Bundestag jest czym?

Bundestag to parlament Republiki FederalnejNiemcy (Deutscher Bundestag), jednoizbowy organ rządowy reprezentujący interesy całego narodu niemieckiego. Powstał jako następca Reichstagu zgodnie z prawem z 1949 r., A od 1999 r. Znajduje się w Berlinie. Obecnie parlament niemiecki kierowany jest przez chrześcijańskiego demokratę Norberta Lammerta, który sprawuje urząd od 18 października 2005 r. To Bundestag wybiera kanclerza federalnego, który jest szefem niemieckiego rządu.

Funkcje

W swojej strukturze politycznej Niemcy są republiką parlamentarną, w której Bundestag jest najważniejszym organem:

• Jest zaangażowany we współpracę z Bundesratemdziałalność legislacyjna, opracowywanie i przyjmowanie na poziomie federalnym różnych ustaw i poprawek do konstytucji. Ratyfikuje także traktaty i uchwala budżet federalny.
• Bundestag pełni funkcję legitymizacji innych władz, w tym głosuje na kandydata na stanowisko kanclerza federalnego, a także uczestniczy w wyborach prezydenta federalnego i sędziów.
• Nadzoruje działania rządu, który ma obowiązek się do niego zgłaszać, a także kontroluje ruch sił zbrojnych kraju.

Lokalizacja

Po zjednoczeniu Niemiec Bundestag przeprowadził się doBudynek Reichstagu, zbudowany pod koniec XIX wieku i zrekonstruowany przez architekta Normana Fostera. W latach 1949–1999 spotkania odbywały się w Bundeshaus (Bonn).

Budynki, w których posiadaneBiura parlamentarne budowane są obok siebie po obu stronach Szprewy i są niemieckie dla Paula-Löbe-Haus i Marie-Elisabeth-Lüders-Haus na cześć dwóch wybitnych demokratycznych parlamentarzystów.

Wybory

Niemieckie wybory parlamentarne odbywają się zwykle co cztery lata, z wyjątkiem przypadków wcześniejszego rozwiązania.

Bundestag to parlament, którego wyborySą one przeprowadzane zgodnie z systemem hybrydowym, to znaczy deputowani są wybierani w równych proporcjach zgodnie z listami partii i okręgami większościowymi jednomandatowymi w jednej rundzie. Bundestag składa się z 598 deputowanych, z których 299 jest wybieranych w wyborach w okręgach wyborczych. Mandaty uzyskane przez kandydatów z partii w wyniku bezpośrednich wyborów (w okręgach większościowych) są dodawane do listy posłów z tej partii, obliczonej zgodnie z proporcjonalnym systemem wyborczym.

Większość głosów w niemieckich wyborach parlamentarnychelement nie uczestniczy w podziale miejsc między stronami, z wyjątkiem sytuacji, gdy jedna ze stron w ramach systemu jednego mandatu otrzymuje więcej zastępców niż otrzymałaby na podstawie samego systemu listy stron. W takich przypadkach strona może otrzymać pewną liczbę dodatkowych mandatów (Überhangmandate). Na przykład 17. Bundestag, który rozpoczął działalność 28 października 2009 r., Składa się z 622 deputowanych, z których 24 są posiadaczami dodatkowych mandatów.

Rozwiązanie Parlamentu

Prezydent Federalny (Bundespräsident) ma prawo rozwiązać Bundestag w dwóch przypadkach:

1. Jeśli natychmiast po zwołaniu, a także w przypadku śmiercilub rezygnacji kanclerza Republiki Federalnej Niemiec, Bundestag nie może wybrać nowego kanclerza bezwzględną większością głosów (art. 63 ust. 4 ustawy zasadniczej Niemiec).
2. Za sugestią kanclerza, jeśli Bundestag zaakceptujenegatywna decyzja w sprawie poufności poddana pod głosowanie przez tego kanclerza (art. 68 ust. 1). Sytuacja ta miała miejsce już w 1972 r. Pod rządami kanclerza Willy Brandta i prezydenta Gustava Heinemanna, a także w 1982 r., Kiedy kanclerzem był Helmut Kohl, a prezydentem Karl Karstens. W obu przypadkach w wyniku głosowania kanclerzowi odmówiono zaufania, po czym miały się odbyć nowe wybory. 16 lutego 1983 r. Trybunał Konstytucyjny uchylił decyzję o odmowie zaufania.

Rezygnacja Gerharda Schroedera

22 maja 2005 r., Po porażce jego partiiW wyborach regionalnych w Nadrenii Północnej-Westfalii kanclerz Gerhard Schroeder ogłosił zamiar głosowania w sprawie zaufania, aby dać prezydentowi „wszelkie uprawnienia niezbędne do przezwyciężenia obecnego kryzysu”.

Zgodnie z oczekiwaniami niemiecki Bundestag odmówiłW zaufaniu do Gerharda Schroedera (za: 151 głosów, przeciw: 296 głosów, wstrzymujących się: 148 głosów). Następnie kanclerz złożył oficjalną petycję o rozwiązanie Bundestagu w imieniu Prezydenta Federalnego Horsta Köhlera. 21 lipca 2005 r. Prezydent wydał dekret o rozwiązaniu parlamentu i wyznaczył datę wyborów na 18 września, pierwszą niedzielę po wakacjach szkolnych i ostatnią niedzielę, która nie wykracza poza konstytucyjny termin 60 dni. W dniach 23 i 25 sierpnia Trybunał Konstytucyjny odrzucił apelacje złożone przez trzy małe partie, a także deputowane Elenę Hoffman z SPD i Werner Schulz z Partii Zielonych.

Struktura Bundestagu

Najważniejszym organem jest Bundestagktórych jednostkami strukturalnymi są grupy parlamentarne zwane frakcjami. Grupy parlamentarne organizują prace ustawodawcy. Na przykład przygotowują prace komisji, wprowadzają projekty ustaw, poprawki itp.

Każda frakcja składa się z przewodniczącego(Fraktionsvorsitzender), kilku wiceprezydentów i biuro, które spotyka się co tydzień. Podczas debat i głosowań zwyczajem jest przestrzeganie ścisłej dyscypliny partyjnej (Fraktionsdiziplin). Niemiecki parlament wyróżnia się tym, że głosowanie w nim zwykle odbywa się pod znakiem przewodniczącego frakcji parlamentarnej.

Bundestag obejmuje również Radę Starszych(Ęltestenrat) i Prezydium. Rada składa się z Prezydium i 23 starszych (liderów grup parlamentarnych). Zwykle jest wykorzystywany do negocjacji między stronami, w szczególności w kwestiach dotyczących przewodnictwa w komisjach parlamentarnych i porządku obrad. Jeśli chodzi o prezydium, obejmuje ono przynajmniej przewodniczących i wiceprzewodniczących każdej frakcji.

Każda służba odpowiada jednemukomisja parlamentarna (obecnie ich liczba to 21). Ogólnego zarządzania sprawuje przewodniczący Bundestagu, obecnie funkcję tę pełni Norbert Lammert.