Petersburg został założony przez Piotra w 1703 roku.W ciągu zaledwie dziewięciu lat staje się stolicą państwa. Główne miasto kraju, przy bezpośrednim udziale swojego patrona, zaczyna się aktywnie zaludniać i poprawiać. Jednym z pierwszych, który przeniósł się nad brzeg Newy, był krewny cara, generał hrabia feldmarszałek Borys Pietrowicz Szeremietiew. Na budowę osiedla przydzielono mu działkę nr 34 wzdłuż nasypu Fontanka.
Teren był ograniczony z jednej strony rzekąFontanka, z drugiej - perspektywa Liteiny. Podczas budowy rodzinnego majątku hrabia i jego rodzina zostali umieszczeni na ulicy Millionnaya. Z czasem na miejscu pojawił się drewniany dom i budynki gospodarcze. Nowa posiadłość miała stać się rodzinnym gniazdem Szeremietiewów. Na miejscu drewnianego domu w latach 30. XVIII w. wzniesiono parterowy, kamienny pałac. W latach 1750-1755 dobudowano drugie piętro budynku, zaprojektowane przez S.I.Czewakinskiego i F.S.Argunowa.
Potomek Borysa Pietrowicza, który był właścicielem majątku ww związku z nagłą śmiercią żony i córki w 1768 r. zdecydował się przenieść do Moskwy. Tam rozpoczyna rozwój osiedla. Odziedziczył go po żonie. Następnie, już z synem, całkowicie ukończono Pałac Szeremietiewskich w Ostankinie. On, podobnie jak Siewierny, jest jedną z rodzinnych posiadłości i pod nieobecność właściciela jest wielokrotnie wynajmowany i nadal jest odbudowywany.
Kolejny właściciel majątku w Petersburguzostaje synem Piotra Borisowicza Nikołaja. Początkowo nowy właściciel wolał mieszkać w Moskwie, rzadko odwiedzając swoją północną posiadłość. Jednak już w 1796 przeniósł się do Petersburga. Pod kierownictwem architekta I. Ye Starova rozpoczęła się znacząca renowacja wnętrza domu na Fontance. Nikołaj Pietrowicz był wielkim wielbicielem sztuk scenicznych. W pałacu zorganizował teatr, którego aktorami byli poddani. Dał nawet wolność, aw 1801 ożenił się z jedną ze swoich aktorek, Kovalevą Praskovyą Ivanovną. Podczas jego kadencji Quarenghi i Voronikhin byli zaangażowani w odbudowę posiadłości. Na terenie posiadłości powstał pod nimi Pawilon Ogrodowy i Letni Dom oraz Wagony.
Po śmierci Nikołaja Pietrowicza w 1809 r.majątek trafia do jego syna Dmitrija, który w tym czasie miał zaledwie sześć lat. Utworzono radę powierniczą, na której czele stał główny powiernik M.I.Donaurov. Trwa aktywna restrukturyzacja: w latach 1810-20-tych pojawiły się skrzydła Kantselyarsky, Fontanny, Hospital i Singing. Autorami projektów są H. Meyer i D. Kwardi. Za Dmitrija Nikołajewicza, który służył w pułku kawalerii, koledzy właściciela stali się stałymi gośćmi pałacu i powstało wyrażenie „mieszkać na koszt Szeremietjewskiego”. Częstymi gośćmi są tu także artysta Kiprensky i Puszkin. W 1837 r. hrabia związał węzeł z druhną cesarzowej Anny Siergiejewny. Z tego małżeństwa w 1844 roku rodzi się syn Siergiej. W 1838 r. na terenie posiadłości pojawiło się żeliwne ogrodzenie z bramą, ozdobione herbem Szeremietiewów. Architekt I.D. Corsini, który przez dwadzieścia lat pracował w posiadłości, radykalnie przebudował wszystkie pomieszczenia pałacowe. W latach 40. XIX wieku na jego terenie pojawiło się Skrzydło Ogrodowe. Samo osiedle staje się jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc w stolicy. Odbywają się tu wieczory muzyczne, które swoimi występami ozdabiają Glinka, Berlioz, Liszt, Schubert. Pierwsza żona Dmitrija Nikołajewicza zmarła w wyniku zatrucia w 1849 roku. Dziesięć lat później, w 1859 roku, ożenił się po raz drugi. Narodziny syna Aleksandra. Skrzydło Północne zostało dobudowane do Pałacu Szeremietjewskich w 1867 roku. Autorem projektu jest N. L. Benois.
