Półwysep Synaj jest uważany za najważniejszą strategiczną część państwa egipskiego. Przywiązuje dużą wagę do historii i kultury świata.
Synaj przypomina kształt klinaotoczenie: Morze Śródziemne, Zatoka Sueska i Zatoka Akaba. Główną część (płaskowyż Et-Tikh) Półwyspu Synaj pokrywa pustynia. Najwyższym punktem pustyni jest Góra Świętej Katarzyny (2637 m). Na wschód od terytorium, na którym znajduje się pustynia Półwyspu Synaj, znajduje się pustynia Negew.
Synaj jest tłumaczony jako „skalisty”. Ta nazwa znajduje odzwierciedlenie w przyrodzie tego obszaru. Pustynia Synaj składa się z nieskończonego piasku, dziwacznych gór, skał, dolin, lejów i kanionów.
Opady na tej bezkresnej pustyni nie przekraczają 100 mm. Przeważnie przenikają przez piasek, co odbija się w niewielkiej odległości wód gruntowych od powierzchni (kilkanaście metrów).
Pustynia Synaj jest częścią Arabiiobszar florystyczny determinujący charakter lokalnej flory. Skalisty płaskowyż Et-Tikh jest w większości pozbawiony roślinności. Czasami w kanałach wadi można spotkać takie rośliny jak anabasis, przegubowa stodoła, kłująca zilla.
W zachodniej i północnej części SynajuPółwysep jest domem dla piaszczystych ergów, na których można znaleźć krzewy retamowe, arystidy, owies. W kamiennej części tego terytorium czasami można znaleźć skrzydlate efedry, włochatą grasicę i piołun. Na dnie wadi rosną akacje i tamarynki, które tworzą słodki sok. Wśród niekończących się piaszczystych masywów można znaleźć jeziora i bagna.
Fauna pustyni Synaj jest reprezentowana przez małegryzonie (nazywane myszoskoczkami), które nory łączą się w kolonie. Są też skoczki, gazele pospolite, kozy nubijskie, fenechy i inne zwierzęta. Niedawno odkryto tu dużego szakala, który zwykle żyje w północnej Afryce.
Ptaki są tutaj reprezentowane głównie przez wróblowate. W grządkach wadi są to np. Kuchenka, skowronki, wróbel pustyni. Kury, wrony, orły przednie i sępy występują na obszarach górskich.
Ze względu na to, że na Półwyspie Synajjest ogromny napływ turystów, szybki rozwój przemysłu i budownictwa miejskiego, ekologia Synaju jest w poważnym niebezpieczeństwie: korale morskie giną w ogromnych ilościach. Wynika to z faktu, że temperatura zaczyna krytycznie rosnąć, korale są zatkane piaskiem. Niestety, na sytuację ekologiczną wpłynął masowy wandalizm turystów, którzy wyrywają sobie „kawałki Egiptu” - korale. Władze państwa podjęły zdecydowane kroki w celu stłumienia takich działań ze strony podróżników: za psucie korala nałożono karę w wysokości 100 dolarów.
W historii Synaj zyskał światową sławę,dzięki smutkowi Mojżesza, który ma wielkie znaczenie dla chrześcijan. Tutaj Bóg zstąpił do Mojżesza i dał mu dziesięć przykazań. Do dziś nie wiadomo, gdzie znajduje się ta góra o tej samej nazwie. Biblia podaje jej różne imiona. Od IV wieku. Góra Synaj jest uważana za Górę Mojżesza, u podnóża której wzniesiono klasztor poświęcony św. Katarzynie.
W państwie egipskim od dawna jest szczególnie czczonyPustynia Synaj, jej historia ma głębokie korzenie. Do dziś przetrwały liczne tradycyjne rytuały, w których mogą uczestniczyć nawet turyści. Ale pojawiły się nowe, na przykład można wziąć udział w nocy we wspinaczce na Górę Mojżesza, aby spotkać się ze wschodem słońca na jej szczycie. Ta ceremonia pojawiła się stosunkowo niedawno. Jest to związane ze szczytem napływu turystów do Egiptu. Na szczyt góry docierają nocą długą ścieżką, kiedy promienie słoneczne jeszcze nie palą, ale schodzą o poranku krótką ścieżką. W XVII wieku. Bojar wołoski Mihai Katakuzino zbudował nawet w Rosji klasztor zwany „Synaj”, po tym, jak odwiedził klasztor św. Katarzyny.
