Alan Arkin, z którym biografia jest związanakino, nie tylko amerykański aktor, zdobywca wielu nagród w American Academy of Motion Picture Arts and Sciences, ale także reżyser, producent, pisarz, piosenkarz i kompozytor.
Urodził się 26 marca 1934 r. Na Brooklynie, w rodzinieŻydowscy imigranci z Rosji i Niemiec. W 1946 r. Przeprowadzili się z Brooklynu do Los Angeles w Kalifornii. Jego ojciec, David Arkin, pracował jako nauczyciel i został zwolniony za odmowę odpowiedzi na pytanie dotyczące jego przynależności politycznej. Było to w latach 50. XX wieku, kiedy w Stanach Zjednoczonych panowała atmosfera strachu przed zagrożeniem komunistycznym. Dawid znalazł się na czarnej liście z powodu podejrzeń o współczucie dla komunizmu. Matka Alana - Beatrice Arkin pracowała jako nauczycielka i podzieliła się opiniami męża.
Alan Arkin w młodości lubił muzykę idziałając, był związany z kręgami teatralnymi od 10 lat. Ukończył Franklin High School, studiował w Los Angeles City College w latach 1951–1953 oraz w Bennington College w Vermont w latach 1953–1954. Podczas studiów śpiewał w zespole ludowym, uczęszczał do studia teatralnego. Arkin opuścił college, kiedy założył zespół folklorystyczny The Tarriers, w którym był solistą i gitarzystą. Jest współautorem hitu „The Banana Boat Song” (1956), który zajął 4 miejsce na listach przebojów Billboard. W tym czasie Arkin próbował zarabiać pieniądze, grając epizodyczne role w telewizji i teatrze. Ale pieniądze na utrzymanie przynosił mu praca jako kurier, zmywarka do naczyń i opiekunka do dziecka. W latach 1958–1968 współpracował z dziecięcą grupą ludową The Babysitters.
W 1958 roku Arkin rozpoczął karierę sceniczną,pracuje w Nowym Jorku. W następnym roku dołączył do trupy Teatru Kompasu z St. Louis. Tam zauważył go reżyser Bob Sills z Second City Theatre w Chicago. Po przeprowadzce do Chicago Alan doskonalił umiejętności sceniczne i stał się jednym z czołowych aktorów trupy. W 1961 roku Arkin zadebiutował na Broadwayu w musicalu From the Second City, do którego napisał teksty. W 1963 roku zagrał główną rolę w komedii „Wyjdź ze śmiechem”, za którą otrzymał nagrodę Tony.
W 1966 roku Alan Arkin, którego zdjęcie jest znanePróbowałem wielu fanów amerykańskiego teatru i kina, próbowałem zgłosić się jako reżyser w sztuce „A?”, W której debiutował młody aktor Dustin Hoffman. W 1969 roku zdobył nagrodę Drama Desk Theatre Award za reżyserię w sztuce Little Killings. Druga nagroda „Drama Desk” wkrótce się pojawiła. Otrzymał go w 1970 roku za sztukę The Murder Case in the White House. Alan był reżyserem spektaklu „Solar Boys”, który był prezentowany ponad 500 razy!
Alan Arkin, którego filmografia na dziśnaprawdę imponujące, został nominowany do Oscara za sensacyjny debiut aktorski w komedii „Rosjanie nadchodzą! Nadchodzą Rosjanie! ” (1966). W filmie zagrał porucznika Rozanowa, radzieckiego okrętu podwodnego, który został wzięty za szpiega, gdy jego okręt podwodny osiadł na mieliźnie gdzieś w Nowej Anglii.
Arkin pokazał swój dramatyczny talent jako psychopatyczny zabójca w filmie Wait for the Dark (1967).
Za rolę głuchoniemego w filmie The Heart of a Lone Hunter otrzymuje drugą nominację do Oscara dla najlepszego aktora.
W latach 70. Alan Arkin pracował przez kilka lat.reżyser telewizyjny. W 1976 roku powrócił na duży ekran jako dr Sigmund Freud w krytycznej decyzji. Na początku lat 80. zagrał w trzech filmach ze swoim synem Adamem, a jego żoną Barbarą Dan jest scenarzystą.
W latach 90. Arkin wystąpił w kilku znaczących rolach.To były baseballista, który nie miał kariery w filmie Cooperstown z 1993 roku. Lub przezabawny psychiatra w połączeniu z Johnem Cusackiem w Gross Point Murder (1997). Zdobył nagrodę krytyków dla swojego rozwiedzionego ojca, który stara się, aby jego dzieci uczęszczały do szkoły Beverly Hills z filmu Beverly Hills Slums (1998). Arkin wspaniale zagrał z Robinem Williamsem w filmie o nazistowskiej okupacji Polski - „Liar Jacob” (1999).
Potem wraca na scenę Nowego Jorku, gdzie1998, reżyser, współautor i aktor w sztuce Power Plays. W 2006 r. Rola gadatliwego dziadka, miłośnika kokainy, w Little Miss Happiness przyniosła Alanowi pierwszego Oscara.
Można powiedzieć, że Alan Arkin jest nowoczesnyCzłowiek renesansu. Oprócz osiągnięć jako aktor, reżyser, muzyk i producent, można dodać, że Alan napisał kilka książek. To opowiadania science fiction i osiem prac dla dzieci. W 2011 roku ukazały się wspomnienia Alana Arkina „An Improvised Life”. Dzieła te zostały wysoko ocenione zarówno przez fanów aktora, jak i reżysera oraz krytyków.
Arkin był trzykrotnie żonaty i ma trzech synów -Anthony, Adam i Matthew, którzy również są aktorami. Zwolennik ekologicznego stylu życia, ochrony środowiska. Prowadzi odosobnione życie. Znany jako aktor, któremu nie zależy na prestiżowych nagrodach, ale ceni dobre role i uznanie kolegów z warsztatu. Jak sam mówi, marzy o „nie wychodzeniu z domu przez co najmniej trzy miesiące i mieszkaniu tak cicho, jak to tylko możliwe”.
Ten człowiek wniósł ogromny i nieoceniony wkład wrozwój kina nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale także w skali globalnej. Jego występ, zarówno na scenie teatru, jak iw kinie, uderzał szykiem i nienagannością. Krytycy teatru i kina wielokrotnie chwalili Alana, składając hołd jego talentowi, a nawet dając mu przykład innym artystom. I faktycznie, na dziele Alana wychowało się więcej niż jedno pokolenie aktorów, którzy próbowali grać do pewnego stopnia jak wielki Arkin.