W 1871 umiera hrabia Dmitrij Nikołajewicz. W wyniku podziału majątku Pałac Szeremietjewskich dziedziczny Siergiej Dmitriewicz. W 1874 r. na terenie posiadłości pojawił sięnowe pięciopiętrowe budynki (architekt A. Serebryakov). Od strony Liteiny Prospect powstają apartamentowce, frontowa część na Fontance - 34 pozostaje bez zmian. Początek XX wieku naznaczony jest zniszczeniami. Grota, Ermitaż, Brama Ogrodowa, Szklarnia i Pawilon Chiński są niszczone. Maneże i Stajnie są przebudowywane na Salę Teatralną - obecnie jest to Teatr Dramatyczny na Liteinach. Dwupiętrowe pawilony handlowe pojawiły się w 1914 roku (architekt M.V. Krasovsky).
W okresie porewolucyjnym Pałac Szeremietiewskichzostał przekazany przez Siergieja Dmitriewicza do dyspozycji nowego rządu. AA Achmatowa mieszkała w jednej z oficyn od połowy 1924 do 1952 roku. Większa część budynku została przeprojektowana. Do 1931 r. mieściło się tu muzeum. W 1984 roku w Pałacu Szeremietjewskich mieścił się Instytut Badawczy Arktyki i Antarktyki. W wyniku niewłaściwego użytkowania i pielęgnacji wnętrza holi straciły dawną świetność i piękno, a część oficyny stała się apartamentami mieszkalnymi. Pod koniec XX wieku stosunek do majątku zaczął się stopniowo zmieniać. Pałac Szeremietjewskich przeszedł renowację.Głównym celem tego wydarzenia było odtworzenie atmosfery XVIII wieku. Pierwszą wystawę w Pałacu Szeremietiewo zaprezentowały eksponaty należące do rodziny właścicieli majątku. Wśród nich są zupełnie wyjątkowe próbki. Znajdują się tam zbiory obrazów i dzieł sztuki, instrumentów muzycznych. W domu na Fontance 34 tradycyjnie odbywają się koncerty i wystawy sztuki. Od 1989 r. działa Muzeum Pamięci Literackiej AA Achmatowej. Odtwarza pokój pracy poetki. Jej książki, zdjęcia i rzeczy osobiste są prezentowane szerokiej publiczności. W 2006 roku w pobliżu Pałacu Szeremietjewskiego pojawił się pomnik AA Achmatowej. Jej otwarcie zaplanowano na czterdziestą rocznicę śmierci poety.
Muzeum Muzyki, mieszczące się w budynku osiedla,posiada w swoich magazynach ogromną kolekcję zabytkowych instrumentów. Uważana jest za jedną z najlepszych na świecie. W kolekcji znajdują się unikatowe instrumenty stworzone przez rosyjskich i europejskich rzemieślników w XVI-XVIII wieku, należące do dynastii Romanowów, a także unikatowe próbki z całego świata, które nie mają odpowiedników. W muzeum znajdują się również rosyjskie dzwony i odtworzone kopie różnych antycznych instrumentów. Muzeum można zwiedzać w ramach odbywających się tam codziennych wycieczek. Ich tematy są bardzo zróżnicowane. Na przykład podczas wycieczki „Hrabiowie Szeremietiewów” można wiele dowiedzieć się o twórcach posiadłości, ich życiu i losie. Są też inne programy. Na przykład „Dom pod fontanną. Pałac i osiedle”. Ta wycieczka jest poświęcona zabytkowi architektury i jego powstaniu. W jego ramach można poznać wiele fascynujących szczegółów z życia pałacu, na przykład jedną z legend, że rysunki FB Rastrelli zostały wykorzystane przy projektowaniu domu. Mimo to większość wycieczek odbywających się w Pałacu Szeremietiewskich poświęcona jest muzyce: „Ewolucja instrumentów klawiszowych”, „Instrumenty dęte – ludowe i zawodowe”, „Wybitne nazwiska w kolekcji instrumentów muzycznych” i inne.
Pałac Szeremietjewskich, był źródłem dumypięć pokoleń jego właścicieli, ich rodowe gniazdo. Przez kilka stuleci każdy z właścicieli zachował i powiększał majątek rodu. Przedmioty sztuki, galeria sztuki, rzeźby antyczne, kolekcje numizmatyczne i broni, bogata biblioteka - to nie jest pełna lista tego, co właściciele majątku posiadali do 1917 roku. Pałac Szeremietjewskich, którego zdjęcie przedstawiono powyżej, od kilku stuleci jest miejscem spotkań inteligencji. Dziś nie straciła swojej dawnej świetności i nadal przyciąga do siebie miliony ludzi.
