pozostał na życie za jedną pensję. Ale po tym, jak Spiegel opuścił Radę Federacji, ten schemat oczywiście nie był już potrzebny, a żona prawdopodobnie po prostu zwróciła jego udziały mężowi, aby mógł bez przeszkód wrócić do zarządzania firmą.
Jego córka Swietłana, po rozwodzie z Baskowem, wyszła za mąż za jednego z głównych ukraińskich urzędników państwowych. Ma już dwóch synów: Bronisława i Davida.