Egipcjan ponad 5 tys.lata temu opanowali terytorium Półwyspu Synaj, na którym zachowało się wiele zabytków z różnych epok o znaczeniu historycznym. Istotnym faktem w historii Synaju jest to, że w 1979 r. Zawarty został traktat pokojowy między państwami egipskim i izraelskim, zgodnie z którym Synaj wrócił do Egiptu.
Zagadka Beduinów
Wielu kojarzy pustynię Synaj zmartwy i matowy teren, na którym od czasu do czasu natrafiamy na małe oazy. Jest to powszechna reprezentacja tego terytorium u większości ludzi. Tutaj wszystkie żywe stworzenia walczą o swoje prawo do istnienia. Ale tutaj pojawia się ciekawy paradoks - jeśli średnia długość życia w wielu krajach wynosi około sześćdziesięciu lat, to Beduini mieszkający na pustyni mają osiemdziesiąt lat. W ten sposób styl życia Beduinów całkowicie dostosował się do środowiska pustynnego. Dopiero teraz nie ma ludzi, którzy chcieliby osiedlić się na pustyni.
Pochodzenie nazw
Na przykład termin „oaza” pochodzi odgreckie słowo Uasis, a to z kolei pochodzi od egipskiego słowa Uit, które oznacza nazwę kilku egipskich osad w środkowym biegu Nilu. Czyli termin „oaza” określili Egipcjanie jako miejsce położone pośrodku pustyni, które ma dogodne warunki do życia.
Dzięki interpretacji pustyni wszystko jest jaśniejsze niż jasne - jest pustei jest pusty. Tu pojawia się pytanie, że słowo to ma słowiańskie pochodzenie, ponieważ oznacza pustą przestrzeń. Jak więc miejscowa ludność nazwała pustynię? Arabowie nadali pustyni taką nazwę, która oznacza miejsce, w którym nie ma nikogo oprócz Allaha. A jedno powiedzenie wśród Arabów mówi, że pustynia jest ogrodem Boga, skąd usunął wszystkich ludzi, aby pozostać sam na sam ze sobą.
W tej chwili Beduini mieszkają również w namiotach,które można łatwo złożyć i załadować na wielbłądy, aby dalej wędrować po niekończących się piaskach, ponieważ pozwala na to obszar pustyni Synaj. Według ostatnio aktualizowanych danych jego powierzchnia to prawie 61 tys. Km2... Od północy do południa jego długośćsięga 370 km, a ze wschodu na zachód rozciąga się na 210 km. Sporadycznie spotykane trwałe konstrukcje nazywane są „infrastrukturą turystyczną”. A sami Beduini nie mają nic przeciwko zarabianiu na podróżnikach. Wielu z nich posiada nawet telefon komórkowy, ale nie są jeszcze gotowi na radykalną zmianę stylu życia. Najważniejszym źródłem utrzymania Beduinów są oczywiście wielbłądy, na których podróżni mogą jeździć.
Beduini używają wody morskiej do piciaforma odsolona, która nie jest zbyt wysokiej jakości. Doprowadziło to do tego, że ostatnio byli prawie jedynymi rdzennymi mieszkańcami tego bezkresnego pustynnego obszaru. W tej chwili rdzenni mieszkańcy są bardzo rzadcy w Sharm el-Sheikh. Mieszkają tu głównie mieszkańcy Kairu, którzy przyjechali do pracy.
Oczywiście ludzie przyzwyczajeni do lasów, pól i rzek,przyciąga egzotyczny krajobraz pustyni, jej tajemnicze oazy. Pustynia Synaj jest pełna wielu tajemnic, które wciąż wymagają rozwiązania. Ma takie piękne miejsca, nasycone jaskrawymi kolorami, którymi czasami olśniewa. Turyści nie odkładają aparatów nawet na sekundę, gdyż ich spojrzenie ukazuje przepiękne krajobrazy. Po drodze napotykają rozproszone obozy Beduinów, w których mogą jeździć na wielbłądach. Oczywiście w niektórych miejscach droga jest bardzo niebezpieczna, ale to tylko sprawia, że podróż na pustynię Synaj jest bardziej kolorowa.
