Dla ogromnej liczby rosyjskich widzówWitalij Egorow to aktor, który łączy talent, urok i piękno. Za szczególne umiejętności w zawodzie aktorskim otrzymał tytuł Honorowego Aktora Rosji. Wielu zapamiętało go z roli kapryśnego dandysa Milko Momchilovicha w serii rankingowej „Don't Be Born Beautiful”. Jednak Witalij Jegorow nie od razu zaczął myśleć o karierze w kinie, woląc występować na scenach teatralnych. Jaka była jego droga do sławy i uznania?
Vitaly Egorov - aktor, który zaczął się pojawiaćzainteresowanie „wielką sztuką” w młodości. Urodził się 20 grudnia 1968 roku we wsi Korsun-Szewczenkowski w obwodzie czerkaskim (Ukraina). Witalij Jegorow, już w dzieciństwie, nie lubił siedzieć: uczęszczał na lekcje tańca, chodził do szkoły muzycznej, starał się nie przegapić ani jednej lekcji aktorstwa.
A kiedy miał wolną chwilę, włączył telewizor i cieszył się występami baletowymi i łyżwiarstwem figurowym.
Po ukończeniu ośmioletniej szkoły decyduje Witalij Jegorowwstąp do szkoły teatralnej w Dniepropietrowsku i zostań studentem wydziału lalek. Nauczyciele od razu dostrzegli zdolności przystojnego młodzieńca, który na studiach wykazał się ciężką pracą i odpowiedzialnością.
Już na trzecim roku udowodnił wszystkim, że WasilijEgorov to obiecujący aktor. W tym czasie próbuje swoich sił na scenie Odeskiego Teatru Muzyczno-Dramatycznego. Tutaj zagrał kilka uderzających ról: „Żelaznych żołnierzy” (Apostoł), „W pogoni za dwoma zającami” (Golokhvastov), „Beztalanna” (Stepan).
Po osiągnięciu wieku poborowego początkujący aktor wstąpił w szeregi Sił Zbrojnych. Został wysłany do służby w teatrze Armii Radzieckiej.
Zostało tylko kilka dni do demobilizacji, kiedymłody człowiek dowiaduje się, że słynne liceum Oleg Tabakov poszukuje talentów do nauki w Moskiewskiej Szkole Teatralnej. Takiej szansy nie można było przegapić, a Witalij Jegorow został zapisany do tej teatralnej kuźni personelu. Już po roku studiów nowicjuszowi zaproponowano zagranie obrazu Zvezdicha (spektakl „Maskarada”) w Moskiewskim Teatrze Artystycznym im. Czechowa. W tej świątyni Melpomeny szczęście uśmiechnęło się do niego: sam Innokenty Smoktunovsky został jego partnerem na scenie, który genialnie odrodził się jako Arbenin.
Witalij Jegorow otrzyma dyplom ukończenia Moskiewskiej Szkoły Teatralnej w 1994 roku.
Tabakov zaprosił do swojego utalentowanego aktoratrupa w 1993 roku. Jego „próbny balon” w teatrze, stworzony przez Olega Pawłowicza, okazał się być obrazem Lewki w spektaklu „Pasja do Bumbarasza” Władimira Maszkowa. Potem nastąpiła praca w spektaklach „Najlepsza godzina lokalnego czasu”, „Cisza marynarza”, „Anegdoty”. Rola Witalija Jegorowa w spektaklu „Pod błękitnym niebem” (David Elbridge) została szczególnie wyryta w pamięci kinomanów.
Nie mniej udany dla aktora okazał się spektakl oparty na klasycznym dziele Iwana Turgieniewa „Ojcowie i synowie”, w którym genialnie odrodził się jako konserwatysta Nikołaj Kirsanow.
Witalij Egorow zauważa, że jeden z jego ulubionychrole - Biały klaun w najpopularniejszej sztuce „Liczba śmierci”. Wystawił go Władimir Maszkow i od wielu lat stanowi prawdziwą ozdobę repertuaru „Tabakiery”. Krytycy teatralni po obejrzeniu „Liczby śmierci” nawiązali do „Księżniczki Turandot”, która była wystawiana w świątyni Wachtangowa w Melpomene.
Widzowi podobała się praca Egorova i wystawiona„Biloxi Blues”, w którym filigranowo wcielił się w szeregowego Don Carneya. Widzowie bardzo docenili występ artysty w sztuce Y. Butusowa „Zmartwychwstanie. Super”: dostał rolę księcia Dmitrija Iwanowicza Niechludowa.
Witalij pokazał swój wyjątkowy talent aktorskiEgorov w produkcji „Three Sisters” w interpretacji reżysera Declana Donnellana. Tutaj genialnie reinkarnuje się jako Kulygin. Spektakl zebrał burzę oklasków w teatrach w Moskwie i Paryżu.
W 2006 roku został nawet wystawiony na scenie kolumbijskiego teatru w Bogocie, gdzie artyści również czekali na triumf.
A dziś aktor nadal gra wiele ról w Teatrze Tabakov i Moskiewskim Teatrze Artystycznym. Czechowa. W przyszłości planowane są nowe spektakle, w które z pewnością zaangażuje się Witalij Jegorow.
Dla aktora głównym zadaniem jestaby zmusić widza do wyrzucenia emocji, nie powinien pozostawać świątyni Melpomeny obojętnym. Artysta musi zadbać o to, aby widz teatralny pomyślał o problemach poruszonych w sztuce.
Oczywiście aktor poświęca więcej czasu pracyteatr. Sam jednak wspomina, że pewnego dnia nadszedł moment, w którym chciał odnieść sukces zawodowy na planie. Wystąpił poważny brak równowagi: w teatrze grało wiele ról, a w kinie bardzo mało. Trzeba było przywrócić równowagę. Był pewien okres, kiedy reżyserzy Witalij Jegorow po prostu nie był interesujący jako aktor. Ale czarna passa minęła, aw 2002 roku został zaproszony do działania w filmach. Egorovowi powierzono rolę artysty Jurija Borysowa w filmie „Kopeyka” w reżyserii Iwana Duchowicznego. Następnie pojawiła się epizodyczna rola w uznanym filmie „Antikiller”.
I oczywiście przytłaczająca popularność aktoraprzyniósł pracę w serialu, w którym umiejętnie wcielił się w projektanta mody o nietradycyjnej orientacji seksualnej. Z biegiem czasu Witalij Jegorow, którego filmografia zaczęła gwałtownie puchnąć po wydaniu telenoweli „Don't Be Born Beautiful”, stał się rozpoznawalny jako rosyjski kinoman. Aktor wystąpił w takich serialach telewizyjnych jak „MUR to MUR”, „Moskiewska Saga”, „Detektywi”.
Pomimo swojej popularności Witalij Jegorow,którego życie osobiste rozwinęło się najlepiej, nie lubi ujawniać tajemnic relacji rodzinnych. Wiadomo, że aktor ożenił się, kiedy obchodził swoje czterdzieste urodziny. Żona Witalija Egorowa, Natalia, poświęca wiele czasu wychowaniu swoich córek, Anny i Marii.
Aktor woli spędzać wolny czas wkrąg rodzinny. Lubi wypoczywać poza miastem z żoną i dziećmi. Ma własną działkę w regionie Kałudze i stara się tam odwiedzać nie tylko latem, ale także zimą.
